15. Bölüm | Doğum

884 72 4
                                    


Güneş ışıklarının yüzüme vurmasıyla uyandım.Yana dönüp baktığımda Ferit'in olmadığını gördüm.Odanın kapısının açılmasıyla kapıya döndüğümde elinde tepsiyle odaya giren Ferit'i gördüm.Elindeki tepside iki tabak acai bowl vardı.Bu gülümsememe neden olurken Ferit yanıma gelip tepsiyi yatağa koydu.Kendi de yatağa çıkıp otururken bende yerimde doğruldum.
"Günaydın karıcığım."
"Günaydın kocacığım.Bakıyorum da bu sabah erkenciyiz?"
"Ee karıma sürpriz yapmak istedim.Kötü mü yapmışım?"
Uzanıp dudaklarına bir öpücük bıraktım ve çekildim.
"Çok iyi yapmışsın,biz de acıkmıştık."
Ferit gülerek ilk benim alnıma sonra da karnıma birer öpücük bıraktı.
"Benim Antep fıstıklarım acıkmışlar mı?Hadi başlayalım o zaman."
Ferit ile birlikte sohbet eşliğinde acai bowl yedikten sonra Ferit tepsiyi mutfağa götürmek için odadan çıktı ve bende üstümü giyinmek için yataktan kalktım.Üstüme dün ki alışverişte aldığım boyundan bağlamalı çiçekli beyaz elbisemi giydim.

(Çiçekli elbiselere ve TDÇ'e aşık olduğum bir gerçektir..."

