MERHABA!
BU BÖLÜM KAOS SİZİ KARŞILIYOR
UMARIM SEVERSİNİZ BU BÖLÜMÜ ÇÜNKÜÜ... NEYSE😘
İYİ OKUMALAR! 💞
"YA YESENE ARTIK! "
"İSTEMİYORUM VE SEVMİYORUM DEDİM SANA 40 KERE! ZORLA YEDİRMEYE ÇALIŞIYOSUN ÖĞÜRMEKTEN İÇİM DIŞIMA ÇIKTI! "
"SUS İYİLEŞMEN İÇİN YİCEKSİN! "
çatala çorbadaki yuvarlak köfteyi geçirir geçirmez birşey demek için açılan ağzıma tıktı. Sonrada ağzımı kapatıp çinemem için söylendi, daha fazla bu seslere katlanamayacağım için ve sinirlenirsem kötü şeyler olacağını bildiğim için sakinleşmeye, yemeği yemeğe başladım
"Hah işte böyle uslu çocuk ol"
Bana emir verilmesinden hoşlanmadığım için kafamı çevirip küsmüş muamelesi yaptım, gerçekten çocuktum.
"Niye küstün şimdi sen? "
"Sen düzgün yedirmiyosun! Git başkasını çağır yoksa yemek yemem ve kös kös otururum öylece"
"Tamam yavrum benimde sabrım tükendi zaten"
Dedikten sonra odadan çıktı ve 5-6 dakika sonra hobi odaya girdi
"Neden yaramazlık yapıyosun bakim sen"
Dedi ve kızgın bakışlar atmaya çalıştı fakat gülmesini zor tuttuğu her halınden anlaşılıyodu.
"Ya hyung düzgün yedirmiyo bide bağırıyo. dediğini yapmam ben onun! "
Diyip kollarımı birbirine bağlamaya çalıştım
"O zaman hyungunun dediğini yaparsın? "
"Tamam yaparım"
İç çekip yanıma oturdu ve eline yarım kalan çorbayı aldı.
"Hadi uçak geliyoo! "
Ağzımı açtım ve bekledim.
Son 1-2 kaşık kalınca gerçekten karnımın patlayacağınu düşündüm
"Hadi ama jimin! Gerçektende çok az kaldı, 1-2 kaşık sadece"
"Hyung uyumak istiyorum! Eğer onlarıda yersem uyuyamam"
İç çekti ve 'peki' dedi. Odadan çıktığımda rahatlamıştım çünkü artık dinlenmek istiyordum!
______________
Yoongi
Beomgu'yu ıssız bir sokağa çağırmıştım. Çünkü yaptıklarını birbir ona ödetecektim
"Şş! Yoongi sen misin?! "
"Evet benim beomgu"
"Jimin nerde? Hani yanında o da olacaktı?! "
"O şurdaki terk edilmiş evde"
Tabii ki orda değildi. Sadece tuzağıma düşmesi gerekiyordu
"Tamam gidelim, o salağı çok uzun zamandır dövmedim! "
Piç!.
"Hm hm.. Hadi! "
Tuzağıma düşmesi çok kısa sürdü. Kolay bir rakipti
"Nerde? "
"Arkanı dön"
Döndüğü anda sırtına tekmeyi yapıltırdım ve yüz üstü yere düştü. Daha olanları çözememişken üstüne atladım ve yüzüne yumrukları geçirmeye başladım.
"Seni aptal! O küçük çocuğun sana zararı ne?! "
Diye söylene söylene yumruk, tokat atmaya başladım.
Üzerinden kalktım ve daha gözlerini atmadan yere yıpılan kolunun üzerine çok sert bir tekme attım
"AHH! "
Acıyla kıvranırken elini tutup çektim ve tekrardan tekme attım, birdahave birdaha...
Defalarca kez koluma tekme attım ve o nefes almadan çığlıklar atıyordu
"Jimin'e de böyle yapmıştın değil mi?! Nasıl bir his? Güzel ve keyif verici değil mi ha!? "
Şu an bütün sinirimi ondan çıkardığımın faekındaydım fakat içimdeki yanardağ sönmüyordu. Sonunda dayanamayıp bacağına tekmeyi yapıştırdığımda çıt çıt sesler geldi ve hamgi acıya şaşıracağını bilmediği için sadece eliyle ve bacağıyla ilgileniyordu.
"YAPMA... DUR ARTIK! "
kırılan 1-2 dişin ardından sessizce bunları diyebilmişti. Üzerine çıkıp konuştum
"Bir daha jimin'e dokunacak mısın? "
Başını hayır anlamında salladı
"Jimin'in saç teline bile zarar gelirse bil ki seni öldürürüm! Kırılmadık kemik bırakmam! Duydun mu beni! "
Bunları söylerken onu hırpalıyordum ki bayılmasın. Zar zor çıkan sesiyle konuştu
"Söz..jimin'e dokunmayacağım, onu gördüğümde yolumu değiştireceğim...
Yapma, dur artık"
Kesilip kesilip duran sesiyle konuştuktan sonra üzerinden kalktım ve 'umarım! ' diyip gittim,o sik kafalı daha fazlasını hakediyordu fakat ölecekti. Ocidden çok güçsüz bir piç!
TEKRARDAN MERHABA!
SANIRIM YOONGİ BEOMGU'YA DERSİNİ VERMİŞ BULUNMAKTA!
VE EMİNİM İÇİNİZİN YAĞLARI ERİDİ
(ÇÜNKÜ BUNLARI YAZARKEN İÇİMİN YAĞLARI ERİDİ)
AMA BANA KIZMAYIN OLUR MU
BEN İYİ NİYETLİ Bİ İNSANIM😊
İYİ GÜNLER! 💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Love| yoonmin♡
Storie d'amore"Annesinin yetimhaneye bıraktığı çocuğu kim sever ki? "
