Bir gerçek ailem klişesi.
Düzgün yazılmış, saçma olmayan bir biyolojik ailem kitabı arıyorsanız, hoş geldiniz. Yalnız içeri girmeden uyarayım! Ankara'da su, Selin'de mantık aramayın.
⩤⩥
Hayat, Selin için abisi ve arkadaşlarından ibarettir ancak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akif beylerle birlikte koca evin salonuna oturmuştuk. Evet, hayatımda bu kadar büyük bir ev görmemiştim. Muhtemelen aşiret oldukları içindi bu zenginlikleri.
Önümdeki ellerimle oynarken, karşımda bana odaklanmış gözlere karşı bir göz devirme isteği vardı içimde. Benimle tanışmak için odalarından salona teşrif etmişlerdi ve sanki Ay'a çıkmış gibi davranıyorlardı. Sanki onlar için ölüp bitiyormuşum gibi tavırlar sergiliyorlardı. Alooo abi buraya gelene kadar varlığınızdan haberim yoktu!!
Dilek hanım ve Akif beye de içimden mükemmel sevgi(!) sözcükleri sıralıyordum çünkü bana bu üçünün dışında bir kardeş (!) olduğunu söylememişlerdi.
Karşımdaki kumral bebe bana göz devirince elimin tersiyle ağzının ortasına çarpma içgüdümü bastırarak gözlerimi yumdum sakinleşmek namına. Fazla olmamıştı ki Dilek hanım konuşmuştu.
"Eveet, oğluşlarım! Fulya'nın öz kardeşiniz olmadığından şüpheleniyorduk ve şüphelerimiz doğru çıktı. Selin sizin öz kardeşiniz. " dedi ve gülümsedi hepimize karşı. Kimseden bir karşılık alamazken gülümsemesi solarken ben tebessüm etmiştim. Nedensiz yere bu kadının üzülmesini hiç istemiyordum.
"Selinciğim, anladığım kadarıyla bunlardan bir fayda gelmeyecek; ben tanıtayım sana hepsini." Yeniden gülümsedi ve esmer, yakışıklı olduğuna kanaat getirdiğim lakin geldiğimden beri bana Dünya'nın en iğrenç varlığıymışım gibi bakan adamdan başladı.
"Bu abin A- hatta dur! İlk önce Bora'dan başlayayım. Gördün onu ama tam tanımıyorsun." Bora şu an salonda değildi ancak kafamı salladım. "Bora abin 29 yaşında ve aile şirketimizde mimarlık yapıyor." Yeniden başımı salladım ve Akif beye bakıp gülümsedi. Oğullarını tanıtmaya devam etti.
"Abin Atakan aile hukuk büromuzda avukatlık yapıyor." dedi. Atakan'a baktığımda bana yine aynı şekilde baktığını gördüm. Bacını mı siktik hayırdır? Yani bacısı da ben olduğuma göre- Ne diyorum amk ben. 'Memnun oldum' dercesine başımla selam verdim. Karşılık vermemişti. Zaten karşılık vermesi için değil, saygıdan dolayı yapmıştım.
Atakan'a bakarak konuştu. "Atakan abin Antep'in en başarılı avukatlarından biridir." Sesinden gurur akıyordu.
Yalnızca başımı sallamakla yetindim. Devam etti. "Cihan abin 25 yaşında ve hastanemizde doktorluk yapıyor." Hastanemiz, aile büromuz, şirketimiz la olm ben bunları hafife almışım galiba.
Cihan'a da hafifçe başımla selam verdim. Karşılık vermesini beklemiyordum çünkü bakışları oldukça soğuktu ancak karşılık vermişti selamıma.
Dilek hanım sarı keltoşa döndü bu defa. "Cenk abini tanıyorsun zaten 22 yaşında, yazılım okuyor-"
Cenk hızla araya girdi. "Yanlış! Cenk abisi değil. Ben onun abisi değilim, anneciğim." dedi, gülümseyerek. O gülümsemesini yüzünde parçalama düşüncesi aklımdan geçerken, içimden ona kadar saydım.
