Benim Kaderim ↭ Texting

2.7

Selamün Aleyküm ❤️‍🩹🌹

Derslerimin yoğunluğundan dolayı bölümlerde gecikme yaşanabilir maalesef. Elimden geldiğince bölümleri aksatmadan atmaya çalışacağım. Yazım hatalarını işaret bırakın lütfen :)

Keyifli okumalar.

❆

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم

❆

Elimdeki telefonda mesajlarla aramızda uzun bir bakışma geçerken, göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Ancak çok geçmeden birkaç damla daha süzüldü gözlerimden.

Ne yapacağımu bilmez halde telefonu kapattım ve yanıma koydum. Gerçek anlamda beynim durmuş gibiydi. Kafamın içi kesinlikle bir savaş alanıydı. Olabilecek en berbat haldeydim.

Ensar beni yakalamıştı ve inanın şu an ona nasıl bir cevap vereceğimi ya da yanına nasıl gideceğimi hiç bilmiyordum. Her şey mahvolmuş gibi hissediyordum sebepsizce.

Ensar ağlama demişti ama kendimi durduramıyordum.

Ben kendi düşüncelerim de boğulurken, benden uzağa birinin oturduğunu uzun bir süre sonra fark ettim. Ellerini birbirine kenetlenmiş, başını hafif öne eğmiş Ensar'ı gördüm. Durgundu.

Ne zamandır beri oradaydı onu da bilmiyordum.

"Peçetem yok," dedi sakin bir sesle. "Yanına gelip  göz yaşlarını silemem."

Başını hafifçe bana doğru çevirdi.

"O yüzden ağlama. Kimseyle evlendiğim falan yok. Bu işin olmayacağını en başından beri söylüyordum. Sen giderken de bunu söyledim."

"Sen," dedim titreyen sesimle. "Beni nasıl buldun?"

O kızla alakalı hiçbir şey duymak istemiyordum.

"Takip ettim."

"Hayır,öyle değil," dedim bakışlarımı kaçırarak. "Yani benim sana mesaj atan kişi olduğumu nasıl anladın?"

Ensar derin bir nefes aldı.

"İnsanlar iyi bir oyuncudur. Sözleriyle her şeyi saklayabilir, okları yanlış yöne çevirebilir. Ancak gözler hiçbir zaman iyi bir oyuncu değildir. Gözlerin tek bir anda her şeyi ele verdi Neva. Kimse bu zamana kadar senin baktığın gibi bakmadı bana. Hepsi aşk dedi ama hiçbirinin gözleri seninki gibi değildi."

Yutkundum. Kesinlikle böyle bir cevap beklemiyordum.

Fena patlamıştım.

Şimdi çık çıkabiliyorsan işin içinden.

Kısa süren bir sessizlik oldu aramızda. Kafamdaki düşünceleri toparlamaya çalıştım.

"Ben," dedim parmaklarımla oynarken. "Şu an nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Çünkü telefonda benim kim olduğumu bilmezken her şey daha kolaydı. Şimdi kim olduğumu biliyorsun. Kendini hiçbir şey için zorunda hissetme. Yani ben seni seviyorum diye senden de bi beklenti içinde değilim. Yani istediğinle," dediğimde sözümü kesti.