Batının güneşi | yarı texting +18 (DÜZENLENİYOR!)

0.4

Selam! Media: Güneş'in misafirliğe giderken giydiği kiyafet🙉
(Elif Nur Yel Stayling)

İyi okumalar💗

1 ay sonra ;

Hayatım hep başkalarının zorlamalarıyla geçti. Güneş kamera karşısında güler yüzlü ol, Güneş başarılı olmak zorundasın, Güneş sen ailemizi kalkındıracaksın.

Peki şimdi beni kim zorlayacak? Annem yok.. ben kimin koynunda ağlayacağım? Annem yok.
Ben tek başıma kimsesiz ortalıkta kaldım. Babamın mirası kalabilir.. ama ben onlarsız bir hiçim.

Tabi merak ediyorsunuz.. Baban ve kız kardeşinin durumu ne oldu diye. O gün üç kişi benden gitti. Annem, babam ve kız kardeşim.. benden gitti. Bu 1 ayda evden dışarıya çıkmadım. Babamın iş arkadaşları okulumu dondurdular ve toparlanana kadar böyle kalacağını söylediler. Kimseyle konuşmadım, İsimsiz hariç.

Bu dönemde tek içimi açtığım kişi oydu. Bulut'un annesi her gun yemek gönderiyordu. Bu bahane ile Bulut'ta iyi olup olmadığını merak ediyordu. O cici kız yoktu artık.

Şimdi ise ne mi yapıyorum.. Televizyondan bir şarkı açtım ve İsimsiz ile konuşuyorum. Sosyal medyaya asla bakmıyorum, isimsiz böyle istedi.
Bu 1 ayda İsimsiz bana çok destek çıktı. Kimse yanımda değilken o benimle konuştu. Her sabah bana "günaydın, daha iyisin?" Yazmaktan sıkılmıyordu.
Ve evet kötü olduğumu öğrenmemek için hep "iyisin?" Yazıyordu..

İsimsiz- Günaydınnnnnn

Güneş- günaydınn

İsimsiz- daha iyisin?

Güneş- o kadar iyiyim ki.. Şimdi 1 ayın sonunda markete ineceğim.

İsimsiz- nw
İsimsiz- bw
İsimsiz- NE

Güneş- sakin ol, sadece markete ineceğim. Ne bu heyecan?

İsimsiz- şey aylar sonra dışarıya çıkıyorsun ya.. o yüzden sey yaptım neyse sen in in.

Güneş- tamam yazıcam eve geçince.
Mesaj beğenildi (❤️)

Telefonu bırakıp aynaya doğru bir yol aldım.. mosmor olan göz altlarım, yüzümün renksizliği saçlarım.. her şeyimle tam bir fiyaskoydum.
İlk önce saçlarımı taradım, göz altlarıma kapatıcı sürdüm ve çok az allık dokundurup kendimi kapı dışarıya attım.
Hiçbir şey yokmuş gibi davranınca aileme ihanet etmiş gibi düşünüyorum normal mi?

Asansöre bindiğim de gene tüm binanın bakışları bana dönmüştü. Teyzeler bi anda "ah ah!! Yavrum nasılsın iyi misin?" Diye sormaya başlaması.. Dayıların "bir ihtiyacın var mı?" Diye sormaları..
herkese cevap vermeye çalışırken dayanamadım ve kapının açıldığı ilk an kendimi dışarı attım.

Asansör kapısı tekrar kapandığında hangi katta olduğuma bakmak icin arkamı döndüm. Döndüğüm an karşımda ki Bulut'la dip dibe girmemle kendimi geriye attım. Boyu fazla uzun olduğu icin direkt göğsüne bakıyordum.

"Nasılsın?" Diye sorduğu an kafamı yukarıya kaldırıp gülümsedim "teşekkür ederim iyiyim, sen nasılsın?" Diye cevap verdim.
"İyiyim sağ ol." Bu çocuk hep bu kadar yakışıklı mıydı? Neler diyorum ben tövbe tövbe.

"Şey markete inecektim de asansör de fazla soruya maruz kalınca kendimi dışarıya attım. Kaçıncı kattayız?" Diye sorduğumda pic gülüşü ile gülümsedi "5. Kattayız. 1 kat dayanabilmişsin" diyip güldü.