Benim Kaderim ↭ Texting

0.5

Selamün aleyküm ❤️🌹

Yazım hatası varsa şimdiden kusura bakmayın. Arada gözümden kaçıyor ;(

Keyifli okumalar.

❆

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم

❆

Annemin beni zorla götürdüğü bir misafirlikteydim. Beş yaşlı hanımın arasında ne yapacaktım ki ben?  Konuşulan konular da Allah var hiç sarmıyordu.

Hepsi mahallemizdeki kadınlardı. En çok Hacer teyzemi severdim. O kadın ne zaman günü olsa sırf yemek yiyeyim diye beni çağırırdı. Bende azcık fırsaçtı bir insandım.

Annem derin bir sohbete dalmışken mahallenin bütün kızlarını evlendirmek çalışan çöpçatan Ayfer teyze usuldan yanıma yaklaşmaya başladığında derin bir nefes aldım.

HELP!

Hemen yanıma oturup açık bıraktığım saçlarımı okşadığında put gibi duruyordum. Nefes bile almıyordum.

"Nasılsın Neva'm," dediğinde donuk bir şekilde cevap verdim.

"İyiyim Ayfer teyze, sen nasılsın."

"Bende iyiyim kızım elhamdülillah."

Elindeki telefonu açıp şak diye yüzüme çevirdiğinde duraksadım. Birkaç saniye ekrana baktım öylece.

Dün Hazen'in sorduğu oğlan Yusuf'u fotoğrafını görünce gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. İşte bu hayatta olmazdı!

Bu zamana kadar gösterdiği oğlanlara zaten bakmamıştım bile.

Ben yiğidim varken bananeydi elalemin adamından.

Kocama ve doğmamış çocuklarıma sadıktım ben.

Böyle sevme. Üzerler seni.

"Bu oğlan benim oğlum," dediğinde ikinci bir şokla Ayfer teyzenin yüzüne baktım. Beni bu detayı atlamışım sanırım. "Yirmi beş yaşında polis oğlum. Ee mesleğini de eline aldığında göre hayırlısıyla evlendirmek düşer bizede. Seni tanırım bilirim kızım. Yusuf'umun yanına da yakışırsın. Ne dersin?"

"Ayfer teyze," dedim ve telefonu gözümün önünden çektim. "Oğlun iyidir hoştur eminim ama OLMAZ!"

"Aa niye kızım?" dediğinde elimle başını ovuşturdum.

"Çünkü benim gönlümde başkası var," dediğimde o an bütün oturma odasında bir sessizlik hakim olduğunu fark ettim. Annemin bakışları bana döndüğünde sevimlice gülümsedim.

"Kim o," dedi Ayfer teyze ısrarla.

"Sen tanımazsın Ayfer teyze ama ben senin oğluna yakışır biz kız bulurum merak etme. Ben bir tuvalete gideyim," dedim ve koşarcasına oradan çıktım. Tuvalete gitmek yerine elime ayakkabılarımı alıp dış kapıdan çıktım. Resmen koşarcasına yürürken ayakkabılarımı da zar zor giymiştim.

Mahalleden çıktığımda adımlarım yavaşladı.
Annemin bana attığı birkaç mesaja baktım.

Sultanım: Kaç kızım kaç