Saçlarımı yarım at kuyruğu yaptım ve doğal bir makyaj yapıp sandaletlerimi giydim.Tam bu sırada Ferit odaya girdiğinde durup beni bir süzdü sonra da alt dudağını dişledi.Yanıma gelip karnıma dikkat ederek beni kendine çektiğinde,
"Çok özledim seni Seyran..."
"Ben de seni çok özledim...Az kaldı dayan."
Ferit ile hamile olduğumdan beri hiç birlikte olmamıştık.
Doktor da birlikte olmamızda bir sorun olmadığını hatta doğum için daha iyi olduğunu söylesede biz birlikte olurken kendimizi durduramadığımız için yanlış bir harekette bebeğimize bir şey olur düşüncesiyle hiç yapmamıştık.
"Artık Alisa'nın acil doğması lazım çünkü ben artık dayanamıyorum Seyran."
Ve inanın ki Ferit bu libidoyla bu zamana kadar nasıl dayandı hiç bilmiyorum.
"Az kaldı merak etme."
Ferit benden ayrılıp kıyafet bölümüne gitti ve üstünü çıkartıp
beyaz bir tişört geçirdi.Onun üstüne de beyaz bir süveter giydiğinde hayranlıkla onu izliyordum.Ferit'in bakışları bana kaydığında ona attığım bakışları görüp güldü.
"Hadi Antep Fıstıkları gidiyoruz!"
"Nereye?"
"Alp'e söz verdim seninle dışarı çıkacağım diye.Ama seni de istiyor yanımızda."
"Anladım,hadi o zaman prensi bekletmeyelim!"
Gülerek bana elini uzattığında elini tuttum.El ele salona indiğimizde Alp hazırlanmış diğerlerinin yanında bizi bekliyordu.Bizi gördüğü gibi hemen koşarak yanımıza geldi.Ferit elimi bırakıp eğildi ve Alp'i kucağına alıp kaldırdı.
"Ne kadar yakışıklı olmuşsun sen öyle!"
Alp kıkırdadığı sırada bakışları bana kaydı.Ona gülümseyip yanağından makas aldım.
"Çok yakışıklı olmuşsun hayran kaldım sana!"
"Ne kadar hayran kaldın amcamdan daha fazla mı?"
Alp'in sorduğu soru herkesi kahkahalara boğarken Ferit kucağındaki Alp'i yere bıraktı.Kahkahamı bastırıp başımı salladım.
"Amcandan daha fazla."
Ferit'in kaşları çatılırken gözleri bana döndü.
"Öyle mi Seyran Hanım?"
"Aynen öyle Ferit Bey."
Alp'e elimi uzattığımda elini elime çaktı.İkimizde kıkırdarken Ferit'te gülerek bizi izliyordu.Uzanıp Alp'in elini tuttum ve Ferit'e dönerek,
"Hadi gidelim."
"Ee hadi o zaman mükemmel bir güne hazır mısınız?"
Alp ile aynı anda,
"Hazırız!"
****
Harika geçen zamanların ardından şu an yemek yemeye gidiyorduk.Önce Alp'in yoğun ısrarlarının üzerine lunaparka gitmiştik.Birkaç saat lunaparkta deli gibi eğlendikten sonra dondurma yemeye gitmiştik.Sonra da film izlemek için sinemaya gitmiştik.Şimdi de sinemadan çıkıp yemek yemeye gidiyorduk.Lokantaya geldiğimizde cam kenarında bir masaya oturduk.Garson geldiğinde siparişlerimizi beklemeye başladık.Yemeklerimiz geldiğinde ben günün yorgunluğuyla iştahla yemeğimi yemeye başladım.Üstümde hissettiğim yoğun bakışlarla başımı yemekten kaldırıp karşıma baktığımda;Ferit elini çenesine yaslamış hafif bir tebessüm ile beni izliyordu.Gülerek bende arkama yaslandım ve ona döndüm.
"Hoşunuza gitti herhalde Ferit Bey?"
"Ne hoşuma gitti?"
"Ben."
"Hem de nasıl hoşuma gittin.Tahmin bile edemezsin."
"Öyle mi?"
"Öyle."
İkimiz cilveleşirken yanımızdaki Alp'i unutmuştuk ve Alp varlığını hatırlatır gibi öksürdüğünde bizde toparlanıp bu hareketine hafifçe kıkırdadık.
****
Eve döndüğümüzde Alp'i Asuman'a teslim edip odamıza çıkardım.Ferit kendini yatağa atarken bende kıyafet seçiyordum.
"Ferit kalk üstünü giyin öyle yatma yatağa!"
Ferit homurdanarak yataktan kalktı ve üstünü değiştirmeye başladı.Bende banyoya girip tam üstümü değiştireceğim sırada karnımda şiddetli bir sancı hissettim.Yine son zamanlarda sık sık olan yalancı sancılardan biri zannedip geçmesini beklesemde nafileydi.Geçmiyordu ve git gide daha da şiddetleniyordu.Bedenimi korku sararken bacaklarımda hissettiğim ıslaklı gözlerimi tereddütle bacaklarımı çevirdiğimde gözlerim dehşetle açıldı.Suyum gelmişti!
