სურნელი

თავი მერვე

ფაბიო

- გაჩერდი, ფაბიო... მეტი აღარ შემიძლია... - ამოიკვნესა, მის ყელში თავჩარგული მასში ვმოძრაობდი. სწრაფი და უხეში, დაუნდობელი ღრმა ბიძგები რომელიც ჩემს სახელს ამეორებინებდა.

    მან მომატყუა. მითხრა, რომ აქამდე სექსი ჰქონია, მაგრამ ქალიშვილი აღმოჩნდა. ამის გახსენებაზე მუცელი სასიამოვნოდ მიწრიალდება. გული, ის ორგანო რომელიც არც კი მეგონა, თუ ჩემში არსებობდა ტოკდება და წამით სუნთქვას მიბლოკავს.
   იმის გაფიქრება, რომ მას არავინ შეხებია ჩემში გამოქვაბულის კაცს აღვიძებს. იმ ინსტიქტებს, რომელიც ჩემს საკუთრებად ქცევისკენ მიბიძგებს.
   ბოლოჯერ ვაკეთებ ბიძგს და მასში ვათავებ. ტანში სასიამოვნო ნაპერწკლები მიჩნდება და ნელ-ნელა აფეთქებას იწყებს. ის კი ჩემს ქვემოთ მოქცეული ღრმად და სწრაფად სუნთქავს.
   მისი სუნთქვაც კი სიამოვნებას მანიჭებდა. პატარა გოგონამ ჯერ არც კი იცის რა შარში გაჰყო თავი. მან არ იცის, რომ პირდაპირ მონსტრის გამოქვაბულში იმყოფება და მის გაშვებას არ აპირებს.
   არვიცი ეს რა გრძნობაა, ან საერთოდ გრძნობა თუ ჰქვია, მაგრამ ფაქტია რომ მისით ვერ ვძღები. როგორც კი აქტი სრულდება, მაშინვე მინდება მისი ხელახლა გაჟიმვა. მის პატარა, ვიწრო ახლად გაწელილ საშოში ყოფნა, ისეთ სიამოვნებას მანიჭებს რაც აქამდე არ მქონია.
    სხვა ქალებს ვერასოდეს შევადარებ მას, რადგან ის ბევრად მეტია. ბევრად მეტი.
     არ ვიცი, პირველად არ ვარ დარწმუნებული საკუთარ თავში როგორ მოვიქცევი მასთან ერთად. მხოლოდ ორჯერ შევხვდი და ორივეჯერ კონტროლი დამაკარგვინა, რომელსაც ბავშვობიდანვე ვეჩვეოდი.
    თუ სისუსტეს გამოაჩენ ამ სამყაროში ვერ გადარჩები. ემოციები ეს სისუსტეა, რაც იმას ნიშნავს რომ მის მიმართ არანაირი გრძნობა არ მექნება ამას არ დავუშვებ. ის ყურადღებას გამიფანტავს და მის ქსელში გამხვევს.
     იმაზე მეტი გავლენა აქვს ჩემზე, ვიდრე წარმოვიდგენდი, მაგრამ მაფიქრებს ის ფაქტი რომ მე მისთვის პირველი ვიყავი. პირველი მამაკაცი, რომელიც მას შეეხო და მისი შინაგანი სითბო განიცადა.
      ზურგზე მწოლიარემ მას დავხედე, რომელსაც ჩემს ბიცეფსზე თავი ედო და ღრმად ეძინა. მისი მშვიდი სუნთქვა ნაზად მეცემოდა.
      ანგელოზს ჰგავდა, გრძელი წაბლისფერი წამწამებითა და სისხლისფერი, კოცნისაგან დასიებული ტუჩებით. ლოყები ჯერ კიდევ აწითლებული ჰქონდა და მშვიდად ეძინა.
     ისეთი მოდუნებული იყო, თითქოს არც იცოდა ვინც ვიყავი და თავს უსაფრთხოდ გრძნობდა. ლოყაზე ნაზად მოვეფერე და შუბლზე ჩალოყრილი ხვეული, ხავერდოვანი თმები ყურს უკან გადავუწიე.
     მანამდე ვიქნები მასთან ერთად სანამ ჩემი ორგანიზმიდან ბოლოდე არ ამოვირეცხავ. ასე აჯობებს ორივესათვის, ის სხვა სამყაროდანაა რადიკალურად განსხვავებული ადგილიდან სადაც ის მშვიდობა სუფევს, რაც ჩემს სამყაროში დიდიხნის მანძილზე არ დადგება.
