Yalı Çapkını | Je t'aime [TAMAMLANDI]

ÖZEL BÖLÜM | 1

Hayat zordu sevdiğiniz olmayınca.Seyran öleli 3 ay olmuştu ve ben üç aydır bitik bir adamdım.

Onsuz resmen nefes alamıyordum.Bir kurşun almıştı onu benden.Sadece bir kurşun...

Birkaç saat önce bana gecenin sözünü veren kadın,birkaç saat sonra beni sonsuza kadar bırakıp gitmişti.

Alisa,hayata tutunma sebebim.Seyran'ın bana emaneti,ondan bir parça.

Bugün güzelimin doğum günüydü.1 yaşına girecekti ve bir haftadır yalıda bunun için bir hazırlık vardı.

Alisa,yalının göz bebeğiydi.Ne isterse yapılır bir dediği iki edilmezdi.

Seyran öldüğünden beri eskisi gibi değildi.Suskundu.Bu yüzden üstüne fazla titriyorduk ama ne fayda.

Ben de o günden beri hayatımı sadece kızıma adadım.Hep onunla ilgilendim.Eğer Alisa olmasaydı zaten bir saniye durmaz Seyran'ın yanına giderdim.

Hala da istiyorum ama Seyran'ın emanetini,kızımızı yalnız bırakıp gidemezdim.

Annem kucağında ki Alisa ile odaya girdiğinde gülümsedim.

Uzamış altın sarısı saçları dalga şeklinde ensesine kadar geliyordu.Üstünde ki sıfır kol yeşil elbise Seyran'ı ilk gördüğümde ki ile benzerdi.Bunu Seyran ile almıştık ve aklımıza ilk karşılaşmamız gelmişti.

Yeşil ayakkabıları ve yeşil bandanasıyla peri kızı gibi olmuştu.

Oturduğum koltuktan kalkıp annemden Alisa'yı alıp döndürdüm.Alisa'nın kahkaha atmasıyla bende kahkaha attım.
"Ne kadar güzel olmuşsun sen öyle!"

"Babba!"

Tam iki haftadır Alisa baba demeye başlamıştı ve onun bana ilk baba dediği anı ölsemde unutamazdım.

"Gel babaya kızım!"

"Hayır amcana gel Alisa!"

Emre ile annemin tuttuğu Alisa'nın biraz uzağında dizlerimizin üzerine çökmüş hangimize geleceğini bekliyorduk.

Alisa annemin kollarından ayrılıp bize doğru yürümeye başladığında bana doğru döndü ve tam önüme gelip sarıldı.

Bende Alisa'yı kucağıma alarak ona sarıldığımda Emre ve annem gülerek bizi izliyordu.Alisa kafasını çekip bana baktığında dünyamı alt üst edecek o kelimeyi söyledi.
"Babba!"

Hepimiz donmuş bir şekilde Alisa'ya bakarken gerçeği idrak edip Alisa'yı uzun uzun iki yanağından öptüm.
"Kızım benim,bir daha söyle.Ne dedin sen az önce?"

"Babba!"

Alisa'yı bu kez de alnından öptüğümde dünyanın en mutlu insanı olabilirdim.

Seyran da çok istiyordu kızının ağzından "Anne" kelimesini duymayı.Ama olmamıştı,duymamıştı.

Dolan gözlerimi Alisa'dan saklayarak zorla gülümsedim.
"Efendim kızım?"

Bir eliyle üstünde ki elbiseye,saçına ve ayakkabılarına dokundu.Bu sanırım,"Nasıl olmuşum?" sorusuydu.

"Dünyanın en güzel kızı olmuşsun prensesim."