// Estera Kowalska //
Właśnie zamierzałam wyjść z pokoju, aby pójść do łazienki. Było na tyle późno. Już jutrzejszy dzień - 1.08. Otworzyłam drzwi, i zauważyłam że siedzi tam Bartek, ze słuchawkami na uszach.
- Co ty tutaj robisz? - Zapytałam chłopaka, który od razu na mnie spojrzał.
- Boże jak dobrze. - Odpowiedział mi chłopak, oraz podszedł mnie przytulić - Bałem się, i to bardzo, że sobie coś zrobiłaś... A właśnie, możemy porozmawiać? - Pokiwałam głową, i dodałam:
- Tylko pójdę do łazienki, zaraz wracam.
Gdy wróciłam, usiadłam na łóżku i słuchałam co chłopak ma do powiedzenia. Spojrzałam na Bartka, a ten zaczął mówić.
- Co się dzieje?
- Nic, a co miało się dziać? - Odparłam łamanym głosem.
- Błagam Cię, przecież widzę.
- Nie wiem czy powinnam... Dobra huj, Natalce powiedziałam to tobie też powiem. Ufam ci... aż za bardzo. - Powiedziałam, a ostatnie zdanie szeptem. Chłopak Gdy miałam 16 lat, byłam w związku. Okazało się, że on mnie zdradził z moją siostrą. Z tą właśnie, która się tutaj włamała... Wracając, po jakimś czasie, dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Tak naprawdę, mimo nastoletniej ciąży, tylko to mnie trzymało przy życiu... Uprzedzając twoje wszystkie pytania poroniłam.... - Opowiedziałam, chłopak mnie przytulił. Wtedy znowu się rozpłakałam. Kiedy ktoś o tym mówił, bądź ja, pękałam. Normalnie, potrafiłam wytrzymać te emocje, normalnie. Ale wtedy...
- Ej, głowa do góry. Ta dwójka, nie zasługiwała na ciebie. Ani by mieć miano siostry, ani chłopaka. Wiem, że trudno o tym zapomnieć, ale uśmiechnij się, i to co było, przyjmij jako doświadczenie. - Powiedział, a ja automatycznie się uśmiechnęłam. Potrzebowałam rozmowy, takiej.
- Zapamiętam. - Odparłam z uśmiechem. - Ym... Dlaczego siedziałeś pod moimi drzwiami?
- Prosto z mostu? - Zapytał, a ja pokiwałam głową. - Ja wiem, że znamy się niewiele, z tego co wiem, ponad dwa tygodnie... ale się zakochałem. Naprawdę się o ciebie martwię, o twoje bezpiecze.... - Nie zdążył dokończyć, bo go pocałowałam w usta. Odwzajemniał moje uczucia, tyle wystarczyło. Chwilowo chłopak, nie wiedział co się dzieje, ale po chwili odwzajemnił pocałunek. Po chwili odparłam tylko ciche:
- przepraszam...
- Za co? Poczekaj. Zrobiłaś to z litości? Dlatego przepraszasz?
- Nawet tak nie myśl - Od razu odpowiedziałam na owe pytania. - Po prostu nie jestem za dobra, w nawiązywaniu kontaktach międzyludzkich..
- Czyli mieli rację nas shipując? - Zapytał śmiejąc się
- Prawdopodobnie tak. - Również uśmiechnęłam się do chłopaka
--------------------------------------------------
No to wreszcie jakaś akcja XDD
Musimy się zintegrować, dlatego: Co byście chcieli widzieć w następnych rodziałach? Jakieś specjalne życzenia? :))))
CZYTASZ
Never say Never || Bartek Kubicki
RomantizmEstera - 19 letnia dziewczyna, której zadaniem życiowym jest niszczenie związków. Podjęła się tej "pracy", po tym, gdy jej chłopak, zdradził ją z jej siostrą. Dodatkowo, okazało się, że jest ona z nim w ciąży. Była to jedyna rzecz, która trzymała ją...