Kulaklarım duyduklarında inanamıyordu.
Bana banka soymakta yardım ediceksin mi demişti o?
Ne tepki vericeğimi şaşırmışken bana düz bir ifadeyle bakıyordu.
"Ne?" diye sorduğumda gözlerimi ona diktim.
Koltuğunda rahatca süzüldü. "Duyduğun gibi, sonra seni serbest bırakacağım." dedi.
İstemsizce güldüm.
"Şaka yapıyor olmalısın!"
Yüzüne baktığımda gayet ciddi duruyordu.
"Asla! Asla sana yardım etmem." diye çıkıştığımda o gayet rahat ve kendinden emindi.
"Öyle bir seçenek sunmadım sana." dedi ve olduğu yerden doğruldu.
Ayağa kalkmasıyla bir bende hızlıca ayağa kalktım.
"Lütfen, böyle bir şey yapamam." Yalvarır şekilde yüzüne bakıyordum ama o beni önemsemiyordu.
Merdivenleri teker teker çıkarken arkasından ilerliyordum.
"Başka bir şey iste, herneyse yaparım ama hırsızlık yapamam."
"Olmaz mı? Hem zaten ben beceremem."
"Alt üst ederim işini."
Odasına girdiğinde hiç düşünmeden odasına daldım.
Odaya girmemle bir yüzü hızlıca bana döndüğünde ne yaptığımı sorgular gibi bakıyordu.
Gözlerimi kaçırdım. "Yapamam diyorum."
Derin bir iç çektiğinde "Çık odadan." dedi.
Beni takmaması sinirimi bozmaya başlamıştı."Sen beni dinlemiyor musun?!" "Sana yardım etmeyeceğim diyorum!" dediğimde sesim yüksek çıkmıştı.
Eliyle burun kemerini sıktığında onun da sinirlenmeye başladığını farkediyordum.
Ortamda sessizlik oluşurken sessizliği bir anda bozdum.
"Psikopatsın sen!" Bunu gerçekten içimden değil sesi bir şekilde söylemiştim.
Burun kemerini sıkan eli durduğunda hiç iyi şeyler olmayacağını sezdim.
Yavaş yavaş gözleri gözlerimi bulduğunda gözlerindeki ateşi gördüm.
Üzerime gelmeye başladığında istemsizce geriye adımladım.
Bana öldürücü bakışlar atarken üzerime gelmeye devam ediyordu.
En sonunda duvara çarptığımda iyice duvara sokuldum.
Aramızda bir karış mesafe bıraktığında elini omzumun yanındaki duvara yasladı.
Yüzüme doğru eğildi ve "sözlerine dikkat et" dedi.
Nefesini yüzüme üfledikten sonra devam etti.
"kendim için değil senin için söylüyorum."Gözleri gözlerimi hapsetmişti.
Ortamın sessizliğini kalp atışlarım bozuyordu.
Gözlerini yüzümden çekti ve gözleri yavaş yavaş aşağı indi.
Göğsümün sol tarafında biraz oyalandı.
Kendi kendine bir şey mırıldanmıştı ama duyamamıştım.
Yavaş yavaş geri çekildi ve kapıya doğru ilerledi.
Kapıyı tutup açtı ve benim geçmemi bekledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REHİNE
Teen FictionMira, yıllar önce ailesini depremde kaybetmiş bir kızdı. Yetimhane'de kalan Mira arkadaşının isteği ile arkadaşının elbisesini almak için bilmediği, değeri yüksek olan bir awm'ye gider. Fakat işler istediği gibi gitmez ve awm bir hırsız tarafından...