3.Bölüm

1.6K 63 1
                                    

Annemler hüzünlenmişlerdi. Ortamdaki bu hüzünlü havayı dağıtmak için

Asena - Aaaaa ne bu böyle sanki bir daha hiç dönmeyecekmişim gibi davranıyorsunuz. Hadi bir çay içelim de keyfimiz yerine gelsin.

Çayları doldurdum ve dağıttım.

Bahar - Asena, Zeynep ile konuş istersen oda Tunceli 'de sana yardımcı olur.

Asena - Birazdan ararım yenge çayları içelim.

Çayları içtik herkes kendi arasında konuşurken odama geçtim ve ilk iş olarak Zeynep' i aradım.

Asena - Alo Zeyno müsait misin ?

Zeynep- Sana her zaman müsait im kardeşim.

Asena - Zeyno tayinim belli oldu. Sana komşu geliyorum.

Zeynep - Şaka mı yapıyorsun ?

Asena - Hayır

Zeynep - Harika o zaman sana ev bakıyorum buradan hemen

Asena - Hayır demem kardeşim sana yakın olsun.

Zeynep - Tabiki en yakın yerlere bakmaya başlıyorum.

Asena - Tamam teşekkür ederim kuzum.

Zeynep - Ablam nasıl bu gün aramadım abinler gelecek diye.

Asena - Ablan iyi içerde eltisi  ile çay içiyor.

Zeynep - Kardeşim kim derdi bizim sayemizde Ablam ile abin evlenecek ve biz daha yakın olacağız diye.

Asena - haklısın kardeşim çok güzel oldu böyle.

Zeynep- Hadi beni lafa tutun bak. Ben daha kardeşim dediğim kıza ev bakacağım.

Asena - Tamam görüşürüz dikkat et ben gelene kadar

Zeynep - Tamam görüşürüz.

Günler hızla akıp geçmeye başladı bir yandan bavullarımı hazırlarken bir yandan Zeynep 'in bulduğu evin eksiklerini tamamlamaya çalışıyordum. Zeynep kendi oturduğu sitede evinin hemen yanındaki evi benim için tutmuştu. Evde eksik olan eşyaları internetten Zeynep'in evine yolluyordum o da yerleştiriyordu. Annemler gelmek için çok ısrar etti ancak ben onlara evi tam yerleştirdikten sonra gelmeleri için ikna ettim. Annemler ile hava alanına doğru yola çıktık hava alanına geldiğimizde vedalaşma ya başladık. Herkes ile tek tek vedalaşıp içeriye girdim. Güvenlik kontrollerinden geçip bekleme salonunda uçak saatimi bekliyordum. Saat 07.45 di . Uçağının 08.20 de kalkacak olduğundan kimselerin olmadığı bir  koltuğa  oturdum beklemeye başladım. Hava biraz ısınmaya başlamıştı ve üzerimdeki ince hırkayı çıkarttım. Savcının verdiği dosyanın fotoğrafını çekmiştim ve kimsenin telefonumu göremeyeceği bir konumda olduğuma emin olduktan sonra biraz dosyaya göz attım dosyada terörist ile ilgili bilgiler vardı ve bir başka sayfada beraber çalışacağım timin bilgileri vardı timdeki kişileri vardı. Timdeki kişilere bakacaktım ki  uçağın yolcu kabul anonsu yapıldı. Bende saate baktım saat 08.00 dı birazdaha bekleyip öyle sıraya geçmeye karar verdim. Telefonumu çantaya atıp  etrafa bakınmaya başladım. Gözüme bir erkek takıldı 1.70 boyunda, esmer, siyah saçlı , gözlüklü bir adamdı. Hava limanının içi sıcak olmasına rağmen bir kaban giymişti ve çok tedirgin görünüyordu. Adam çok tedirgin bir şekilde etrafa bakıyordu. Biraz yaklaşmaya karar verdim valizleri mi alıp adama doğru ilerlemeye başlamıştım ki biri ile çok şiddetli çarpıştım öfke ile karşımda duran kişiye baktım karşımdaki 1.85 boylarında, hafif esmer , kıvırcık saçlı,25,26 yaşlarında bir adamdı.
Asena -  Önünüze baksanıza beyefendi.

? _ Hanım efendi bir şeyiniz varmı.

Adamın yüzüne baktım ki benim bu adamı gözüm bir yerden ısırıyordu ama emin değildim. Adam bir yandan benim ile iletişim kurarken bir yandan etrafa bakınıyordu bir ana gözlerim kabanlı adamı aramaya başladı. Adam benim bineceğim uçağın bilet kontrol sırasına girmişti konuyu uzatmadan konuyu kapatıp adamın peşinden gidecektim.

?- Hanım efendi iyi misiniz ?
 
Asena - iyiyim sorun  yok. Biraz daha dikkatli olun lütfen iyi günler.

Hızlıca bilet kontrol sırasına girdim adam tam önündeydi. Adam duyması için "bu ne  sıcak ya" dedim adam o kadar sitresliydi ki etrafa bakmaktan sesleri bile duymuyordu.  Sıra adama gelmişti ama adam olduğu yerde duruyordu .Adamın omzuna dokundum ve korkuyla yerinden sıçradı.

Asena - Beyefendi sıra sizde

X- ttt-tamam

Adam da garip birşeyler olduğu çok belliydi. Uçağa bindik ve uçakta koridor kısımdaki koltuğa  oturdum   kabanlı adam iste diğer taraftaki  koridordaki  koltuk kısmına oturdu adam kabanını özenle etrafını toparlayıp oturdu adam artık daha şüpheli davranıyordu. Adamın bakışlarında pişmanlık vardı , dudağının sağ kenarını ısırıyordu, elleri ile oynuyordu ve devamlı koltukta rahatsız bir şekilde oturuyordu. Uçak havalanacaktı ve hostesler genel bilgilendirmeleri yaptılar. Uçak kalktı. Adamdan gözümü ayırmıyordum. Uçağın inmesine 15 dk vardı ki adam cebinden bir kağıt düşürdü ve onu almak için eğildiğinde kabanın kenarından kablolar sarktığını gördüm. Nasıl yani bu adam canlı bomba mıydı?

Savcı ASENA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin