"Vazgeçmeyeceğim çünkü ben hayallerimi vazgeçmek için kurmadım."
Balca arkadaşının önerdiği kitaptaki kötü karaktere aşık olur. Ne kadar gerçek olmayacağını bilse de ondan vazgeçemez. Balca o karakterin gerçeğini bir kafede görür ve gördüklerine ina...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Balca Işık
"Allah'ın emri, peygamberin kavliyle kızınızı oğlumuza istiyoruz." Çaprazımda oturan adam sırıta sırıta konuşurken gözlerim dolmuştu, her an ağlayabilirdim.
Doğukan ile göz göze geldiğimizde gözümden bir damla yaş düştü. Doğukan boğazını temizleyerek doğrulduğunda gözlerini tekrar bana çevirdi. "Buna benden önce Balca karar verir." diyerek topu bana attı.
Ama ben o topu keserim!
Pembe püsküllü elbisesiyle karşımdaki sandalyede oturan kızıma baktım. Kocaman gözlerle bana bakıyordu. "Ama benim kızım daha çok küçük! Daha iki yaşında!" dediğimde Doğukan kulağıma doğru eğildi. "Balca, o bir kedi."
"Kedi olması benim kızım olduğu gerçeğini değiştirmiyor! Hem o daha yemek falan yapmayı bilmez ki... Hep ben yediririm ona. Daha çok küçük!" dedim gözümdeki yaşım silerek.
"Ne diyelim Balca? Şimdi gidin kedimiz büyüyünce geri gelin mi?" dediğinde kafamı salladım. "Mümkünse gelmesinler."
"Şimdi vermiyor musunuz kızı?" diyen erkek kedinin sahibi olan adama döndüm. "Vermiyoruz! Kahve içip yeterince bizi zarara soktunuz bence gidin artık!"
Adam üç fincan kahve içti be tek oturuşta! Utanmasam parasını isterdim...
"Aa aaaa!" diyerek erkek kediyi kucağına alıp kalktı kadın. Kocası olduğunu düşündüğüm adamı da çekiştirdi. "Bize kızı vermeyecekseniz neden çağırdınız ayol!" diyerek kapıya doğru yürüdü.
"Bedavaya kahve içtin hâlâ söyleniyorsun!" diyerek arkasından baktım.
Doğukan onları yolcu etmek için peşlerinden gittiğinde gözlerim kenardaki duvara yaslanmış Ahsen ve Azize'ye kaydı. "Siz ne yapıyorsunuz?"
"Olayın saçmalığını düşünüyoruz!" dedi Ahsen ardından Azize'ye döndü. Azize misafirler için koyduğum şekerleri yemekle meşguldü.
"Değil mi Azize?" Azize irkilerek Ahsen'e döndüğünde dünyaya yeni gelmiş bebek gibi bakınıyordu, ağzındaki şekerlerle.
Sonra bana dönüp sarıldı. "Haydi gözün aydın olsun verdik kızı! Darısı başına!" Evet, olayı yanlış anlamış.
Ahsen onu ensesinden tutup çekti. "Vermediler Salep'i mal mısın?"
"Ne! Nasıl? Kız o çocuk orada turşu olup gidecek nasıl vermediniz? Vah benim bahtsız yavrum! Ben bulurum ona daha karizmatik kedilerden." Azize'nin her kelimesinde sinirim biraz daha artıyordu.
"Vermem ben kızımı kimselere!" diye gürlediğimde Azize geriye çekildi. "Ben de vermem kimse alamaz Salep'imizi!"
"Ya siz manyak mısınız? Her şey normal de bir Salep'in gidip gitmemesi mi anormal? Yahu kediyi istemeye geldiler, istemeye!" diye şaşarak ikimize baktı Ahsen.
