'Bu malikâne onların mezarı olacak. Yitirdiğim yılların hesabını öyle bir soracağım ki, bana bunları hiç yaşatmamayı dileyeceksiniz.'
Bu ses uzun yıllardır malikanenin duvarlarında yankılanıyordu. Acı bir feryat gibi yüzyıllardır duyuluyordu. Zamanl...
Koskoca 2 günün ardından sonunda Arıkan'ı Revan'ın yanına gitmeye ikna edebilmiştim. Ve şimdi de benimle konuşmuyordu. Odasına girip kapıyı kilitlemişti. Onunla gitmeyecek olmam Arıkan'ı üzmüştü. Nedenini açıklamama bile izin vermemişti.
"Arıkan, hadi gel artık. Beni dinlemedin bile. Daha söyleyeceklerim vardı." Bir kaç dakika bekledikten sonra kilit sesi gelmişti. Bir süre sonra salonun girişinde görünmüştü. Kapı pervazına yaslanıp yere bakmaya başladı.
"Ne söyleyeceksin?"
"Gelsene yanıma." Dediğimde omuzlarını silkmişti. "Arıkan, gel hadi." Bir süre daha durduktan sonra yavaş yavaş gelip yanıma oturmuştu.
"Benden sıkıldın mı?" Sorusuyla şaşkınca ona dönmüştüm.
"Ne alaka, Arıkan?! Neden böyle düşünüyorsun?"
"O zaman neden beni bırakıyorsun? Bazı şeyleri bilmiyorum ama öğrenirim." Demesiyle elimle alnıma vurmuştum. Delirecektim...
"Arıkan, dur bir. Seni bırakmıyorum. Ne alaka yani. Nereden geliyor aklına böyle şeyler?"
"Ama sen dedin ki..."
"Ne dedim ben? Beni dinlemedin ki! Seninle gelmemem seni bırakacağım anlamına gelmiyor."
"Peki neden gelmiyorsun?"
"Güvenliğiniz için... Ben çalışıyorum. Eğer ki beni bulurlarsa sürekli o eve girip çıkmam sizin için de teklikeli olur."
"Ama burada kalman da senin için tehlikeli, Eldem." Sert bir şekilde söylemesi beni şaşırtmıştı.
"Burada kalmayacağım. O yüzden endişelenme."
"Ne? Nerede kalacaksın peki?"
"Elvan'ın evinde. Söz veriyorum yalnış bir şeyler olduğunu anladığım an yanına geleceğim. Ama sen de kendine dikkat edeceksin. Anlaştık mı, Arıkan?"
"Anlaştık."
"Hadi o zaman gecikmeyelim."
Bir süre sonra Revan'ın söylediği adrese doğru yola çıkmıştık. Ben de Arıkan'ı bırakıp Elvan'ın evine geçeceğim için bazı gerekli eşyalarımı yanıma almıştım.
Uzun bir süre sonra varmıştık. Geleceğimizin bilgisini verdiğinden dolayı kapılar otomatik açılmıştı. Direk içeri girmiştim. Korumalar eşyaları içeri taşırken Revan da yanımıza gelmişti.
"Hoşgeldiniz! Yolculuk nasıldı? Rahat gelebildiniz mi?"
"Hoşbulduk. İyiydi, yol baya uzundu ama." Cevapladıktan sonra içeri geçmiştik.
"Enişte, iyi misin? Moralin bozuk gibi."
"Ha... Şey iyiyim. Yok bir şey." Deyip aceleyle önümüzden ilerlemişti Arıkan. Revan bana dönüp konuşmuştu.
"Kötü bir şey mi oldu?"
"Hayır, sadece onunla burada kalamayacak olmama bozuldu."
"Anladım da neden kalamıyorsun ki?"
"Çalışıyorum ya. İkide bir buraya girip çıkmam sizin açınızdan iyi olmaz. En azından onlar beni bulana kadar arkadaşımda kalacağım."
"Haklısın gerçekten. İyi düşünmüşsün. Başın belaya girerse beni ara tamam mı?"
"Tamam,endişelenme. Bu arada Arıkan sana emanet. Onu tanıdığını biliyorum ama o evden çıktıktan sonra bâzı şeyler değişmiştir. Mesela kriz geçiriyor. Geçmişe, o güne dair olayları rüyasında görebiliyor. Ya da anımsatacak bir şeyler görünce kötü oluyor. Eğer sakinleştiremezsen bana haber ver. Gelirim ya da görüntülü ararım."
"Anlaşıldı. Keşke bunları yaşamanıza engel olabilseydim..." Bakışları hüzünlüydü. Onu hâlâ hatırlamış değildim.
"Üzülme artık. Önümüze bakalım. Hadi Arıkan'ın yerleşmesine yardım edelim. Sonra gideceğim. Benim de arkadaşımın evine yerleşmem gerek."
Daha sonra Arıkan'ın yanına gitmiş ona yardım etmiştik. Biraz daha kaldıktan sonra Arıkan'ın üzgün bakışları eşliğinde orayı terk etmiştim.
Şimdi de Elvan'ın kapısının önündeydim. Kapıyı çalıp açmasını bekledim. Sonunda açılan kapıyla içeri girip elimdekileri bırakmıştım. Daha sonra da salona geçip kendimi kanepeye atmıştım.
"Nihayet gelebildin. Beklemekten çürüdüm."
"Abartma, Elvan. Arıkan uzun süre görüşemeyeceğimiz için biraz daha kalmamı istedi sadece."
"Bence senden hoşlanıyor."
"Saçmalama." Delirtecekti beni.
"Sen de ondan hoşlanıyor olabilirsin."
"Elvan!"
"Ne bağırıyorsun, be adam?! Doğruları da mı söylemeyelim şimdi?" Demesiyle elimin altındaki minderi Elvan'ın kafasına fırlatmıştım.
"Sus artık, dövdürme bana kendini."
"Aaa çok ayıp, Eldem'cim."
"Bak çok yorgunum gerçekten. Sadece gidip uyumak istiyorum." Ciddi olduğumu anlamış olacak ki dalga geçmeyi kesmişti.
"Tamam tamam, odan hazır zaten git dinlen. Aç mısın peki?"
"Hayır, yedim bir şeyler orada."
"Anladım, iyi geceler."
"İyi geceler." Deyip odama doğru ilerlemiştim. Ve tabii Elvan'ın arkamdan 'Bakalım Arıkan sensiz ne kadar dayanabilecek.' mırıldanmasını duymuştum.
Bölüm sonu.
Merhabalaaar✨ Biz bu Arıkan'la ne yapacağız😂adamı o kadar tatlı yazmışım ki ileride nasıl sert hâlini yazacağımı merak ediyorum ya...
Hiç kimse: ... Eldem: Delirecektim
Yeni Karakter: (gecikmiş tanıtım...)
ELVAN ÇAĞLAR - anlamı 'renkler, çeşitler' demek. Kısa kumral saçlı, göz rengi mavi-yeşil karışımı. Arkeolog. 30 yaşında. Kendisi pansexual.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
