RUHUM ACIYOR

4. BÖLÜM

Karşındaki adam da Beni tanıdı mı diye içimde bir merak olusmustu. 2 senede unutmazdı değil mi o gün olanları seyirci kalan ve başlarında dikilen oydu O emri de veren de kesin bu adamdı. O gun çaresizdim susmuştum darmadağın olmuştum. O gün sadece abimin kanlı yüzünü ve o gün bana" ne zaman büyürsen o zaman bana yapılanların hesabını sor" demişti bacaklarını onlarca Ateş edilmişti sonra hemen çıkmışlardı ve ben o cesetle 2 saat kalmıştım Ne yapacağımı bilmez haldeydim diğer hiçbirinin yüzünü görmemiştim hepsi yüzünde maske takmışlardı Sadece bu adama hariç O gün de çok soğuk ve o kadar da acımasız bakiyordu şimdi de.

kahve tam ayaklarının yanına düşmüştü Keşke bilerek üzerine dökseydim babam olacak o adam yanıma gelip utanmadan bir eliyle saçlarımı kavradı diger eli ile de tam Tokat atacakken o katil karşımdaki vahşinin  elini havada tuttu Babam sahte bir  tebessümle" ama kahveyi dök-"tam cümlesini tamamlayacakken" ben buraya kahve içmek için gelmedim benim yanımda da vurma git Nerede vuruyorsan vur bu beni ilgilendirmez"  dedi buz gibi sesiyle" Tabi sen nasıl istersen ben sadece-" ve yine lafı yarım kalmışken "fiyat konusunda anlaşacağımıza göre kızı alıyorum" Yanlış duymadım değil mi beni burada götürüp kendi sonunu hazırlamayı düşünüyordu" Peki tamam siz nasıl istiyorsanız "bu vahşi yaratik Karşımda Duran kendi gibi vahşiden mi korkuyordu biri ona söylemeliydi ikisini de karakterlerinin benzediğini, ikisini de pisliğinin teki olduğunu bir de bunları söylemeliydi değil mi ?
BirdenAklıma gelen anlık planla yukarı odama koştum silahımı cekmeceden aldım. artık vakti gelmişti İntikamımı alacaktım. Hatta ikisini de öldürecektim sonra da kendimi vuracaktım. Merdivenlerden indiğinde hemen oturdukları Odaya girdim babam o katile bir şey anlatırken gülümsedim Bu iş burada bitecekti 2 vahşi yaratıkta geldigimi görünce bir anda şaşırdılar aslinda vahşi katil pek de şaşırmışa benzemiyordu. alışıktı Ne de olsa silah görmeye Patlatmaya. babam korkarak Adını bilmediğim o katilin arkasına saklandı bana hakaretler ederek veya vurarak kendini adam sanıyordu maalesef adamlık bununla olunmuyordu. Peki şimdi neden saklanıyordu Hani onun erkekliği Maalesef ben ona erkek demiyordum işte "kızım O elindeki ne Bırak şunu" diye korkakça elimdeki silaha baktı güldüm bunca yaptım tek şey gülmek oldu her şeye rağmen "Ne oldu korktun mu" diye tekrardan kahkaha attım. Bu öylesine bir kahkaha değildi Kahkahalarim sanki yılların acısını alicam diye çığlık çığlığa bagriyorlardi. Ya da ben öyle sanıyordum. Öteki yaratığın yüzüne baktığımda sırıtıyordu aptal birazdan ölucekti haberi yoktu" Ne sırıtıyorsun sen " dedim bağırarak. Bunlar benim ciddiligimi farkında değildi. "Bırak o elindekini çocuk" dedi rahat bir şekilde bir dk o bana çocuk mu dedi? " Sen kes sesini ikinizi de bugün şimdi burda ölüceksiniz ilk önce o yanındaki morona haddini bildiricem sonra da seni çocuk" dedim çocuk kelimesini tükürürcesine söylemiştim yüzü bir anda  değişti bu sefer daha sinirli duruyordu." İlk önce elindeki o silahı bırak. benim burda hiçbir suçum yok baban seni bana sattı git ona söyle gelip de karşımda bana sesini yukseltip silah çekmeye çalışma  " cidden burda bir suçu olmayan o muydu ? Tam ağzını açıp cevap verecekken merdivenlerden annem olacak o kadının ayak seslerini duydum. Hay aksi onu unutmusum. Geliyor mu diye arkamı dönüp  kontrol ettiğimde  birden elimden hizli bir şekilde silah alındı. Silahın o aptal herif tarafından alınması bir olmuştu . Silahı aldığı gibi bu sefer o bana doğrulttu. Kendini ne sanıyordu. Benim silahimla bana mi ateş edecekti. Kahkaha attım " Hadi ama benim silahimla beni mi korkutuyorsun" diye bu sefer gülümsedim. Babam sinirle yanima gelip herzaman ki gibi saçlarımı çekti. "Seni aptal az once sen bana silah mi çek-" yine bölen o katil oldu " Yeter artık be son verin  şuna.Fiyatta da anlaştığımıza göre kızı alıyorum o zaman aşağıda beliyorum." Dedi. Ne olucaktı şimdi? intikamimi almam gerekiyordu. Ne yapacaktım ben eğer şuan da Suzan Abla burda olsaydı bana yardım ederdi . Eder miydi sahiden? Peki neden beni birakmisti?

Babama baktım belki pişmandır diye ama onda pişmanlığın  P harfi  bile geçmiyordu. Sadece aptal aptal sırıtıyordu. Kapidan tam çıkarken oturma odasına  göz gezdirdi sonra geri dönüp az önce kanepenin üzerine bıraktığı silahı beline yerleştirdi.Tam çıkacakken Bana bakarak 
" fazla aksiyon filmi izlemişsin açelya bundan sonra olmasın " diyerek gitti. Neden kimse beni anlamıyor dinlemiyor.

artık hayatta kalmak istemiyorum sadece istediğim tek şey o katili bulup öldürmekti. Bulundu hatta kendi ayaklarıyla geldi ama öldürmek. Onu ne zaman yapıcaktım. Cidden artık yaşamak istemiyorum aldığım her nefes bana haram gibiydi...

Koşarak odama girdim ve bıçağı alıp kollarıma çizik atmaya başladım. Şuanda beni tek rahatlatan şeyi yapıyordum. Neden bedenim acımıyordu da ruhum aciyordu ?

Acısın diye biraz daha batırdım ve biraz daha. Çok fazla kan akinca Gözlerim karardı ve başım döndü  kendimi tutamayıp yere düştüm. Acaba bir daha kalkar miyim? Şuan için üzülüyor musun diye sorsalar cevabim hayır olurdu? Neden mi Çünkü daha yeni başlıyordum... 

ZANNETMEYİN GÜCÜM BİTTİ YORGUNUM !
ZANNETMEYIN SUSKUNUM;)
ZANNETMEYIN BEN ARTIK YOKUM;)

FIRTINA ÖNCESİ HEP BÖYLE DURGUNUM...