13. Bölüm | Huzur

679 57 9
                                    

Bölüm şarkısı | Kargo-Yıldızların altında
İyi okumalar...
****
"Off Ferit,ne abarttın ya!Alt tarafı odayı dizayn edeceğiz!"
"Ben mi abartıyorum Seyran?Tutturdun sabahtan beri ben yapacağım diye!Diyorum sana bir iç mimar tutalım o halletsin her şeyi?"
"Hayır olmaz!Kızımızın odasını biz yapmayacaksak nasıl anne-baba olacağız?"
Ferit'i zayıf noktasından vurmuş olacağım ki bir süre düşündü.Sonra hak verir gibi başını salladı.
"Haklısın karıcığım.Ama zor işler yapmak yok bu konuda şimdiden anlaşalım."
"Tamam,anlaşalım."
"Hadi o zaman başlayalım,anca bitiririz."
İlk önce üstümüzü değiştirip rahat şeyler giydik.Bizim yatağın arkasındaki cam yerin arkasında olan odayı kullanacaktık kızımız için.Hem de bizim odadan da içeri giriliyordu.Ayrıca yakınımızda olacaktı.Ferit'le odaya girdiğimizde aldığımız beşik,dolap,koltuk gibi şeyler daha kutularından hiç çıkmamış bir şekilde duruyordu.Ferit'le birbirimize baktık.Ferit başını iki yana sallarken bende onun haline gülüyordum.
"Eh kızımız için."
****
O son söylediğimi keşke söylemez olsaydım çünkü Ferit onu dediğimden beri aralıksız resmen nefes almadan eşyaların hepsini kurup yerleştirmişti.Tabii bende o sırada boş durmamış odayı boyamıştım.Duvarın yarısı pembeyken yarısı beyazdı.Sonra da baskı yardımıyla gold boya ile kelebekler yapmıştım.En sonunda saatler sonra Ferit'le göz göze geldiğimizde ikimizde yorgunca gülümsedik.Ferit ayağı kalkıp yanıma geldi ve belimden tutup yavaşça kendine yasladı.
"Harika olmadı mı Seyran?"
"Evet çok güzel oldu..."
Gözlerim dolmuştu ve Ferit Korhan bunu tabii ki fark etmişti.
Yüzümü avuçlayıp endişeyle yüzüme baktı.
"Ne oldu Seyran,birşey mi oldu?"
Burukça gülümseyip başımı iki yana salladım.
"Hayır birşey olmadı yani;Ben hiç böyle bir odaya böyle oyuncaklara sahip olamadım.Ama şimdi kızımız çok şanslı olacak.Yani herşeyi eksiksiz olacak ve herşeyden önemlisi onu çok seven anne ve babası olacak."
Ferit'te gülümsedi ve bana sıkıca sarıldı.Başını saçlarıma gömüp kokumu içeri çektiğinde huzurla gözlerimi kapadım ve gözümden bir damla yaş aktı.Ama mutluluktan.
"Seyran'ım benim çok seviyorum seni."
"Bende çok seviyorum seni."
Ferit bir anlık duraksadı ve benden ayrılıp çekmecenin üstüne bıraktığı telefonunu alıp birşeye baktı.Ama her neye bakıp.Ama her neye baktıysa kaşlarını çatıp ağzının içinde bir küfür yuvarladı.Bakışları bana döndüğünde ne oldu,der gibi kafamı salladım.
"Yemeğe geç kaldık."
"Ne?Nasıl geç kaldık ya!"
Telefonun ekranını bana çevirdiğinde gözüm direkt olarak saate gitti ve gerçektende yemeğe geç kaldığımızı gördüm.
"Allah kahretsin!"
"Tamam sakin ol,hallederiz."
"Nasıl halledeceksin Ferit ya?Bu sefer gerçekten bittik!"
"Orasını sen bana bırak."
Ferit üstünü değiştirme zahmetine girmeden odadan çıkıp bizim odaya girdi.Tam kapıdan çıkıp gidecekti ki,
"Ferit bensiz nereye?"
"Karıcığım sen sadece yatağa yatıp keyfine bak,okey?"
