Mine Would Be You| Türkçe Çeviri (Larry Stylinson )

BÖLÜM 1

Benimki sen olurdun...

Louis buraya ait değildi.

Kalabalık SoHo sanat galerisini incelerken Peroni'sinden uzun bir yudum alıyor ve alkolün midesinde dalgalanan endişeyi bastıracağını umuyordu. Yapmaması gerektiğini bilmesine rağmen kendi kıyafetini herkesinkiyle karşılaştırmaya başlamıştı. Bu galeri, bir zamanlar çok kez gittiği galerilerden çok daha yenilikçiydi. Açılış gecesi kalabalığının moda zevki, ilginçten gösterişliye kadar uzanıyordu. Mantığı kimsenin ona ikinci kez bakmayacağını tekrarladı. Bunu biliyordu. Yine de Louis, insanların onu basit polo ve eşofman altıyla yetersiz giyindiğini düşünerek yargılayıp yargılamadığını merak etmekten kendini alamadı.

Öyleyse, siktir et onları dedi içinden. Bu sabah Gucci eşofman altını giyerken Zayn'in onu bu gece lanet olası bir sanat gösterisine sürükleyeceğini bilmiyordu, kahretsin.

Louis birasından bir yudum daha aldı, yutkunarak saçlarını bir kenara çekip düzeltti. Şişe elinde soğuk ve terlemiş; Kalabalığı tarayarak arkadaşını ararken başparmağıyla etiketini kazımaya başladı. Neredeyse içeri adım atar atmaz birbirlerini kaybetmişlerdi, Louis kapının yanında kümelenmiş garsonların sunduğu şampanya ve şarap bardaklarını geri çevirerek doğruca bara gitmeyi tercih ederken, Zayn muhtemelen gizemli adamı aramaya gitmişti. Onları bu galeriye çağıran adam.

Zayn, öğle yemeğinde işten sonra, geleneksel cuma gecesi içkilerinden önce bir galeriye gitmelerini önerdiğinde Louis şok oldu. Zayn sanatla ilgilenmediği için değil, çünkü ilgileniyordu ama Zayn aynı zamanda içe dönüktü ve genellikle kitap incelemeyi insanlara tercih ederdi. Louis onu hiçbir zaman havadan sudan konuşarak ve insanları görmekten mutluymuş gibi davranarak her türlü sosyal enerjiyi harcamak zorunda hissedecek bir tip olarak düşünmezdi. Louis, asla gerçekten iyileşmeyen, kesinlikle bahsetmediği eski yaraları açmak zorunda kalacağını ve bu pozisyonda olacağını asla düşünmemişti. Editörler salonunda salata ve sandviç yerken kesinlikle konuşamayacağı yaralar.

Bu yüzden Louis, SoHo'nun hem her zamanki barlarından uzak olduğunu hem de kendi dairelerine ters düştüğünü iddia ederek Zayn'i gelmekten vazgeçirmeye çalışmıştı. Ama Zayn, bir sorun görmeyerek yerinden kımıldamadı. Bir süre ileri geri gittiler, ikisi de pes etmeye istekli değildi. Sonunda Zayn gitmeye bu kadar kararlı olmasının sebebinin, yeni görüşmeye başladığı adamın onu ''takılmaya'' davet etmesi olduğunu itiraf etti. Zayn, orada sadece bir saat kalacaklarını ve sonra gidebileceklerini garanti etmişti; aşırı müsait görünmeden sadece sohbet etmek için yeterli zamana ihtiyacı vardı. Louis'in eküri olması bile gerekmiyordu; her ihtimale karşı, bedava yemek ve içkinin tadını çıkarmakta ve manevi destek sunmakta yardımcı olacaktı. Sonunda Louis'i ikna eden, tüm argümanlarını tükettikten sonra arkadaşının koyu kahverengi gözlerindeki sessiz yalvarıştı; beş yıl önce bir daha asla adım atmayacağına yemin ettiği bir yere ayak basmayı kabul ederek boyun eğmişti.

Çünkü içlerinden en az birinin yakında bir gün sevişme şansı olmalıydı.

Ayrıca, görünüşe göre yeni flörtünün bir sanat galerisinde çalışıyor olması Zayn'in suçu değil.

Louis'in sadece maskesini takarak üstesinden gelmesi gerekiyor. Bunu yapabilir. O artık iki yakayı bir araya getirmek için mücadele eden bir çocuk değil; o otuzlu yaşlarında durulmuş bir yetişkin ve geçmişi geride bıraktı. Evet bıraktı. Oyununu oynayabilir ve bir saatliğine buraya aitmiş gibi davranabilir. Sorun değil.

Sonuçta, bunu her zaman yapardı. Yine de, bugünlerde kendine karşı gerçekten dürüst olmaya çalışsa da, bu işlerde hiçbir zaman iyi olmadı. Ortasında bir siyah kare olan sarıya boyanmış bir tuvale bakıp da ona sanat demek, sanatçının ne söylemeye çalıştığını ve bunun ona nasıl "hissettirdiğini" anlamaya çalışmakta hiçbir zaman iyi değildi.