Ellerim tir tir titrerken gözümden bir damla yaş düştü.
Üzüntüden veya mutluluktan değildi bu.
Korkuydu.
Gözlerimi sıkıca yumduğumda tamamen rüya olmasını diledim.
Gözlerimi açtığımda yine onun gözleri vardı.
Bu gözlerin yerine Emir'in gözleri olsa ne olurdu.
"Bir daha uyarmayacağım." Baskın ve sert sesini duyduğumda nefesimi tutuyordum.
Aramızdaki mesafe gittikçe açıldığında salondan hızlıca çıkıp gitmişti.
Ayakta öylece kalakalmıştım.
Etrafı bulanık görmeye başladığımda gözlerimi elimin tersiyle sildim.
Ayaklarım benden ayrı bir şekilde titrerken bana doğru gelen ayak sesleri duydum.
"Gel kızım, şöyle otur." dediğinde önümüzdeki koltuğu işaret ediyordu.
Hafifçe beni itekleyerek koltuğa götürüyordu.
Koltuğa oturduğumda kafamı yana çevirerek ona baktım.
30 yaşlarında olan bir kadın bana endişeyle bakıyordu.
Ağzımı zorlukla oynatarak "Su" diyebildim.
Kadın hızla ayaklanıp mutfak tezgahına gitti ve dolu bir bardak suyla dönüp bana uzattı.
Yavaşça elinden alıp suyu içtim.
Bardağı geri verip " Teşekkür ederim." dedim.
Su'yu içene kadar boğazımın kuruduğunu farketmemiştim."Çok diklenmemelisin." dediğinde kadına geri baktım.
Kafamı iki yana sallayıp dizinde duran ellerini ellerimin arasına alıp kadının gözlerinin içine baktım.
Kısık sesle "Buradan nasıl çıkabilirim? Bana yardım edin lütfen." dedim yalvarır şekilde.
Kadın kafasının sallayıp "Buradan çıkamazsın." dedi ve devam etti "Kaçmaya da sakın kalkışma yoksa canın yanar."
Daha önce kaçmaya çalıştığımı bilmiyordu.
Ama kabullenmeyecektim.
Ne olursa olsun ne kadar canım yanarsa yansın.
"Sizde mi zorla getirildiniz?" diye sordum.
Kafasını olumsuz anlamda sallayıp "Hayır, kendi isteğimle burdayım." dediğinde kaşlarım çatılmıştı.
Bir insan bu adamın yanında nasıl isteyerek çalışabilirdi?
"Bu adamın ne yaptığını bilmiyor musunuz?" diye sorduğumda sesim beklediğimden daha yüksek çıkmıştı.
Kadının yüzüne hüzün yerleştiğinde onu anlamaya çalışıyordum.
"Bir kızım var." diye açıklamaya başladığında dikkatimi ona vermiştim.
"Hasta, çok hasta" derin bir nefes alıp verdi ve devam etti "Ameliyat olması gerekiyordu fakat benim karşılayamacağım kadar hatta sayamayacağım kadar para istiyorlardı." Dediğinde zolukla yutkundum.
"Bu iş karşıma çıktı, çok para vaat ediyordu." dediğinde gözlerinin dolduğuna şahit oldum.
"Bende memnun değilim ama kızım için yapmam gerekiyor." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REHİNE
Teen FictionMira, yıllar önce ailesini depremde kaybetmiş bir kızdı. Yetimhane'de kalan Mira arkadaşının isteği ile arkadaşının elbisesini almak için bilmediği, değeri yüksek olan bir awm'ye gider. Fakat işler istediği gibi gitmez ve awm bir hırsız tarafından...