BELA ve TEHDİT

Bölüm 8

Bacak aramdan süzülen kanla dehşete düştüm.Samet de ne olduğunu anlamamış endişelenmişti.

-Ecem! Ne oluyor!?

Hemen sehpanın üzerindeki anahtarını alıp yanıma koştu.Koltuk altlarımdan kavrayıp kucağına aldı.

-Tamam korkma doktora gidiyoruz.

Sesi benden endişeliydi.Beni böyle sever gibi gözükürken nasıl aldatmıştı beni. Çok korkuyordum. Hem her şey ortaya çıkacaktı hem de düşük yapmaktan korkuyordum.

Canım cok yanacaktı.

****

Gözlerimi hastane odasında açtığımda her şeyden habersizdim.Elim direkt karnıma gitti. Bir kaç saniye sonra hemşire girdi içeri.

-Ecem hanım uyanmışsınız nasılsınız?

-B..ben bilmiyorum.Siz söyleyin.

-Durumunuz iyi.Bebek de iyi. Geçmiş olsun.

Kadın odadan çıktıktan sonra içeri Cihan girdi.

Doğrulmaya çalıştım.

-Ye..yemin ederim bilerek bi şey yapmadım ben.

Yatağın ucuna yanıma oturdu.

-Biliyorum. Bebek iyiymiş ama.

-Dışarıda kim var? Samet getirdi beni buraya. Öğrendi mi? Cihan bir şey yap öğrenmesin! Her şeye gücün yetiyor bunu da engelle kimse öğrenmesin!!

Sessizce bakıyordu yüzüme.

-Ben gelene kadar doktor söylemişti üzgünüm.

Göğsüne vurdum.

-Nerdeydin o zaman! Ben burda acı içinde kıvranırken neden sen yanımda değildin!!

-Ecem haberim yoktu. Öğrenir öğrenmez geldim aklım çıktı.

-Korkma iste bebek hala burada.

Dedim karnımı göstererek.

Elleriyle yüzümü kavradı.

-Ben senin için endişelendim.

-Tabii.

-Bak bebek ayrı bir mesele ama tabi ki sen daha önemlisin benim için kendini hiç bir şeyle kıyaslama. Hem sen neden bu hale geldin? Neden Sametleydin.

-O benim sevg..

-Ecem!

-Bilmiyorum birden oldu.

Canım yanıyordu.Samet beni aldatmıştı hem de kardeşimle.

Ailem içeri girmek istemişti. Babam gelmemişti.

-Cihan evladım bize izin verir misin.

-Anne bir saniye.

Annemler kapıda beklerken Cihanın kolumu tuttum.

-Lütfen daha fazla bir şey vermelerine izin verme. Bebeğin babasının sen olduğunu bilmelerini istemiyorum lütfen bunu benim için yap.

Çıkmıştı odadan. Annem içeri girdi ağlıyordu. Ama onun ağlaması evlilik dışı bebek yüzündendi.

-Ecem sen ne yaptın kızım? Bizi ne hallere düşürdün farkında mısın? Babanı getiremedim yüzünü bile görmek istemediğini söylüyor.Eve gelmesin dedi ben seni nasıl sokayım şimdi o eve?

Keşke önce ailem olarak bana ne oldugunu sorsalardı.

-Endişelenme anne ağlama da.Gelmem eve tamam.İyiyim ben dinlenebilir miyim biraz?

-Kimin bu bebek? En azından onu söyle.Belki.. belki evlenirsiniz baban yumuşar.

-Anne! Çıkar mısın!

Annemin arkasında Selin vardı. Annem odadan çıkar çıkmaz ona yüklendim.

-Sen ne diye geldin!? Başıma bir şey geldi de tamamen kurtuldum mu acaba ablamdan diye mi geldin!?

-Ecem saçmalama.

-Ne yüzle geliyorsun yanıma o benim sevgilimdi.Sen benim kardeşimsin ya kardeşim!! Bir yabancı değil! Başka erkek mi kalmadı dünyada!? Hadi o şeytana uydu sen neden terslemedin!

-Özür dilerim. Çok utanıyorum çok özür dilerim Ecem ama ... aşık oldum. Hayatımda ilk defa birine böyle şeyler hissettim.

Gülmeye başladım. Kardeşim karşımda durmuş sevgilime olan aşkını anlatıyor.

-Çık odadan Selin!

Annemler keşke bana cephe alacağına asıl şeytanı evden kovsalardı. Ben tecavüze uğramıştım!

Odaya Samet daldı.

-Kimin lan bu bebek!?

Aynı zamanda Cihan da içeri girdi.Sameti tutuyordu.

Selinin Samete karşı hayal kırıklığıyla baktığını görebiliyordum.

-Seni ilgilendirmez! Çıkın odamdan!

-Ulan Cihan sen bir şey de !! Ne olduysa o hastaneye yattıktan sonra oldu! Değişti bana düşman oldu!! Kimin lan bu bebek!?

Cihanın çene kasları geriliyordu.Ödüm kopuyordu benim diyecek diye.

-Samet.. çıkalım dinlensin Ecem.

-Önce hesap verecek! Beni aldatmasının hesabını verecek!

Cihanın kolunu itti.Yine üzerime gelecekken Cihan onu son anda tutup sessizce ama sinirli bir şekilde konuştu.

-Kızı aldatmışsın burası değil yeri bence çık!

Samet bir bana bir Cihana baktı.

-Bu burda bitmedi! Bu işin peşini bırakmıcam! Yaktın beni Ecem!!!!

Onlar çıktıktan sonra Selin gözümün içine baktı.Her şeyi anladım der gibi bakıyordu.

-Sen de çık! Ne bakıyorsun!? Git sevgilinin yanına teselli et.

Selin bir şey demeden çıktıktan sonra cama döndüm. Canım çok yanıyordu.Hayatım batmıştı.

****

Bugün taburcu olacaktım.Gidecek yerim yoktu ki!

Cihan geldi hastaneye.

-Seni kimsenin göremeyeceği bir yere götüreceğim.

-Ona şüphem yok ama istemiyorum.

-Bebeğimle sokakta mı sürüneceksin.Korkma bir şey yapmam.

-Ona da şüphe yok.

-Ecem sabrımı sınama.Benden başka kimsen yok!

-Amacın da buydu zaten! Samet ortadan çekilince sana kalacağımı mı düşündün! Boşuna yardım ve yataklık etme bence bana ben ölü yatırımım.

-Ölü diri farketmez benimsin!

Eşyalarım hazırlanmış hastaneden aşağı inmiştik. Cihan arabasını hastanenin önüne çekmişti.Bir kaç çantamı bagaja koyduktan sonra beni arabaya bindirdi.Tam kapıyı kapatacakken Samet bize doğru geliyordu.

-Cihan!

Cihan kolunu arabanın kapısına dayayıp dikeldi..