Avatar The Way Of Water

21. 20-Daagse

"Payìva luister, ik waardeer wat jullie willen doen, maar dat hoeft echt niet. Ik hoef niks te bewijzen. Ik wil alleen samen zijn met Payakan. Dat is alles." zegt hij.
Ik kijk naar de grond en knipper wat met m'n ogen.
"Oke, als dat is wat je wil, laten we het los." zeg ik en ik loop weg.

~

Ik loop over het strand wat rond te kijken. In de verte zie ik 5 boten staan. Het zijn houten boten met een groot zijl. Ze zijn langwerpig met aan de achterkant een klein hutje om in te slapen en te eten, ook heeft de boot een opslagruimte, die je met een luik kan betreden. Deze boten staan er ieder jaar.
Elk jaar worden er 5 Avatars van het volk gekozen die met die boten de oceaan op moeten om eten en andere middelen te halen voor het gehele jaar. Die reis is niet geheel veilig, maar het moet. Je wil echt niet gekozen worden. Over 2 dagen word er beslist wie er 20 dagen weg moet op zee.

Ik verveel me en kijk wat naar de boten. Tsireya en Aonung zijn nergens te bekennen en Neteyam en Lo'ak zijn iets met Tuk en Kiri aan het doen.
Opeens voel ik 2 handen die in m'n zij worden geprikt. Versneld draai ik me om.
"Whoo, niet vallen." zegt hij.
"Eywa, Ítan, doe dat nooit meer." zeg ik tegen hem.
Ik kijkt me aan met een klein lachje.
"Oh nee? Kan je daar niet tegen." vraagt hij lachend.
"Nee." zeg ik straight en ik zit een stap naar achter. Ik struikel over 1 van de boten en val tussen 2 boten in.
Ik zit klem.
Ítan komt niet meer bij.
Serieus? Denk ik bij mezelf.
"Uhmm, help me even?" vraag ik hem.
"Ja ja ja." zegt hij lachend.
Hij helpt met overeind en kijkt naar de boten.
"Pfoe, ik wil echt niet mee." zegt hij.
"Misschien word je wel gekozen." zeg ik plagerig.
Ítan en ik zijn al bevriend sinds onze geboorte, ondanks dat hij 4 jaar voor mij geboren is.
"Hé, kleine, hou jij je mond maar even." zegt hij.
Opeens valt me wat op.
Ik kijk hem van boven naar beneden, dan zie ik het.
"Ítan!!!!" roep ik.
"Payìva!!!!" roept hij terug.
"Je voet is weer genezen!" zeg ik.
"Wtf." zegt hij. "Dat zie je nu pas?" vraagt hij.
"Dus je bent; klein, dom en blind." zegt hij met een grote glimlach.
Ik geef hem een duw.
"Is dat alles wat je kan?" lacht hij.
"Kom dan." zeg ik.
"Oke oke." zegt hij.
Ik ren meer het strand op terwijl Ítan achter me aan rent.
Hij probeert me aan m'n haar te trekken, en dat lukt hem.
Ik val op m'n rug vol in het zand.
"Jij wint."
"Dacht ik al."

*Tijdskip Naar Avond*

"Oké, maar stel dat je moest kiezen tussen Deanna Pokku en Sokka Due? Wie zou je eerder zoenen?" vraagt Ítan.
Ik schiet in de lach.
"Ja, maar das vals spelen." zeg ik.
"Hoezo? Omdat Deanna Pokku 6 jaar ouder is?" vraagt hij.
"Nee, oké, dan kies ik.....Deanna." zeg ik.
"Haha! Kiest ze alsnog voor Deanna." lacht Ítan.
"Mh, maar wat als je moest kiezen tussen Zibi en Maka Ípo?" vraag ik aan hem.
"Sowieso Zibi. Zij is zo mooi!" zegt hij.
Ik moet lachen. De gehele dag heb ik met Ítan doorgebracht.
Alleen maar bijgekletst.
"Payìva, eten." zegt Neteyam vanuit mijn hutje.
"Kom eraan." zeg ik.
Ítan kijkt hoe Neteyam mijn hutje weer binnengaat.
"Neteyam, toch?" vraagt hij aan me. Ik knik
"Hebben jullie iets?" vraagt hij.
Ik schud nee.
"Misschien in de toekomst, we hebben al zo weinig tijd samen." zeg ik.
"Ik hoop het voor jullie." zegt hij.
Ik geef hem een kus op zijn wang en loop mijn hutje binnen.
"Zie ik je vanavond nog?" vraagt hij. "Vast wel." antwoord ik terug en ik loop naar binnen.
"Dus, jij en Ítan?" vraagt Aonung als ik binnenstap.
Iedereen kijkt me aan.
"Wat?" vraag ik.
"Mh mh.." zegt hij.
"Ohh..oh, wij? Nee, nee, nee, nee." zeg ik.
Neteyam kijkt me aan. Ik schud nee naar hem.