      როცა ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრდება ის წავა და თავის ცხოვრებას გააგრძელებს. შეხვდება ახალ მამაკაცს, რომელიც მისი შესაფერისი იქნება და შვილებს გაუჩენს.
      ამის გააზრება ერთია და მეორე ის უცნაური გრძნობა მეუფლება, რომელიც მის არ გაშვებას მევედრება. მისი წარმოდგენა სხვა კაცთან ერთად გონებას ნისლით მიფარავს და მხოლოდ სისხლს მანახებს.
     ეგოისტი ვარ, ჯანდაბა! ამის დედაც და საერთოდ ამ სამყაროს დედაც! არ მივცემ ნებას მას, რომ გამაკონტროლოს.
     მე დონი ვარ, რომელმაც ოთხი ძლიერი ოჯახი გააერთიანა და მის ფეხებთან დააჩოქა.
     მე შევქმენი იმპერია, რომელიც ნაბიჭვარმა მამაჩემმა გაანადგურა და წინაპრებს ლაფი მოსცხო.
     ფიქრებისგან გამოვთავისუფლდი და ჩემს მკლავებში მოქცეულ ანგელოზს დავაკვირდი. ნელა წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი. პატარა ხელსაწმენდი ავიღე და თბილი წყლით დავასველე.
     ეს მისთვის პირველი იყო, რამდენიმე დღე ტკივილი შეაწუხებს, რამდენიმე დღე ყოველი ნაბიჯის გადადგმისას ის იგრძნობს ჩემს მასში ყოფნას.
     ამის გაფიქრებისას მეღიმება და კვლავ საძინებელში ვბრუნდები. ის კვლავ მძინარე მხვდება საწოლში, ზურგზე მწოლიარე ცალი ხელი კისრის ქვეშ, ხოლო მეორე მკერდის ოდნავ ქვევით. მარცხენა ფეხი მოკეცილი, ხოლო მარჯვენა გაშლილი. პლედი, მის შიშველ მკერდს ჩამომძვრალიყო და ღია ვარდისფერი მკერდის თავს მანახებდა.
      ჩემს წინ გადაშლილმა ხედმა პირში ნერწყვი დამიგროვა, სიცხემ კი ზურგიდან დაიწყო ზრდა. ჩემი პენისი გამოცოცხლდა და მაშინვე მის კუთვნილ სველ, ვიწრო ადგილას ისურვა ყოფნა.
      ფიქრებისგან გავითავისუფლე თავი და საწოლზე ჩამოვჯექი. დავაიგნორე უსოამოვნო დისკომფორტი და ელის ფრხილად გავაშლევინე ფეხები. პლედი წელამდე ნაზად ავუწიე და ჩემს ნახელავს დავაკვირდი.
      ჩემი ბლანტისი სითხისა და სისხლის არეული მასა კანზე შეშრობოდა, ეს ნახაობა ჩემს შიგნით კმაყოდილებას იწვევდა.
      სველი პატარა პირსახოცი ავიღე და ფრთხილად ფეხებ შორის დავაფინე, რადგან დილით დისკომფორტი არ შექმნოდა.
       რატომ მადარდებს? არ ვიცი.
       ცოტახნით ვაკვირდები მას. მის პატარა მშვიდ თოვლივით თეთრი სხეულს.
         ჩემი ნიშნები ჯერ კიდევ ეტყობოდა, მეღიმება.
      ნელა ვდგები საწოლიდან და მის გვერდით ვინაცვლებ. მის გვერდით მწოლიარემ, შესაძლოა იგრძნო ჩემი სითბო და მკერდზე თავი დამადო. არც დავფიქრებულვარ ისე შემოვხვიე ხელები და ნიკაპი თავზე დავადე. თვალები დავხუჭე და ღრმად ამოვისუნთქე.
    მხოლოს ორი წუთით დავხუჭავ თვალებს...