MARC
Nagaanounce na yung class forum. Jake will still be able to attend the program for completers sa Wednesday.
Tumunog ang phone ko. Ngayon lang ulit ako yayakagin ni Jake somewhere. Siguro magcecelebrate kami?
ETHAN
It is the weekend. Di ko na naman makikita si Jake, sa Wednesday na yung program, yet malabo parin ang friendship namin.
Wala akong magawa sa bahay, text ko kaya si Sydney?
"Syd, you want starbs? Libre ko" Chat ko sa kaniya.
"Sorry beh! Aalis kami nila mama ngayon," Sabi naman niya.
Bagot na ako sa bahay yawa, miss ko na si Jake. Nuod na nga lang ako tiktok. Omg, may AU ako na naencounter.
Ang rupok mo naman bes Y/n. Ano ba Heeseung, si Y/n kase! Ayan! Inagaw ni Jungwon, lagot ka! Ay pinsan mo lang pala siya, edi ngayon tampo si Y/n, hay nako Heeseung. HAA?! Anong airplane crashed? Hmp.
~Tomorrow
Susunduin ko na si Sydney sa kanilang bahay. Naglalakad lang ako kase kabilang barangay lang bahay nila. Paakyat na ako sa sidewalk nag tulay nang may makita akong pamilyar na mukha. Nasa gitna sila ng tulay. She's with a man wearing a long cardigan. Is that, Sydney talking to another guy?!
Tumakbo ako sa direksyon niya, halo-halo ang aking emosyon. Hindi ko na nakita kung sino yung kausap niyang lalaki, bigla nalang dumapo ang aking kamao sa mukha niya. Hindi siya gumalaw sa kinatatayuan niya. Matigas din ang katawan niya, di siya tumalsik kahit malakas na ang atake ko.
"Jake..." Nanginginig kong sabi. What the f*ck did I do?
"Ethan! Nababaliw ka na ba?? Bakit mo nagawa iyon?" Sigaw naman ni Sydney.
"Jake I am really sorry, akala ko Sydney was cheating on me!" Paghingi ko ng tawad.
"What The F*ck?" Sigaw ni Sydney.
"You know Ethan, di ko alam kung ano ginawa kong masama sa iyo. Siguro nga dapat na nating tapusin yung friendship natin." Sabi niya habang pupunasan yung dugo niya sa kaniya labi.
"No Jake! Wala kang ginawa, kasalanan ko ang lahat!" Nagsimulang tumulo ang luha ko.
"Kasalanan mo. Ikaw na ang nagsabi, and that's enough reason for me to end this friendship. Nagpapaalam lang ako, since andito kana, bye. Thank you sa magagandang ala-ala," Tinanggal niya ang necklace na di ko alam, the whole time suot-suot niya. Ibinigay niya sa akin ang necklace niyang red. Sumakay siya sa kotse at umalis na. Napaluhod at napaiyak ako.
"Syd, sorry talaga," pinupunas-punas ko ang ilong at mata ko.
"Break na tayo, pero wag ka magaalala. Dati ko pang alam na gusto mo si Jake," Sabi niya sa akin at nagulat ako sa mga narinig ko.
"Ha?"
"Sige isipin mo kung bakit ka napunta sa kama mo noong naglasing ka? I was there. Wag ka magalala, I was preparing for this day na rin," Pagkakasabi niya sa akin. Hindi parin natigil ang ang pagagos nang aking luha.
"Sorry Sydney, I'm really sorry" Sabi ko habang naiyak.
"Tara na, ililibre mo diba ako? Sasabihin ko sayo kung ano sinabi sakin ni Jake. Nagpaalam siya sa akin,"
MARC
Weird, ngayon lang ulit ako niyakag ni Jake makipagkita somewhere. We will meet daw doon sa abandonadong building. It is weirder.
Pagkarating ko doon, nakita ko si Jake nakaupo sa may rooftop, nanood ng sunset.
"Insan, why the sudden meet up?" Tanong ko sa kaniya at umupo ako sa tabi niya.
"Marc, pupunta ako Korea sa Monday. I have filed my requirements na accordding sa school. Doon ako mag sesenior high. I'll go back nalang pag gusto kong mag college dito," Sabi niya at tiniganan ako with a soft smile. Ako lang ang nakakakilala nang lubos sa kaniya. I respect every decisions he make.
"Samahan kita, It's my duty to protect you-" Sabi ko at bigla niyang pinutol.
"Tsk. Alam ko na gusto mo akong alagaan bilang pinsan. Don't worry, I can protect myself. Kilala kita, your dream is not compatible with mine. You wanted to become a soldier, sundalo. I know na may dream university ka din dito sa Pinas. Wag mo na akong alalahanin, ikaw ang best cousin ko ever. Alam ko lilipat ka dapat ng school pero ayaw dahil sakin. Marc please, you also have your desires in life," Sabi niya, di ko narin napigilang umiyak.
"Pero Jake-" Sambit ko pero pinutol niya ulit.
"You're free insan ko, you must take care of yourself for me. That's my wish! Tyaka ano kaba, magkikita pa naman tayo. Yun nga lang, paths are not always the same. Di mo ako masasamahan palagi kaya ingatan mo si tita at ang sarili mo," Tugon niya sa akin. Niyakap ko siya at niyakap din ako.
"By the way, here! It's a metal patch for excellent soldiers. Bigay yan sakin ni mom kase akala niya sundalo ako sa future. You deserve it more!" Habol pa nito.
"Jake, Thank you for being my cousin. No. My brother. Really. Thank you for filling up my only child heart. I promise, iingatan ko si Mama, ang sarili ko at ang mga regalong binigay mo sa akin including my life whom you saved. Remember, I owe you a lot. Pag tanda natin, ako body gaurd mo, hehehe" Sabi ko at inakabayan niya lang ako.
"Haha tama na kakadrama, maggagabi na din. Sama ka ha! Mag hatid sa akin sa airport," Sabi niya at tumayo kami.
"Sasabihan ko pa si Sydney at hopefully si Ethan," Sabi niya din at nagtaka ako sa isang bagay
"Eh Jake, pano yung moving up ceremony?" Tanong ko at napatingin siya sa akin.
BINABASA MO ANG
Healed Story by Jay Bartholome
RomanceThis is a work of fiction. All characters, names, businesses, events, and songs in the story are considered fictional. The author also used references in writing and sincerely admits unprofessionalism when it comes to writing. ©Jay Bartholome (Sta...
