27 Mart, 2022
Pazar
Eldem
Bu sabah Arıkan benden önce uyanmış ve beni de uyandırmıştı. Heyecandan içi kıpır kıpır olduğu için yerinde duramıyordu. Zorla kahvaltısını yaptırdıktan sonra evden çıkmıştık. Şimdi de avm'nin önünde duruyorduk.
"Burası mı?"
"Evet, Arıkan."
"Çok büyük. Saray gibi. Saray mı burası?"
"Hayır, Arıkan. Hadi gel içeri girelim." İçeri girdiğimizde sessizce etrafı izlemeye başladı. Tabii şaşkındı. Bunu gözlerini irice açmasından pekâla anlayabiliyordum. Bir kaç dakika sonra eliyle ilerideki yürüyen merdiveni gösterdi.
"Eldem, bu da ne? Haraket ediyor bu şey."
"Bu yürüyen merdiven. Şimdi onun üzerinde yukarıya çıkacağız."
"Ne?! Onun üzerine çıkmam ben." Merdivene korkunç bir şeymiş gibi bakıyordu. Belinden iterek ilerlemesini sağladım.
"Korkma, ben yanındayım zaten. Bunu öğrenmen iyi olur. Hadi bakalım. Bak ben 'şimdi' deyince benimle aynı anda yeni çıkan basamağa ayağını koyacaksın, tamam mı?"
"Tamam." Dese bile endişeliydi.
"O zaman... Şimdi!" İkimiz de aynı anda basamağa çıkabilmiştik. Hâla Arıkan'ı tuttuğumu fark edince elimi belinden çekmiştim.
"Yaptım!" Sevinci sesine de yansımıştı.
"Evet, başardın. Gördün mü korkacak bir şey yok."
Daha sonra kıyafet alışverişi yapmak için mağazalara doğru gitmeye başlamıştık. Biraz ilerledikten sonra mağazalar olan kısma gelmiştik. Arıkan etrafı bir süre inceledikten sonra konuşmuştu.
"Onlar ne? İnsana benziyorlar ama..." Sözleriyle kahkahamı tutamamıştım.
"Manken o şeyler, Arıkan."
"Ne gülüyorsun ki. Manken ne peki?"
"Kıyafetin insan üzerinde nasıl durduğunu göstermek için kullanılıyor."
"Anladım. Bu arada parayı sen mi ödeyeceksin?"
"Evet. Neden ki?" Kaşları hafif çatıktı.
"Ama olmaz ki. Senin paran o."
"Arıkan, bak şu an böyle gerekiyor, tamam mı? İleride kendi paranı kazandığında bana geri ödersin. Anlaştık mı?"
"Anlaştık."
Bundan sonrasıysa genelde Arıkan'a kıyafet beğendirmekle geçmişti. Bir ara kabine beni de sokmuştu giyinmesine yardım etmem için... Sonunda istediklerini almıştık. Gerçekten çok sevmişti. Ben de baya yorulmuştum.
Nihayet eve dönmüştük. Ben yemek yaparken Arıkan da duş alıyordu. Bir oraya bir buraya sürekli hareket ettiği için ter içinde kalmıştı.
Sofrayı hazırlamayı bitirdiğimde Arıkan omzunda havluyla içeri girmişti. Saçları hâla nemliydi.
"Yemek yedikten sonra saçlarını kurutalım. Üşütürsün."
"Olur. Çok acıktım ben ya."
"Hadi bakalım, afiyet olsun o zaman."
Sakince yemeyimizi yedikten sonra salona geçmiştik. Ben de saç kurutma makinesini getirip Arıkan'ın saçlarını kurutmuştum. Hoşuna gidiyordu, anında mayışıyordu. Gözlerini kapatıp kafasını elime yaslıyordu bazen.
Her şeyi hallettikten sonra kendimi kanepeye atmıştım. Günün tüm yorgunluğu üzerime çökerken gözlerimi kapatmıştım. Tam bu sırada Arıkan konuşmuştu.
"Yarın evde misin?"
"Hayır, bir kaç işim var."
"Ne işi tam olarak? Önemli mi?"
"Hayır aslında. Bir kaç evrak işi."
"O zaman gitmeye bilirsin."
"Şimdiden halletsem iyi olur."
"Sen benden bir şeyler saklıyorsun, değil mi?" Ona döndüğümde gözlerini kısmış beni izliyordu.
"Ne?! Hayır."
"Dur bakalım, yakında çıkar kokusu."
"Haa? Sen böyle konuşmayı nereden öğrendin ya?"
"Televizyondan..."
"Sana televizyonu yasaklayacağım."
"Heey! Bunu yapamazsın!"
"Neden?"
"Canım sıkılır ama. Sen evde yokken ne yapacağım? Can sıkıntısından öleyim mi?"
"Telefonuna bak."
"Tch onun ekranı küçük." Şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı.
"Şuna bak ya, beyefendiye ekran beğendiremiyoruz." Gülerek bana baktı.
"Ee ne sandın? Prensler gibi büyüdüm ben."
"Anlaşılıyor zaten, Prensim." Sözlerim üzerine ikimiz de kıkırdamıştık.
Bir süre televizyon izledikten sonra uyumak için odalarımıza geçmiştik. Yatağa yattığım andan beri Arıkan'ın sözlerini düşünüyordum.
Aslında ondan bir şey saklamak istemezdim. Fakat bu konu ona iyi gelmiyordu ve kriz geçiriyordu. Ama neler olub bittiğini de öğrenmem gerekiyordu ki, ona yardım edebileyim.
Bölüm sonu.
Merhabalar ✨Arıkan ve maceralarına hoş geldinizz! Tamam neyse😂
Biz normal ilerliyoruz falan ama hikaye fantastik... Yani ilerde birinden ateş çıkarsa şaşırmayın...
Howl kaçar👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MALİKÂNE (GAY)
Fantasía'Bu malikâne onların mezarı olacak. Yitirdiğim yılların hesabını öyle bir soracağım ki, bana bunları hiç yaşatmamayı dileyeceksiniz.' Bu ses uzun yıllardır malikanenin duvarlarında yankılanıyordu. Acı bir feryat gibi yüzyıllardır duyuluyordu. Zamanl...