Tis middernacht. Mijn ouders vonden het niet goed dat ik met
Ítan nog naar buiten zal gaan.
Ik lig bij Neteyam.
"Pst, ben je wakker?" vraag ik aan hem.
"Ja, wat is er?" fluistert hij terug.
"Ik wil dat je iets voor me doet." zeg ik.
"Het is 3 uur. Wat moet ik nu voor je doen?"
"Ik wil dat je nooit gaat denken dat en Ítan ooit iets gaan hebben." verzoek ik hem.
"Was ik niet van plan." gaapt hij.
"Oké, weltrusten." zeg ik.
"Truste. Hou van jou." zegt hij.
"Ik hou van je." fluister ik.

24 uur voor de bekendmaking van de 20-daagse reis

Ik heb net ontbeten.
Nog voordat m'n moeder me kan vragen om de afwas te doen, ben ik al naar buiten gerend.
Ik zoek naar Ítan, zo snel mogelijk.
Ik ren richting zijn hutje.
"Ítan." roep ik.
Ik kijk zijn hutje binnen. Hij is er niet. Ik loop langzaam zijn hutje in.
"Ítan.." fluister ik.
Net als ik me wil omdraaien...
"Boe!"
"Wtf!" ik val naar achter en kijk omhoog.
"Schrok je?" vraagt Ítan. Ik krabbel overeind.
"Nee joh..was tegek." zeg ik. Hij moet lachen. Hij loopt naar buiten en ik volg.
"Maar uh, hoezo brak je bij me in?" grapt hij.
"Ha ha." zeg ik sarcastisch.
"Hoezo was je er gister niet eigenlijk?"
"Ik mocht niet van m'n ouders." leg ik uit.
Hij moet lachen.
"Wil je vandaag iets doen?" vraag ik.
Hij schud nee.
"Ik mag niet weg van m'n ouders." zegt hij.
Ik kijk hem verward aan.
"Maar je woont alleen." zeg ik.
Hij knikt.
"Binnen de 24 uur dat er word gekozen wie er meegaan op de 20 daagse reis, moet ik thuisblijven." zegt hij. "Of ik nou bij hun binnen ben, of in m'n eigen hutje." zegt hij erachteraan.
"Jammer." zeg ik.
Omdat ik samen met Aonung en Tsireya kinderen ben van Toniwari en Ronal, de leiders, mogen wij nooit gekozen worden.
Ik zeg Ítan gedag en loop richting het mijn hutje.

"Pap." zeg ik als ik mijn hutje binnenloop.
Mijn vader zit binnen met mijn moeder en knikt naar me.
"Uhm, even een vraagje." zeg ik. Nogmaals knikt hij.
"Kunnen de Sully's morgen gekozen worden?" vraag ik. Ik weet dat wij niet gekozen kunnen worden, maar ik weet niet of dat geldt voor de Sully's.
Ik wacht zijn antwoord af.
Alsof het is voorbestemd komen Jake, Neteyam en Lo'ak binnen lopen.
"Alles goed?" vraagt Jake.
Mijn vader legt alles uit over de boten en de verkiezingen. Er worden gewoon random 5 Avatars uitgekozen. Met namen uit een pot.
Jake vind het raar dat hij hier nog nooit eerder van heeft gehoord.
"Kunnen wij ook gekozen worden?" vraagt Jake.
Ik wacht op mijn vaders antwoord.
Dan knikt hij.
Dan dringt het door, zij kunnen ook gekozen worden......

Nog 13 uur
Middernacht.