Bozuk Saat.

Gölgelerin İntikamı.

İnsan gerçekten kaçtığı şeylerin mi tutsağı oluyordu?

Yoksa kendine tutsak edindiği şeyler mi ondan kaçıyordu?

Bana kalırsa, kaçtığımız tek şey kendimiziz yüzleşmekten korktuğumuz yüzümüzden bir çocuk misali kaçıyoruz.

Ve bir gün.

İstesek'de istemesek de bir çift gözde gerçek yüzümüzü göreceğiz.

"Çok sevme" derdi annem.

"Kimseyi kendinden çok sevme".

Belki de ömeri benden, benide ömerden uzak tutmasının sebebi acı çekmemi istemeyişiydi.

14' yaşından, 17' yaşına kadar annemle ukrayna'da kaldım.
18 yaşında Ömere olan sevgimin artık bana zarar verdiğini ve boğulduğum hissiyle nefes alamadığımı ve bir an önce ona kavuşmak istediğimi anladım.

Mert, her daim ömer'i bana unutturmak için çaba sarf etti ama nafileydi kendi de biliyordu.

18' yaşıma ömerle gireceğim düşüncesiyle annemden izin alarak babamın yanına geldim.

Nerden bilebilirdim yeni yaşıma deli damgası yemiş bir şekilde gireceğimi.

Ömer, Serkan ve ailesiyle birlikte Muğlaya taşınmış beni ve anılarımızı unutmuştu.

Belki de ömerin hâlâ bana karşı bir çabası vardır, Belki hâlâ beni görmek için can atıyordur ama buradan gitmek zorunda mıydı?

Belki de mecburdu.

Belki de yalanlarla tehdit ediliyordu.

Gaye ne zaman lydia'nın ölümü konusunu açsa aklıma direk Ömer gelirdi ben ömerin lydiayı öldürdüğüne inanmıyorum Ömer bir şeylere mecbur bırakılmıştı biliyorum ve bunların hepsi gayenin uydurduğu saçma sapan şeylerdi.

Annem babamdan intikam almak için o çiftlik evini yaktırmış.

Ömerle ilgili duyduğum bir çok şeyin beni avutmak ve ömerden soğutmak için söylediği yalanlar olduğunun da farkındaydım.

Ama ben ne olursa olsun ondan vazgeçmeyecektim.

İlkokula giderken ögretmenim anneme benden çok iyi bir yazar olacağını söylemişti ve bende bu düşünceyle 5 sene bura da ne duyduysam ne hayallediysem hepsini yazdım.

Yeri geldi gaye oldum, yeri geldi Ömer.

Ama hiç bir zaman lavanta olamadım.

Gayeyle son 3 aydır doğru düzgün konuşmuyoruz, mertde hafta da bir kere annemin yanına uğradıkça beni görüntülü arıyordu.

Babamda ara da banu ablayla beni ziyarete gelir bir sürü roman ve posterler getirirlerdi.

Anneannemden bana bir şirket ve ufak tefek şeylerin daha miras kaldığını öğrendim.
Babaannem de benim adıma bir ev yaptırmış tıpkı onla hayalledigimiz gibi dizayn ettirmişti.

Arkamı döndüğümde parlayan gözleriyle bana bakan ve gülümseyen ömeri gördüm.

"Ömer, sensin bu?"