ɴᴏᴠᴇʟထဲရောက်လာတယ် [ongoing]

" 32 "

[unicode]

ကြည့်နေကြသော လူများသည် နန်းဆောင်ထဲက ထွက်လာသောသူမှာ သူတို့ထင်နေသလို မင်းသား၅မဟုတ်ပဲ အိမ်ရှေ့စံဖြစ်နေသောအခါ ကြောင်သွားကြသည်။ သူတို့သည် ဘေးကကပ်လျှောက်လာသော အမတ်ချုပ်၏သားအား ကြည့်လိုက်ကြသော် ထိုသူက မျက်နှာတွေနီရဲနေပြီး ဝမ်းနည်းနေပုံး နည်းနည်းမျှမပေါ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့တွေ ပြိုင်တူ နှာခေါင်းရှုပ်လိုက်မိကြသည်။

ဒီနိမ့်ကျတဲ့"ကော"က အိမ်ရှေ့စံကိုတောင် မျှော်မှန်းရဲတဲ့အပြင် အခုအိမ်ရှေ့စံရဲ့ ဂုဏ်သတင်းကိုပါ နိမ့်ကျအောင် လုပ်လိုက်ပြန်ပြီး။ သူက တမင်သက်သက်သေလမ်းရှာနေတာ မဟုတ်ဘူးလား။

မင်းကြီးက သူတို့ရှေ့မှဖြတ်သွားသောအခါ အကုန်လုံးတစ်ညီတစ်ညွှတ်တည်း ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့ခေါင်းပြန်မော့သော် အိမ်ရှေ့စံနှင့် လီချူက မင်းကြီးဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်သွားကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့တွေ့ ဆက်မလိုက်ဝံ့တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် မကျေမနပ်ဖြင့် မင်းကြီးထုတ်ပြန်လာမည့် အမိန့်ကိုသာ စောင့်နေရန် ရှိတော့သည်။

ထိုအခြေအနေကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ လူတစ်ဦးသည် မင်းသား၅၏ နန်းဆောင်သို့ ပြေးသွားသည်။ ထိုသူက နန်းဆောင်ရှေ့ရောက်သော် တံခါးစောင့်တွေဆီက လှမ်းတားခြင်းခံလိုက်ရသည်။

"တပ်သား၂ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ။ မင်းသားက အရေးကြီးကိစ္စမဟုတ်ရင် ဘယ်သူ့ကိုမှအဝင်မခံနဲ့လို့ မှာထားတယ်"

တံခါးစောင့်ထဲမှ တစ်ဦးကပြောသည်။

"မင်းကြီးက ခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ။ ကိစ္စကအတော်ကြီးတယ်"

ထိုသူပြောလိုက်သော် တံခါးစောင့်က အရေးကြီးကိစ္စမှန်းသိလိုက်ကာ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

အခန်းရှေ့၌ လူခြေသံကြားသော် khaotungကို ဖက်ကာအိပ်နေသော firstသည် သူ့မျက်လုံးတို့ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ခဏအကြာ အပြင်မှတံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။

"မင်းသား။ ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သွားလို့ မင်းကြီးကခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်"