Deli Komutan :Asya

2.Bölüm💚

Medya: Yüzbaşı Asya Korkmaz 💚💚💚

Asya'dan

Kaan komutan ateşe değmiş gibi elini elimden sertçe çekti ve çatık kaşlarla bakmaya başladı bana. Haklı Asya! İlk defa gördüğün adamın elini laps diye tuttun resmen! Aklın başında mı senin? Kendine gel görl!! Sence aklım başımda olsa yapar mıydım salak Cemile? Hem gariptir ki ona karşı hiç de yabancı gibi hissetmiyorum. "Bu söylediklerini ve yaptıklarını hiç olmamış gibi davranıp bu seferlik görmezden gelicem Yüzbaşı" dedi Kaan komutan. Kafamı sallayıp "Haklısınız komutanım yeri ve zamanı değildi bu yüzden ben size daha sonra yeniden itiraf edene kadar olmamış gibi davranalım" diyerek katıldığımı belirttim. Binbaşı bana inanamazca bakarken arkalardan tanımadığım bir asker bana "Komutanım Kaan komutanın nesinden hoşlanmış olabilirsiniz ki? Ağzıyla burnu yer değiştirmiş, yüzü yer yer kanla yer yer morluklarla kaplıyken?"diye sordu. Anlaşılan timin gevezesi oydu. Gülümseyerek şakayla karışık "Belki ruhunu görmüşümdür komutanımın o güzel gözlerinde?" Diyerek odanın içinde yürümeye başladım. Eminim buradaydı benim yavrularım hissediyorum varlıklarını. Silah diyecektin herhalde sonuçta onlar senin yavrun olamaz ya mantıken! Delinin mantıkla işi olmaz zaten Cemile bu yüzden kim ne derse desin onlar benim yavrularım ünlem!

Odada biraz daha bakınıp sonunda yavrularıma kavuştum üstelik benimkilerle timin silahlarını aynı yere koyduğu için bu salaklar işimizi bilmeden daha da kolay hâle getirmişti. Şimdi geriye bombaları dizip buradan çıkıp son olarak da bombaları etkinleştirdim mi görevim bitiyordu.

Kendi silahlarımı kamuflajıma yerleştirip tüfeğimi sıkıca omzuna astım ve "Ben dışarıyı kontrol ediyorum sizde sessizce silahlarınızı alıp kontrollü şekilde dışarı çıkıyorsunuz beyler" dedim. Kaan komutan kaşlarını çattı ve "Sen?" Diye sordu. Bize mi dedi ben mi yanlış anladım Asya? Ulan salak Cemile bunu benim sana sormam lazımdı! Neyse, sanırım bize dedi dur bir sorayım. İşaret parmağımla kendimi gösterip "Bana mı dediniz komutanım?" Diye sordum. Kafa sallayıp "Evet yüzbaşı" dedi . "Komutanım benim biraz işim var burada siz çıkın arkanızdan bende hemen gelirim merak etmeyin " dedim ve cevabını beklemeden sessiz adımlarla kapının yanına gidip tabancama susturucu takıp ateş etmeye hazır şekilde ilerledim. Kafamı hafif dışarı çıkardım ve kapıdaki itlerin sayısını öğrenmiş oldum böylece. Az önceki boğarak öldürdüğüm itle birlikte iki nöbetçi dikmişlerdi anlaşılan kapıya. Biri zaten ölü olduğu için kapıdaki diğer salağın boynunu -şah damarından -hızlı ve sessizce komando bıçağımla kestim ve şerefsizin cesedini içeriye sürükleyip içerdekilere kafamla koridoru işaret etmemle kontrollü ve temkinli şekilde ilerlemeye başladılar. En son binbaşının geçmesini beklerken gözlerime baktı ve "Dikkatli ol Asya" dedi kalın ve sert sesini yumuşak çıkarmaya çalışarak. Yüzümde yine benden habersiz oluşan aptal aşık gülüşüyle yüzüne biraz daha yaklaşıp "Emredersiniz komutanım" dedim. Şuanda çok yakındık ve bu kalbimin çok hızlı atmasına sebep oluyordu. Yavaş olsana be hain organ!

Sence duyuyor mudur Asya? Dedi Cemile. Umarım seni sadece ben duyduğum gibi kalbimi de sadece ben duyuyorumdur Cemile! Asya sana kötü bir haberim var. Sanırım dudağında yer edinen güzel gülüşü duyduğuna işaret ediyor güzelim. Dışarıdan gelen "Komutanım hadi nerede kaldınız?" Sorusuyla Kaan Komutan yüzündeki gülüşü silip yürümeye başladı. Onun gidişiyle kalbimde hissettiğim boşluk hissini düşünmemeye çalışıp bende koridora çıktım ancak timin gittiği yöne değilde diğer yöne ilerleyip hem bomba yerleştirdim hem de önüme çıkabilecek herhangi tehlikeye karşı tetikte kaldım. Burası şerefsiz itlerin dinlenme alanıydı anladığım kadarıyla. Önüme çıkan büyük asma kilitli kapıya susturucu taktığım tabancamla bir el ateş ettim ve kapıyı iterek duvara yaslandım. Nefes sesi dahil hiç bir ses gelmeyince boş olduğunu anladım ve aynı temkinli adımlarla odanın içine ilerledim. Burası sözde aralarındaki 'en yetkili' itin 'çalışma' odasıydı.