Dedektif Hanım +18

7 ILK ÖPÜŞME

Carl arabayı doğruca olay mahaline sürdü. Etraf polislerle ve gazetecilerle doluydu. Carl arabayı durdurdu. Mai emniyet kemerini çıkarırken Carl onu durdurdu.

-Hemen çıkma. Ne yapabilirim bakmam lazım.
-Acele et.
-Bekle.

Carl biraz uzaklaştı. Mai kılıfının arkasına koyduğu kağıda baktı. Sembollerden hiçbir şey anlaşılmıyordu. Aklına olay mahalindeki konuşma geldi. Oradaki adam da kaybolmuş bir kağıttan bahsediyordu.

Videoyu açıp izledi. Tam olarak belli olmasa da Mai adamın ona çarpan kişi olduğuna emindi. Biraz daha düşündü. Bu adamı bir yerden tanıdığına çok emindi. Cama vurulmasıyla hafif yerinden sıçradı. Carl gelmişti. Videoyu hemen kapattı.
Carl kapıyı açtı.

-Hızlı olmalısın. Hemen bak ve gidelim.
-Tamam.

Mai arabadan indi. Carlın hemen arkasında duruyordu. Polis şeritinin önündeydi. Carl kimse bakmıyorken Mai i şeritin altından geçirdi, adama yakın ama göz görmeyen bir yere geçti,

-Hızlı bak.

Mai şok olmuştu. Ölen adam kağıdı düşüren adamdı.

Carl onu zorluyordu,

-Adamın kafasındaki yaraya bak.
-Düşünce olmuş olamaz mı?
-O kadar yüksekten direkt kafasının üstüne düşmüş olsaydı kafatası paramparça olurdu. Bu yara ölümüne sebep olmuş olabilir. Öldükten sonra da atmış olabilirler.

Carl mai in dediklerini düşündü iyice.

-Tamam hadi gidelim.

Carl ve mai aynı taraftan çıkacaklardı ama etrafta polisler vardı. Carl maiin elini tuttu.

-Burdan.

Carl ve mai farklı bir sokağa yöneldi. Mai carlın hemen arkasındaydı. Hava karanlıktı ve etrafı görmekte zorlanıyorlardı. Carl bir anda durdu mai ne olduğunu alamadan ona çarptı ve durdu.

-Noldu?
-Şşt.

Birileri geliyordu. Carl kim olduğunu biliyordu. Carl Mai'i yanındaki duvara yapıştırdı ve sanki öpüyor gibi üstüne eğildi.

Mai fısıldadı.

-Ne-
-Sessiz ol.

Tam arkalarındalardı. Bir şeyler konuşuyorlardı. Mai bakmaya çalıştı. Carl kendilerini ele vermemek adına Maiin yüzünü tuttu. Diğer elini de bacağına götürdü.

-Komis-

Carl maiin ne diyeceğini anlamıştı. Hızlıca lafını bitiremeden dudaklarına yapıştı. Maiin nefesi kesildi. Carl ne yaptığının farkındaydı ama bir an kendini kaptırdı. Bacağındaki eli hareketlendi. Çıplak teninde gezindi. Çenesini tuttuğu eliyle de yüzünü hafifçe okşadı. Mai şaşırmıştı ama istemsiz olarak karşılık vermişti.

Arkalarındaki adamlar onları işaret edip oradan uzaklaştılar. Gittiklerini fark eden Carl maii bıraktı. Mai kendine gelince Carlı itti.

-Sen ne yaptığını sanıyorsun?!
-Komiser diye bağırıp bizi ifşlamanı engelliyorum.
-Bunun tek yolu bu muydu?
-En hızlı yolu buydu.
-Çekil şurdan.

Mai carlı itti. Carl peşine takıldı.

-Mai tamam özür dilerim.
-Uzak dur benden.
-Mai...

Carl Mai'in önünde durdu.

-Özür dilerim. Uzatma artık. Arabaya gidelim.
-Ben eve kendim giderim.
-Söz verdim.
-Offf! Bıktım.

Mai ne kadar istemese de mark ve ashley'in diline düşmemek adına kabul etti. Yol boyu konuşmadılar. Eve birlikte girdiler.

Kapıyı ashley açtı.

-Bir an gelmeyeceksiniz sandım. Geçin içeri hadi.

Mark aşağı indi.

-Geldiniz demek. Kapıyı siz mi kırdınız?

Carla döndüm,

-Evet.
-Ne gareziniz vardı kapıyla?
-Yarın tamir için birisini göndereceğim. Ben artık gideyim.

Mai'e baktı.

-Yarın gelim mi almaya sen mi gelirsin?

Mark araya girdi.

-Yarın da mı buluşacaksınız? Hem şu tacizci adama ne oldu?

Mai Carl'a baktı.

-İcabına baktık.
-Yarın niye buluşacaksınız o zaman?
-Bir sorun mu var?
"Daha dün tanıştınız sonuçta.
-Seninle dün tanışmadım ama. Bana güvenmiyor musun?
-Sabah sorduğum soruyu tekrar soruyorum o zaman. Miki'nin bundan haberi olacak mı?
-Saklamam için de gidip anlatmam için de bir neden yok. Bir arkadaşımla buluşmak için ondan izin alacak halim yok.
-Bir şey saklıyor gibisiniz ama uzatmicam.

Carl vedalaşıp evden gitti. Mai de fazla dikkat çekmemeye çalışarak Ashleyin odasına gitti. Kapıyı kapandığı kadar kapattı. Önüne bir yastık koydu. Kendini yatağa fırlattı.

Düşünürken istemsiz olarak carlın onu öpmesi aklına geldi elini dudaklarına götürdü. "Hoşuma gitmesi yanlış mı?" Mai sırt üstü uzandı ve düşünmeye başladı. Masadaki dokunuşlarının ardından şimdi de öpüştü. Sürekli Yanyana geliyorlardı.