အပိုင်း (၁၁၇) မိုးရွာသောည
ကျန်းလော်ကတော့ ချီယုံ့ကို တကယ့် ဆတ်ဆတ်ထိမခံနိုင်သည့် ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးအဖြစ်သာ မြင်သည်။
အစတုန်းကတော့ ကြားရတာ ထူးဆန်းသွားသော်လည်း လျန်ရွှီသည် ချီမိသားစု၏ အစေခံအဖြစ်အလုပ်လုပ်နေသူဖြစ်သောကြောင့် ချီယုံကို သိနေသည်မှာ မထူးဆန်းပေ။ နောက်မှသာ ချီယုံက ရေကို စမ်းသပ်ချင်နေကြောင်း ကျန်းလော် သဘောပေါက်သွားသည်။
သူသည် လျန်ရွှီက သူ့ကို သေချာပေါက်သိသလို ကြည့်နေသည်ဟု ခံစားရသည်ဟုပြောခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအကြည့်ကို သူမရင်းနှီးဟု ပြောချင်တာ ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
မှန်ဝင်္ကပါလောကထဲမှ ငယ်ရွယ်နေသေးတုန်း ချီယုံပင်လျှင် ဤမျှအကင်းပါးနေရာ အပြင်ဘက် ရွှမ်ရွှီလောက တစ်ခွင်တွင် ချီယုံလို ပါရမီရှင်မျိုး ထပ်မရှိနိုင်တော့ကြောင်း လူတိုင်းပြောသည်မှာ မထူးဆန်းတော့ပေ။ ကျန်းလော်သည် အနည်းငယ် အထင်ကြီးသွားပြီး တည်ငြိမ်စွာ ပြောသည်။
"မင်းက အိမ်တော်က သခင်လေးလေ သူမက မင်းရဲ့အစေခံ သူမမင်းကို သိနေတာ မထူးဆန်းပါဘူး"
"ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ"
ချီယုံသည် ရယ်မောလိုက်ပြီး နောက်ထပ် မေးခွန်းများ ထပ်မမေးတော့ပေ။
"မာဘိုရိုလမ်းမှာ စီးကရတ်ကုန်သည်တွေ ရှိတယ်တဲ့"
ထိုလမ်းသို့ ရောက်သောအခါ ဆိုင်တိုင်းလိုလိုတွင် စီးကရတ်များ ခင်းကျင်းထားပြီး ဘူးများနှင့် လှပစွာ ထုတ်ပိုးထားသည်။ သခင်လေးချီယုံသည် ကျန်းလော်အတွက် ဈေးအကြီးဆုံး စီးကရတ်ဘူးလိုက်ကြီးကို ရက်ရောစွာ ဝယ်ပေးခဲ့သည်။ ကျန်းလော်သည် လမ်းမပေါ်မှ အကြည့်လွှဲရန် ခက်ခဲနေသည်။ မှန်ဝင်္ကပါလောကသည် ပုံရိပ်ယောင်လောကမျိုးသာဖြစ်သော်လည်း အစစ်အမှန်ဆန်လွန်းနေပြီး ကျန်းလော်သည် သူ့ကိုယ်သူ နေရာတစ်နေရာသို့ ခရီးထွက်လာရသလို ခံစားရသည်။
ဖြတ်သွားဖြတ်လာများသည် တကယ့်လူစစ်စစ်များ ဖြစ်နေသလို လူတိုင်းသည် ကိုယ်ပိုင်သမိုင်းကြောင်းများ ရှိနေကာ ကလေးများသည် လူအုပ်ကြားထဲ ပြေးလွှားနေသည်။ လမ်းဘေးခွေးများသည် လမ်းထောင့်များကြားတွင် ပုန်းအောင်းနေကြသည်။
YOU ARE READING
ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)
Horrorဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း။ တစ်ဦးတည်း ပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ အပိုင်း ၁၁၁ မှ အဆုံးထိ တင်သွားပါမည်။