Ne yapacağımı bilemezken zar zor bağırdım.
"Ferit!"
Sert ve hızlı bir şekilde banyonun kapısı açılırken Ferit ile göz göze geldik.
"Seyran ne oldu?İyi misin?"
Acı her yerime yayılırken bir an bu acının beni öldürebileceğini bile düşündüm.
"Ferit doğuruyorum!"
Ferit'in gözleri kocaman açılırken hemen yanıma gelip beni kucağına aldı.
"Tamam sakin ol Seyran!Sakin ol!İkinizde iyi olacaksınız!Sakin ol!"
Bana sakin olmamı söylerken kendisinin daha da panik olması kadar trajikomik bir olay olamazdı.Ferit hemen odadan çıkıp merdivenlerden inerken hala beni yatıştırmaya çalışıyordu ama benden çok onun ihtiyacı varmış gibi duruyordu.Bütün yalı sese uyanıp odalarından çıkmışken Gülgün anne yanımıza geldi.
"Seyran!Ferit ne oldu oğlum?"
"Anne Seyran'ın suyu geldi!"
"Ne!Orhan çabuk söyle arabaları hazırlatsınlar!"
Herkes bir koşuşturmanın içerisindeyken halsizleşmeye başlamıştım.Ferit,Gülgün anneye dönerek,
"Anne bizim odada kapının hemen yanında bir çanta var,sen de onu alıp gel!"
Gülgün anne hızla başını sallayıp bizim odaya giderken Ferit beni yalıdan çıkarıp arabaya getirmişti bile.Abidin abi sürücü koltuğuna geçmiş ablam da yanında oturuyordu.Ferit beni arka koltuğa yatırıp yanıma oturdu ve başımı dizlerine koydu.
"Seyran aşkım bak sakın kötü şeyler düşünme ve sakin ol.Sen,ben ve kızımız beraber çıkacağız hastaneden."
Ferit az önceye nazaran biraz daha sakinleşmiş benimle konuşurken gözlerimin kapandığını bedenimdeki hissin uzaklaştığını ve karnımdaki acının artamaya başladığını hissedebiliyordum.Ablam ve Ferit benimle konuşmaya çalışırken ne söylediklerini duyamıyordum.Arabanın durduğunu hissettiğimde Ferit hemen arabadan inip benide kucağına aldı.Diğerleride arabadan indiklerinde hızla Ferit'in peşinden hastaneye girdiler.Doktorlar sedye ile yanımıza geldiklerinde Ferit dikkatlice beni sedyeye yatırdı.Yüzüne dikkatlice baktığımda yanaklarını ıslak olduğunu ve gözlerinde endişe gördüm.Doktorlar beni sedyeyle bir odaya aldığında diğerlerinin seslerini duyabiliyordum.Doktorlar beni hazırlayıp odadan çıkardığında başıma toplanmış insanların görüntüsünü ayırt edemiyordum bile.Bir ameliyathaneye girdiğimde karnımdaki ağrı öyle bir hal aldı ki yüksek bir sesle inledim.
Bir doktor yanımda durup elimi tuttu.Acıdan elini sıktığımda o gayet sakin bir şekilde bana bakıyordu.
"Şimdi Seyrancığım senden ıkınmanı istiyorum.Bebeğimiz yavaştan görünmeye başlamış.Bu yüzden fazla zorlanmayacaksın.Şimdi ıkınabildiğin kadar ıkın."
(Doğum konusunda bir bilgim olmadığı için kusurlar olabilir.Bu yüzden sorry...)
Yüksek bir sesle ıkındığımda acı da artıyordu.
"Hadi bir kez daha!"
Yine yüksek bir sesle ıkındığımda acı yine artarken şakaklarımda boncuk boncuk terler akıyordu.
"Hadi Seyran son kez!"
Bu kez daha da yüksek bir sesle ıkındığımda şiddetli bir ağlama sesi duydum.Bu benim kızımın ağlamasıydı.Benim kızım doğmuştu.Rahatlamayla başımı geriye doğru bıraktığımda karnımda bir boşluk hissediyordum.Kasıklarımdaysa hafif bir ağrı vardı.Gözlerim zorlukla doktora kaydığında elinde mavi örtüye sarılmış bir bebek vardı.İşte o benim kızımdı.Gözyaşlarım boşalırken tebessüm ettim ve içimden Allah'a yüzlerce kez şükür ettim.Doktor yanıma gelip gülümsemeyle dikkatli bir şekilde kızımı kucağıma verdi.Onu tutarken ellerim titriyordu.Gülümsemem büyürken gözyaşlarım daha da şiddetlendi ve ben fısıldadım.
"Hoş geldin Alisa Korhan..."
__________________________
50 oy 16. Bölüm?
Finale son 3...
Alisa'mız geldi!
Son zamanlarda büyük bir depresyondaydım ve bu yüzden de bölüm yazamadım.Kusura bakmayın.
Diğer bölüm görüşmek üzere.Hoşçakalın!

Yalı Çapkını | Je t'aime [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin