Dedektif Hanım +18

3 KAPIDAKI GIZEMLI

-Ne işin var burada? Sordun soracağın tüm soruları.
-Buraya komiser olarak gelmedim.
-Kim olarak geldiyse geldin. Şimdi geri git.

Mark geldi.

-Mai kimmiş?
-Kimse.

Mark gelen kişiye baktı.

-Oo kimleri görüyorum. Niye kapıdasınız.

Mai Mark'a baktı.

-Tanıyor musun?
-Sen de tanıyorsun. Carl işte. Mik'in kuzeni olan. İtalya'da yaşıyordu.

Mai'in aklındaki puzzle çözülmüştü. Dışardan ağzı kapalı olsa da içerlerde bir yerde açıktı.

Marinette içerden Mark'ı çağırdı.

-Mark! Kim geldi bu kadar uzun süre gelemediniz?
-Geldim.

Mark mutfağa geri gitti. Carl, Mai'e baktı.

-İçeri girebilir miyim?
-Sanki istesem girmeyeceksin.

Mai kapıyı sonuna kadar açtı. Carl içeri girdi. Mai elini kapıya vurdu. Carl mutfağa doğru giderken kapıyı arkasından sertçe kapattı. Carl arkasına dönüp ona baktı.

-İyi misin?
-Kilidi bozuk. Kapanmıyor. Çarpmak gerekiyor böyle.
-Sen yalan söylerken hiç kekelemiyorsan seni tekrar bir sorguya mi alsak?
-Kafana göre insanları sorgulayamazsın.
-Neden?
-Her işin bir kuralı var. Önüne gelen herkese ters kelepçe takabileceğini mi sanıyorsun? Sizin gibiler nasıl komiser olabiliyor?
-Bir psikoloğa göre fazla kaba değil misin?
-Psikolojik danışman diyelim. Ayrıca sen benim hastam değilsin. Sadece beni rahatsız eden bir komisersin.
-Şikayetçi olmak istersen merkeze beklerim. İki çay içeriz.
-Buranın başarısız polisleri ancak böyle işlerle uğraşır zaten. Çay içmek.
-Bu sonuca nereden vardın?

Mai Carl'a kaşlarını çatarak bakıyordu. Carl ise sanki Mai'i delirtip beynine girmeye çalışıyor gibiydi.

-Silahını ne yaptın?
-Kapa çeneni.
-Kimse bilmiyor mu?
-Bu konu seni ilgilendirmez.
-Merak ediyorum ne çeşit hastaların oldu da yanında silah taşıyorsun. Sadece bir psikologsun. Ha doğru psikolojik danışman.
-Sorgu odasında değiliz. Senin de dediğin gibi buraya komiser olarak gelmedin. Sus. Yemeğini ye ve git.
-Bu gece çok eğlenceli olacak gibi.

Mai Carl'ı durdurdu.

-Bana bak ailemin yanında ağzını tut. Ne bu sabah ben karşına çıktım ne de sen beni sorguladın.
-Öyle olmazsa ne olur?

Mai biraz daha zorlasa Carl'ı dövecek gibiydi. Carl'ı içeri giren Micheal kurtardı.

-Hadisenize. Ne bekliyorsunuz?
-Kuzen, arabayı tam park edemedim. Manuele alışık değilim.
-Ben hallederim. Sıkıntı yok.

Mai araya girdi.

-Micheal , siz içeri gidin. Yemekleri soğutmayın. Ben park edip gelirim.
-Emin misin Mai?
-Hemen gelirim.
Carl'ın elindeki anahtarı aldı. Kapıyı açıp dışarı çıktı. Arkasından Micheal ve Carl baktı.
-Kuzen, sen bu kızla kaç sene çıktın?
-1. Sınıftan lise sona kadar. Lise bittikten sonra üniversite tercihleri açıklanana bir hafta kala gitti.
-Nereye veya neden gittiğini biliyor musun?
-Hiç konuşmadık. Kayıp ilanı verildi. Sonrasında Japonya'da olduğunun bilgisi verildi. Kaçırıldı diye soruşturma açılacakken kendisinin gittiğini öğrendik. Aradım ama numarası değişmişti. Bu sabaha kadar haber almamistim.
-Öyle mi? Neyse hadi gidelim. İşte çok yoruldum. Açlıktan ölmek üzereyim.

Mai arabaya bindi. Garaja doğru gitti. Garajın kumandasına basarak garajı açtı. Arabayı çıkarması kolay olsun diye ön tarafı çıkışa doğru olacak şekilde park etti.