SON SÖZ

1.Bölüm Herşeye Yeniden

Ben Masal yeni bir hayata başlamak için kendini zenginliğe ve işine adayan daha doğrusu benimle pek ilgilenmeyen anne ve babamdan uzaklaşarak yeni bir şehre gelip okula başlamaya karar verdim. Geçmişimde bazı sıkıntılar yaşasam da hala unutabilmiş değilim. Bu sıkıntı kardeşim dediğim adamın bana zorla sahip olmaya çalışmasıydı. O günden sonra zaten kimseye güvenmediğim daha doğrusu güvenemediğim için pek arkadaşım yok. Zaten anne ve babamdan beklediğim sevgiyi göremediğim için bende onlara karşı artık içimde sevgi beslemiyorum. Yeni hayatıma Ankara'da başlamak için buraya geldim sonunda Ankara'dayım ama henüz buraları çok bilemiyorum. Ailem zengin olduğu için bana istediğim yerden bir ev aldılar . Zaten yaz tatilinin bitmesine az kaldı. 10 gün sonra okullar açılıyor. Ama benim burda hala güvenebildiğim bir arkadaşım yok ama bunun üstesinden gelmeliyim. Evimi buraya gelmeden önce hazirlattirmistim. Eve nihayet gelmiştim anahtarlarimla kapıyı açıp çığlığı atmam bir oldu. O kadar güzeldi ki tam hayallerimdeki gibi olmuştu . Kapıyı kapatıp kendimi koltuğa attım . Bir süre uzandiktan sonra karnımın zil çaldığını farkettim mutfağa girip buzdolabıni açar açmaz yüzüm düştü . Buzdolabinda hiçbirşey yoktu. Markete gitmek için evden çıktım yolda gelirken bir market görmüştüm . Birazcık uzaktaydi ama öyle açtım ki her yere gidebilirim. Caddede yürürken bir grup erkek toplanmış duvara yaşlanmış konuşuyorlardı . İçlerinden biri diğer arkadaşlarını azarlıyordu. Sokak bomboştu onların yanından geçmeye korktuğumu bile bile geçmeye karar verdim . Grup tam köşenin yanındaydı. İster istemez tam duvarın dibinde durup konuşmalarını dinledim. Çocuk "Elinizden nasıl kaçırırsınız lan o adamı ! Beceremezseniz sizi öldürürüm demedim mi lan ben şerefsizler ! " diye bağırıyordu . Korkmuştum tam gideyim derken arkadan bir kol kolumu tuttu ve kendine doğru dönmemi sağladı . Kolumu çeken gruba bağıran çocuktu o kadar yakışıklıydı ki anlatamam. Ama gözlerindeki sinir korkmama neden oluyordu. Ben " Ne yapıyorsun sen bırak kolumu gidicem !" dedim ve gülmeye başladı . " Gitmek ha sen bizi arkada dinlerken iyiydi küçük kız . Eğer bu duyduklarını birine anlatırsan anında öldürürüm seni duydun mu ?" dedi. Korkudan hiçbirşey konuşamıyordum. Ardından " Duydun mu beni lan !" diye bagirmasiyla kendime gelerek başımı salladım. Kolumu bırakmasıyla ordan uzaklaşmam bir oldu. Direk markete gittim herşeyi unutmaya çalışarak . Markete girdim ve yemeklik birkaç şeyler ve abur cubur aldım . Kasada parayı ödeyip poşetleri aldıktan sonra dışarı çıkıp evime doğru tedirgince yürümeye başladım . Tam sokağı dönüyordum ki yine aynı grubu gördüm . Apartmanımin yanındaki binaya yaşlanmış konuşuyorlardı . Çarem olmadığı için gitmeye karar verdim . Tam önlerinden geçiyordum ki "Seni bir daha görmeyeceğim demedim mi lan !" dedi. Bende cesaretimi toplayıp cevabımı verdim " Hayır öyle birşey demedin önümden çekilirsen eve gidicem !" dedim. Demez olaydım " Cesurmuşsun küçük kız bundan sonra arkanı iyi kolla derim ! " deyip çekip gittiler. Bende hemen apartmana girip evime çıktım . Mutfağa girip poşetleri bıraktıktan sonra yatağıma gidip direk uykuya daldım .