"Okey Feritciğim okey!"
Güldü ve bana göz kırpıp odadan çıktı.Bende yatağa geçip Ferit'in gelmesini bekledim.
On-on beş dakika sonra Ferit geldiğinde gayet de keyifliydi.
"Ne oldu,hallettin mi?"
Yanıma gelip yatağın üstüne oturdu ve karnıma bir öpücük kondurdu.
"Tabiiki de hallettim."
"Ama nasıl?"
Ferit gözlerini benden kaçırdı,
"Odayı yaparken bir anda rahatsızlandı,dedim.Dedem de anlayışla karşıladı."
"Ne yaptım dedin Ferit?"
"Duydun işte Seyro."
"Normalde bunun hesabını sorardım ama dua et ki yorgunum."
Ferit gülerek yanıma uzandığında başımı Ferit'in göğsüne koydum.
"Ferit bizim kızımız adsız olacak?"
"Ne alaka?"
"Hala bir ad seçmedik de ondan dedim."
"Doğru!Peki senin aklında bir isim var mı?"
"Yok,senin?"
"Benimde yok."
"En iyisi araştıralım."
"Araştırırız ama bugün yorulduk.O da yarına kalsın,olur mu?"
"Peki tamam."
Bir süre öyle sessizce birbirimize sarılı durduk.Sonra bir anda aklıma gelen şeyle yataktan fırladım.Ferit sorgulayan gözlerle beni izlerken ben hemen kıyafetlerin olduğu bölmeden dört tane dolu büyük poşet çıkardım.Ferit hala yataktayken,
"Onlar ne Seyran?"
"Kızımızın kıyafetleri,kitapları ve oyuncakları.Ve bunları hala yerleştirmedik."
Ferit yataktan çıkıp yanıma geldi ve poşetleri aldı.
"O zaman yerleştirelim."
Ferit poşetlerle odaya girdiğinde bende arkasından gittim.
Ferit poşetleri yere bırakıp bir tanesini aldı ve beşiğin yanına gidip kitaplığı masal kitaplarını yerleştirmeye başladı.
Ben de kıyafet poşetini alıp dolabın oraya geçtim ve kıyafetleri dizmeye başladım.Kıyafetleri dizmeyi bitirip Ferit'e baktığımda Ferit çoktan oyuncakları oyuncak sepetine koymaya başlamıştı.Bende yanına gidip diğer poşetin içinden peluş oyuncakları aldım ve beşiğin yanına gidip yastıkların yanına koydum.Tekrar Ferit'e döndüğümde o da oyuncakları çoktan bitirmiş beni izliyordu.Yanına gittim ve kollarımı boynuna doladım.O da kollarını belime sardığında odayı bir müzik sesi doldurdu.Şaşkınlıkla Ferit'e baktığımda o gülerek bana bakıyordu.
"Bu güzel hanımefendi benimle dans etmek istemez mi?"
"İster hemde çok..."
🎶Kargo-Yıldızların altında🎶
"Mavi nurdan bir ırmak,
Gölgede bir salıncak.
Bir de ikimiz kalsak,
Yıldızların altında..."
İkimiz yavaşça dans ederken gözlerimiz birbirimize odaklanmıştı.Sanki sadece ikimiz vardık bu dünyada başka kimse yoktu...
"Gözlerim kapansa da,
Yıldızların altında.
Gözlerim kapansa da,
Yıldızların altında..."
Ferit dudaklarıyla dudaklarımın arasında ufacık bir mesafe bıraktı ve dudaklarıma doğru fısıldadı.
"Seni nasıl bu kadar sevebilirim anlamıyorum.Asla doymuyorum sana,bu kadar aşık olmam normal mi?"
Cevabımı dudaklarımı dudaklarıyla buluşturarak verdim.
Bu kadardı huzur sadece bu kadardı.Daha fazlasına gerek yoktu.
______________________
45 oy 14. Bölüm?
Finale son 5🥺
Kısa ama çok özel bir bölüm bırakıyorum size...

Yalı Çapkını | Je t'aime [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin