Bozuk Saat.

27.02.2014

Şarkılar;
Sertap erener-ateşle barut.
İrem derici-yazsın bana.
Medya;(Lydia)

***********************************

Her şey esmer 1.90 boylarında bir gencin ailesinin cenazesinden sonra eve giderken sevdigi çiçekleri gördüğü bir bahçeye girmesiyle başlamıştı aslında o bahçe,çiçekli elbisesi ve lavantadan yapılmış tacıyla oturan bir kız...
Bu kız ömerin en büyük zaafı olmuştu ama hiç bir şey sandığımız kadar kolay değildi ve Ömer de bununla baş edemeyip lavantasına kıymak zorunda kalmıştı.
Lavantanın annesi aysima hanım Ömeri aramış ve lavantadan uzak durmasını istemişti, çünkü verayı ukraynaya kendi doğup büyüdüğü ülkesine götürmeyi düşünüyordu ve veranın ömerden nefret etmesini sağlamak zorundaydı.
Ama aysima hanım önce kendi yapmak isteyip de yapamadığı şeyi Ömere yaptırdı, yapmazsa eğer verayı ondan ayıracağına dair tehditler ederek hemde.
Ömer araba yıkarken çalan telefonu sakince açtı ve normal bir arkadaşıyla konuşuyormuş gibi tavır sergiledi serkanin ve babası Murat amcanın bir şeylerden şüphelenmesini istemiyordu.

"Efendim, Aysima hanım?"

Aysima hanım boğazını temizleyerek elinde ki şarap kadehini öyle bir masaya koydu ki sesi Ömer'in kulaklarında çınladı.

"Bugün yapacağın şeyi hatırlıyorsun değil mi?, ve eğer bunu başarılı bir şekilde yaparsan lavantanın bu gece senle kalmasına izin vereceğim, anlaştık mı?"

Lavantanın onla bir gece geçireceği heyecanıyla yanıp tutuşan Ömer gülümsemesini gizlemeye çalışarak kendinden emin bir şekilde konuştu.

"Öğlen gidip dediğinizi yapacağım,aysima hanım.
Umarım siz de sözünüzde durursunuz."

Telefonu kapattı ve cebine koydu.
Yapacağı şey ona göre çok basit bir şeydi ama ağır bir sonucu olacaktı.
Öğlen saatlerinde sakladığı benzin kutusunu ve çakmağı alıp aysima hanımın yakmasını istediği çiftlik evine gitti.
Evin kapısına yaklaşıp içeride biri varmı diye dinleyip emin olduktan sonra evin dört bir yanına benzin döktü ve çaktığı çakmağı yere atıp hızlıca oradan uzaklaştı.
İçinde bir sıkıntı olduğunun farkındaydı ama yine de bunu bastırmak zorundaydı.
Bir bakkala girdi ve su alıp çıkarken Karşısında serkanı görmesiyle birlikte avucunda ki paraları yere düşürdü.

Serkan ona anlamsız bir şekilde bakıyordu ve derin nefes alıp konuşmaya başladı.

"Neden yaptın lan? O si*tiğim kadının istekleri yüzünden ne hâle geldin, hiç kendine bakmıyor musun Ömer sen? Bir kız uğruna bir kız için Ömer!
Sen o kızı seviyorsun ama o 14 YAŞINDA BİR ÇOCUK DAHA! Görmüyor musun? Hâlâ bebeklerle ve toplarla oynuyor! Hâlâ canı yandığında "Anne" diye ağlıyor.
Değer mi? Oğlum ha, değer mi?
Kendine çektirdiğin şu eziyete değer mi?
Ya o evde biri varsa ya sen katil olursan Ömer! Hiç mi düşünmüyorsun, hayallerini, hayatını, ANNEN VE BABANA verdiğin sözleri!"

Ömer bu sözlerden sonra sendeledi ve tutunacak bir dal aradı ilk defa.
Başını yere eğdi ve sessizce konuştu.

"Çok seviyorum ben onu serkan, o benim hayallerim, o benim düşlerim o benim vazgeçmişliklerim.
Anlamıyorsun! Anlamıyorsun beni!"

Ömer koşarak ordan uzaklaştı ve telefonunu çıkarıp Aysima hanımı aradı kadın telefonu açtı ve arkadan gelen yüksek ses müziğe rağmen ordan uzaklaşmadan konuşmaya başladı.

"Hallettin mi Ömer?"

Ömer duraksadı ve derin bir nefes vererek konuştu;

"Evet, istediğiniz gibi evin her yerini yaktım evden hiç bir şekilde iz bile kalmayacak."