Yalı Çapkını | Je t'aime [TAMAMLANDI]

ÖZEL BÖLÜM | 2

"Sence insanlar çok mü kötü baba?" Diye sordu yeşil gözleri babasına dolu dolu bakarken Alisa.

Ferit kızının bu sorusuna şaşırmıştı."Neden sordun ki babacığım?" Diye sordu onu izleyen yedi yaşındaki küçük kızına.

Alisa omuz silkti."Hiç öylesine." Ferit başını omzuna yatırdı.
"Peki neden ağlıyorsun bitanem?" Alisa yine omuz silkti.

"Peki ağlarsam annem gelir mi?Sen bir keresinde demiştin ya baba,annen senin tek bir göz yaşına kıyamaz diye.Ağlarsam bana kıyamayıp gelir mi gözyaşlarımı silmeye?"

Ferit dumura uğramıştı bu soru karşısında.Burnunun direği sızlamıştı dokunsan ağlayacak durumdaydı.Boğazına oturan yumruyu kızı için görmezden gelerek gülümsemeye çalıştı ve küçük prensesini kucağına aldı.Kızının yanağındaki yaşları sildi ve alnından derince öptü.

"Prensesim annen sana kıyamaz ama istesede gelemez yanına.
Çünkü o bizden çok uzak bir yerde ama bizi görüyor bitanem.
Eğer sen ağlarsan annen çok üzülür gelip de senin gözyaşlarını silemeyeceği için.Bu yüzden bir daha sakın ağlama ki anne de üzülmesin.Tamam mı canımın içi?"

Küçük Alisa babasının bu sözleri üzerine küçük elleriyle hemen gözünü sildi ve gülümseyerek kocaman babasına sarıldı."Söz!Bir daha asla ağlamayacağım baba ki annem üzülmesin."

Ferit kızının yaşına rağmen bu kadar derin,bu kadar ince düşünmesine hayran kaldı.Tıpkı annesi gibi,diye içinden geçirdi Ferit ve o da kızına sarıldı.

Ve küçük Alisa babasına ve gece yatmadan önce masanın üstündeki annesinin fotoğrafını alarak annesine verdiği söze sadık kaldı.

Düştüğünde ağlamadı,aksine güldü annesi endişelenmesin diye.

Karnı ağırdı,ateşi kırklara çıktı ama yine de ağlamadı,güldü.Annesi korkmasın aklı onda kalmasın diye.

Sınavdan düşük aldı üzülmedi ağlamadı.Aksine bir sonra ki sınava çok çalıştı ve yüz aldı annesi onunla gurur duysun diye.

Canı çok yandı ama asla ağlamadı annesi çaresiz hissetmesin diye.

______________________________
Ağlamak serbesttt...