Cruel | Hyunin ✓

-16-

Vote yorum ❤️ sınır 30 vote

Elimdeki kalemi titreyen ellerimle alıp hemen kağıdın üzerine bir kale çizmeye çalıştım. Yağmurun ıslattığı saçlarımdan düşen su damlaları önümdeki kağıdı ıslatıyordu. Gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Banyodaydım. Hyunjinin o hâlini gördükten sonra az zamanımın olduğunu ve hydrayı bulmaya vaktimin olmadığını anlamıştım. İlk başta nasıl o dünyaya gittiysem şimdi de yine aynı şekilde tekrar gitmeye çalışıyordum. Bunu sekiz kere denemiştim daha önce. Olmamıştı işe yaramamıştı.

Şimdi yine aynı yerdeydim. Titreyen bacaklarımla ayağa kalkıp kırık olan aynadan bir parça kopardım. Kurumuş kanlarla kaplı elime bir çizik atıp kanımı kağıdın üzerine damlattım. O sırada bir el bileğimi kavrayıp beni ayağa kaldırdı.

Karşımda bana sinirle bakan gözleri kıpkırmızı jeahyun diğer elimdeki ayna parçasını alıp yere attı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen!?"

Ben korkuyla bir iki adım geriye sendelerken o hiç görmediğim bir sinirle yerdeki kağıdı yırttı. Delirmiş gibi görünüyordu. Bende sinirle ellerimi göğsüne koyup ittim sertçe.

"Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun!? Hyunjin ölmek üzere Sikmişim geçitini!"

Beni öyle bir güçle itmişti ki. Sırtım arkamdaki duvara hızla çarpmıştı ve duvar çarptığım yerden itibaren çatlamış, boyaları dökülmüştü. Bedenim yere yığılırken sinirle soluyup elindeki ayna parçasını boynuma dayadı.

"Sen o küçük aklınla kurduğum tüm planı bozabileceğini mi sandın?! Söylesene jeongin kimsin sen?"

Ne planı kurmuştu ki bu kadar sinirlenecek? Zaten kesik olan boynumdaki yaranın üstüne yaptığı baskı canımı acıtıyordu. Yüzümü buruşturup tam gözlerinin içine baktım. Korkmuyordum ondan.

"Ben kral hyunjinin sevgilisiyim. Sen kimsin?"

Dişlerini sıktığını görebiliyordum. Boynumdaki aynayı çekip saçlarımdan tuttu.

"Yapamıycaksın jeongin. Yıllardır emek emek kurduğum planımı mahvedemeyeceksin."

Hayatımda hiç bu kadar kinli bakan gözler görmemiştim. Yılların nefreti doldurmuştu bedenini. Niyeydi bu kadar nefret?

"Ne planından bahsediyorsun sen? Geçitten geçecektik-"

Dalga geçer gibi güldü.

"Aptalsın! Basit bir yalana inanacak kadar aptal ve kör!"

Ben söylediklerini idrak edemezken devam etti gözünü kırpmadan;

"O geçitin seni nereye götüreceğini biliyor musun jeongin? Cehenneme! Benim her gün yandığım o cehenneme!"

Başımı iki yana salladım.

"Delisin sen. Neye , kime bu nefretin! Ne yaptım ben sana!?"

"Sen unutulmak ne bilir misin jeongin? Sevdiğin adamın arkandan iki kuru yaş döktükten sonra bir başkasına sana baktığı gözlerle bakması nasıl bir his bilir misin?"

Gözleri dolarken elleri saçlarımdan indi usulca.

"Biz aşıktık jeongin Aşık! Aşk diyorduk yaşadığımız şeyin adına! Ne oldu peki!? Ben öldüm yerime sen geçtin!"

Bir yandan ağlarken bir yandan elindeki sivri aynayı sıkıyordu. Ellerinden akan kanlar yere damlıyordu.

"Hyunjin beni unuttu jeongin! Yarın seni de unutucak başkasını sevecek! Planımı bozmaya çalışma! Bırak alayım intikamımı.Beni nasıl öldürdülerse onu da öyle öldüreceğim"