MİLA |The Umbrella Academy

BÖLÜM 14: Kontrolsüz Güç

𝓶•
GEÇMİŞ

Hazırladığım mısır kasesini de içeceklerin yanına koyduktan sonra film için her şey hazırdı. Aslında film izlemek sadece bir dikkat dağıtmacaydı benim için. Bugün Evan'a büyülü güçlerimin olduğunu söyleyecektim. Belki benden korkacaktı belki de bunun muhteşem bir şey olduğunu söyleyecekti.

Bilmiyordum.

O yüzden vereceği tüm tepkilere hazırdım. Bugün beni terk edebilirdi. Bu yüzden geçireceğimiz son gecenin güzel olmasını istemiştim. Bu bencillik miydi? Yoksa tepkisinden korktuğum için mi bencillik olduğunu düşünüyordum?

Ailem Handler'ın yanındaydı ve bu süreçte benim yanımda hep Evan olmuştu. Ne zaman moralim bozuk olsa beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyordu. Ben ise ona benimle ilgili büyük bir gerçeği söylemiyordum.

Ailemle ilgili konuya gelecek olursak: Handler'ın benden istediği şeyi yapmadığım için kaçırıldıklarını ve bana yeni bir görev verene kadar onun yanında olacaklarını söylemiştim. Ki doğru olan da buydu. Benden ana okulundaki tüm çocukları yanına getirmemi, onları ailelerinden ayırmamı istemişti ve bunu yapmadığım için karşılığında beni ailemden ayırmıştı.

Kapının tıklatılmasıyla birlikte düşüncelerimden uzaklaşıp kapıyı açmaya gittim ve beklediğim kişiyi görünce vakit kaybetmeyip elindeki poşetleri aldım ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

"Çok bekletmedim umarım. Hastane bugün birazcık yoğundu."

"Doktor Evan, bir saat kadar geciktiniz ancak bu çikolatalar bunu unutturmaya kesinlikle yetecek."

Evan'ın aldığı çikolatalardan birkaçını halimden memnun bir şekilde ağzıma attıktan sonra geri kalanını tabağa koydum ve diğer yiyeceklerin yanına götürdüm.

"Film köşemizde ne var bugün?"

"Güzel ve Çirkin'in uyarlaması olan 'Beastly' adında bir film buldum. Senin de seveceğini düşündüm.''

"Hım, bundan bir çıkarım yapmam lazım sanırım. Güzel olan sen olduğuna göre..."

"Hey! Öyle bir şey demek istemedim."

Gülerek Evan'ın yanına oturduktan sonra uzun uğraşlar sonucu filmi başlatabilmiştim. Bir yandan hazırladığımız şeyleri yerken bir yandan da filmi izliyorduk. Ancak benim izlediğim pek söylenemezdi. Daha çok ona nasıl bir açıklama yapacağımı düşünmekle meşguldüm.

Yaklaşık yarım saat izlediğimiz film, kapı zilinin çalmasıyla birlikte yarıda kesilmişti. Şaşkın gözlerimi Evan'a çevirdikten sonra onunda benden aşağı kalır bir yanının olmadığını fark ettim. Onun da birisini beklemediği açıktı.

"Birisini mi bekliyordun?"

"Hayır tabi ki. Bugünü ikimize ayırdım." dedim endişeli bir şekilde. Bu saatte kim gelmiş olabilirdi ki?

"Burada bekle. Hemen geliyorum."

Evan'ın kalkışıyla birlikte yerimde oturmayıp bende peşinden gitmeye karar vermiştim. Onu yalnız bırakmak istemiyordum. Handler ya da onun adamlarından birisinin aileme yaptıkları gibi Evan'ı da benden alacaklarını düşünüyordum çünkü.

Birkaç tıktıklama ve zil sesinin ardından kapının gürültülü bir şekilde açılması ve Evan'ın duvara çarpması eş zamanlı olmuştu.

"Evan!"

Vakit kaybetmeyip hızlıca Evan'ın yanına gittim ve herhangi bir yerinde kanama olup olmadığını kontrol etmeye başladım ancak görünürde bir şey yoktu.