you're the sun to the moon -taegyu

1.8

Aniden Beomgyu'nun telefonu çaldı. Rehberde kayıtlı olmayan bir numara arıyordu. Telefonu açtı.

"Buyrun...?"

"Beomgyu, iyisin ve evde değilsin, değil mi?"

"Evet... de tanıyamadım...?"

"Yan komşun Suho ben."

"Ah, tanıdım. Buyur, Suho Hyung, bir sorun mu var?"

"Ben az önce camdan baktım da... Sakın panik olma ama senin ev-"

"NOLUR EV YANIYOR DE AMA HAVUZ TAŞMIŞ FALAN DEME, HYUNG! KAÇ GÜNDÜR ONUNLA UĞRAŞIYORUM ANCA DÜZELDİ!"

"Beomgyu cidden evin yanıyor..."

"NE?!"

"Gördüğüm an itfaiyeyi aradım merak etme birazdan gelirler ama... kurtulacağını pek sanmıyorum."

"HYUNG ŞAKA MI EDIYON?!"

"Maalesef..."

"NASIL OLDU Kİ BU?!"

"Ben bizim kameradan biraz bakmaya çalıştım da birkaç serseri herif salak salak oyun oynarken tutuşturuyor."

"NE?! Tamam, Hyung, teşekkür ederim... İyi akşamlar."

"İyi akşamlar. Kalacak bir yer bulamazsan aramaya çekinme lütfen."

"Tamamdır, Hyung, çok sağ ol."

Arama sonlandı.

---

abla nasi olucak o

beomgyu:

kizlar evim yaniyomus kosun
biriniz bana evinin kpaisini acmali
3 dakika önce gönderildi

beomgyu:
NEREDESINIZ OCLAR
2 dakika önce gönderildi

beomgyu:
aglicam
imdat
sokakta kaldim
can you remember the raaiinnn
amk sizin
gönderildi

---

"Biraz beklettim özür dilerim..." dedi aniden Beomgyu'nun omzuna dokunan elin sahibi. Beomgyu hemen arkasını döndü. "Yok, Taehyun Bey, önemli değil. Niki'nin uykusu geldi de biraz..."

"Ah, uyudu mu...? Bu arada siz iyi misiniz??"

"Evet...?? Neden ki?"

"Bilmiyorum, stresli görünüyorsunuz..." dedi Taehyun, uyuyan Niki'yi yavaşça kucağına alırken.

"Yok, önemli bir şey değil ya!"

"Emin misiniz?? Hiç iyi görünmüyorsunuz..."

"Ya... evim yanmış."

"Ne?!"

"Bi' serseri grubu oyun oynarken mi ne tutuşturmuş işte... komşum aradı az önce. Önemli değil yani."

"Bu muydu önemli olmayan?! Ne yapacaksınız??"

"Bilmiyorum ki... Çocuklar da cevap vermiyor. Otel falan araştırırım belki."

"Olmaz öyle."

"Ne...?"

"Bize gelin...?"

"Yok öyle hiç olmaz."

"Neden??"

"Hiç rahatsız etmeyeyim sizi. Bir otel bulur kalırım işte bi süre. Daha sonra yavaştan ev bakmaya başlarım."