ඔයාට මතකයිද ලමයෝ
ඒ දවස
ඔයා ඉස්සෙල්ලාම මට
කතා කරපු...
මම ඔයාව අවිශ්වාස කරපු...
ටික ටික ලන් වෙන කොට
විශ්වාසය ගොඩක් ශක්තිමත් වුණු..
මල්ලි කියලා මම ඔයාට කතා කරපු..දන්නවද..
මම විශ්වාස කලා
ගොඩක්..
කියා ගන්න බැරි තරමට..ඇත්ත අවංක හදවත්
පාවිච්චි වෙනවලු..
ඔයා මට ඔප්පු කලා..
ඒත් අයියේ කියලා
කතා කරන්න වුණාම
මම ඒකට ලෑස්ති වුණේ නෑ
ටිකක්වත්..ඒත් මම හිත හදා ගත්තේ
තව එක අවස්ථාවක් දෙන්න ඔයාට
මගේ යාලුවට
මගේම මල්ලිට වගේ
ආදරේ කරපු ඔයාට..ඒක ගොඩක් රිදුනා
ඒත් මම දරා ගත්තේ
ඒ දුක් මම ම මගේ ජීවිතේට
එකතු කර ගත්ත ඒවා නිසා
කාට කියලා දොස් කියන්නද මන්..
මටම බැන ගන්නවා ඇරෙන්න..ඔයා ගොඩක් වෙනස්
තේරුම් ගන්න බැරි තරමට
ඒත් මට ඕනි ඔයාගේ
මූණ හිනාවෙන් විතරක් පිරිලා
තියනවා දකින්න...
මම දන්නෑ ඒක කොහොම කරන්නද
කියලා..
ඒත් මම උත්සහ කරනවා
දුරින් ඉදන් වුනත්..
මම තාම මෝඩයිද?
ඒක මට තාම හිතා ගන්න බෑ
ඔව් සමහර විට.රැවටෙන්න ඇති
ඒත් ඒ බොරුවට මම
තාම ආදරෙයි විදූ..
ඔයාට හිතා ගන්න බැරි තරමට
ඒක ඇත්තක් වුණා නම් කියල
හිතුන වාර ගානත් අනන්තයි..ඇත්තටම මම ඔයාගේ
කවුද විදූ..
එක පාරක් කියන්න මට..
ඔයා හැමදාම මගෑරියා වගේ
ඒක මගෙන් හංගන් නැතුව..මට දැන ගන්න ඕනි
ගොඩක් දේවල් එක උත්තරෙන්
මට හිතා ගන්න පුලුවන්..මම බයයි
ඔයාට බල කරන්න..
ඔයාට කේන්ති යයි කියල
දුක හිතෙයි කියලාඒ හැම දේම අතෑරලා ආත්මාර්ථකාමී
වෙන්නත් ඕනි මට..
ඒත් ඇයි බැරි..
මටම හිතා ගන්න බෑ...😔
YOU ARE READING
තරුවක් වෙත
Poetryකවදා මුණ නොගැසුණද, හදවතේ හිමිකාරයා ඔබ නම්, ඔබ වෙත ලියමි, සිතුවිලි අකුරු කර, මෙලෙසින්❤️🙂