chapter Seven

93 6 1
                                    

The unit was too silent making the sound of the oven echo the whole unit.

"Akala ko hindi ka na babalik, eh." Nalingunan kong nakasandal sa hamba ng pintuan sa kusina si Maureen kaya napairap akong binaba ang tray para palamigin ang cookies na naroon.

I forgot the cookie dough that I made here, kaya kinailangan kong bumalik nang hapon din dahil sayang din naman.

Hindi ko maasahan si Mau sa pagbe-bake dahil kahit ang pagprito ng itlog ay hindi nito kaya.

Iniwan kong natutulog si Amarys sa unit niya, I even left a note para kung sakaling hanapin ay hindi siya mag-alala.

I alarmed clock on her bedside because she told me that she had a client meeting, kaya naman hindi rin ako nagmamadali sa pagde-deliver dahil wala rin naman akong aabutan sa bahay.

Dala ko ang kotse ko kaya sigurado naman akong madadalian ako sa pagde-deliver, lalo pa't malapit naman ang place of delivery ng mga cookies.

I made sure that the packaging was nice to sell and buy, kaya medyo nagtagal ako sa pagbusisi ng mga supot.

I placed the plastics of cookies on the paper bag bago ko napagpasyahang umalis na.

I checked the time and shook my head because it was too late, kung kaya halos hindi ko tantanan ang elevator button hangga't walang pintong humihinto sa floor ko.

I am agitated to push the ground button at dahil nasa last floor ang unit ni Maureen ay diretso baba na rin ang elevator.

Tanging pagsandal lang sa dingding ng elevator ang ginawa ko matapos kunin ang cellphone sa bulsa. Saktong pa bukas ko ay ang pagpasok ng mensahe na galing kay Amarys.

Amarys:
Hey! How's your delivery going?

From using my left hand, hinawakan ko ng dalawang kamay ang cellphone ko. It was the first message she sent.

We practically have each other's contacts but in those months, we barely see each other on her unit, kaya siguro ngayon lang talaga kami nagkaroon ng decent interaction.

To:Amarys
I just finished baking the goods. I have some leftovers since hindi umabot yung demand sa na-bake ko. How about you? Just woke up?

Ilang minuto lang ang tumagal bago tumunog ang elevator, sign na magbubukas na ito at nasa tamang floor na ako.

Agad akong lumabas at naglakad sa kung saan nakaparada ang kotse ko.

AFTER the long day, my legs turned glutton as I opened the door of Amarys's unit.

Hindi ko siya nakita sa living room kung saan siya madalas nakapwesto ng mga ganitong oras. And as I walked inside, an aromatic smell filled my nose.

She was cooking!

Nang mapunta ako sa kusina ay nakatalikod siya sa akin. Her hair was messy, she was wearing a short cotton short with her baby pink t-shirt while having an unfixed apron over her.

I smiled as I walked towards her and hugged her waist from behind. I kissed her ears as I felt her hands caressing mine.

"Thought that you can't cook?" I asked. "Sana nag order ka na lang."

Tinigil niya ang paghahalo sa sabaw bago niya pinatay ang stove at saka pa humarap sa akin.

Her cheeks are blushing, her eyes are sparkling. She was glowing and she was beautiful.

She enveloped her arms on my neck, hugging me, kaya napahawak ako sa baywang niya para i-guide siya paupo.

Nang mapaupo ay sinuklay ko ang nagulo niyang buhok at inayos ang pagkakatali ng buhok niya.

Just UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon