BELA ve TEHDİT

Bölüm 15

-Samet neresi burası kafayı mı yedin geri götür beni!

-Kafayı yedim Ecem konuşmadan hiç bir yere gitmiyoruz. Ne oldu bize ya! Sikik bir kaza yaşadın (ellerini birbirine vurdu) puf ondan sonra hayatımız kaydı. Bana her şeyi anlatacaksın ben salak değilim!!

-Samet.. benden duymanı istemezdim ama.. Selin..hamile.

Samet sustu.

-Baba oluyorsun.

Hala tepki vermiyordu. En sonunda dalga geçer gibi güldü.

-Ne adammışım be dokunmadan hamile bırakabiliyorum. Sense Cihan diye koşturuyorsun hala yanındaki cevheri görmezden gelip.

Hiç bir şey anlamamıştım.

-Samet anlamıyorum.

-Farkındayım. Selinin hamile olması için bir birliktelik yaşamamız lazım ben ona dokunmadım bile. He gerçekten hamileyse de cocuk benim değil.

-Ama .. bana peki o zaman neden?

-Belli ki bir şeyler sezdi seni uzaklaştırmak istedi başardı da.

Yanıma gelip saçlarımı kulağımın arkasına attı.

-Şimdi sen Ecem? Sen gerçekleri anlat.

Hüngür hüngür ağlamaya başladım. Çöktüğüm yerde o da yanıma oturdu.

-Korkuyorum.

-Kimden korkuyosun Ecem!?

-Cihan!

-Seni korurum anlat bana.

-O çok tehlikeli.

Samet ayağa kalktı.

-Bu bizim son şansımız Ecem. Anlatmayacaksan gerçekten bende hayatıma döneceğim.

Blöf mü yapıyordu ciddi miydi bilmiyorum ama direncimi kırmıştı.

-Cihan!! Ondan nefret ediyorum asla onunla isteyerek olmadım. Unutamamış beni her gece .. o her gece bana..

O kadar hızlı ve ağlayarak konuşuyordum ki Samet anlamamıştı.

-Ecem.. sakin ol. Yavaş anlat.

-Cihan beni unutamamış.Sürekli peşimdeydi. Ona seni sevdiğimi eski de kaldığını söyledim hırs yaptı. Peşimden geldiği gün kaza yaptım. Hafızamı kaybedince hastaneye kendini kocam olarak tanıtmış. Sizin deli hastanesinde kaldığımı sandığınız zaman Cihanın yanında tutsaktım. O kadar profesyonel hazırlanmıştı ki.. Zamanla şüphelendim haklı da çıktım. Daha sonra hafızam yerine geldi kaçmak istedim beni bağladı. Her gece bana ... tecavüz etti!!
Planı beni hamile bırakmakmış. Başardı da. Kürtaj sürecini aşana kadar beni hapsetti. Sonrasını biliyorsun zaten eve geldim.

Samet dili tutulmuş gibi dümdüz yere bakıyordu. Sonra şokta gibi sakince konuştu.

-Sen.. neden onunla evlendin o zaman? Neden anlatmadın?

-Hatırlarsan doğum yaptığım gün sana gelmiştim onun tüm tehditlerine rağmen. Sen şokla hatırlamıyorsun belki ama o gün silahla peşimdeydi. Sana hastanede kaçalım dedim. Öğrenmiş beni Cemreyle tehdit etti gidemedim. Gideceksen de Cemre bana kalır dedi. Nasıl bırakırım çocuğumu biliyordu her şey planlıydı. Daha sonra da seni ve Selini benim gözüme sokmaya çalıştı. O şeytan Samet.

Aklıma gelen şeyle daha çok ağladım.

-Yağmuru o öldürdü! Yağmur her şeyi biliyordu onu susturdu yapamayacağı şey yok . Sana aileme bir şey yapmasından korktum Samet.

Samet hala konuşmuyordu. Gözyaşlarımı silip toparlandım.

-Özür dilerim anlatmamalıydım ama sinir boşalması yaşadım.

Arkamı dönecekken kolumdan sertçe tuttu.

-Ecem.. tüm bunlardan sonra nereye gidiyorsun?

-Gitmem gerek Samet fark ederse Cemreye zarar verir.

-Bak.. idrak etmeye çalışıyorum bana zaman ver otur lütfen.

———

Yaklaşık kırk beş dakika boyunca Sameti beklemiştim. Daha sonra konuştu.

-Orospu çocuğu!! Takıntılı piç! Seni o şeytanın yanına göndermem Ecem! Polisi arayacağım.

-Samet! Lütfen! Anlattığıma pişman etme beni lütfen!

-Gitmene izin vermicem Ecem!

-Cemre onunla.

Elini sabah kinaye ile söylediği boynumdaki yere değdirdi.

Gözünden düşen yaşa şahit olmuştum.

-Herkes bebeğini düşünüyor Ecem bende seni bırakamam. Artık olmaz.Benden çokça yardım istedin ben göremedim.

-Samet Cihandan kurtulmalıyım ama bu şekilde değil.

-Ecem kafası atıp seni de öldürmesini mi beklicem!!?

-Bana zarar vermez.

Histerik bir şekilde güldü.

-Öldürmez beni. Ama yapacağım herhangi bir planda Cemreyi güvene almam lazım lütfen.

-Aklımı kaçıracağım!

Ayağa kalktım.

-Samet lütfen bana güven.

Ona sarıldım. Özlemiştim.

-Seni en yakın zamanda oradan alacağım.

-Biliyorum.

Yanağına öpücük kondurup evime geçtim.

-Nerdesin sen!?

-Hava alıyordum Cihan.

-Olur olmadık zamanlarda hava alma Cemre ağlayıp duruyor. Bak şuna.

Yanına gittiğimde Cemrenin sıcacık olduğunu gördüm.

-Ateşi var! Doktora götürelim hemen Cihan.

-Abartma evde de bir şeyler yapılabilir.

-Cihan çocuğumuz hasta.

-Aksini iddia etmiyorum. Bizim annelerimiz en küçük şeyde hastaneye koşmazdı. Soğuk bez getir alnına koyalım.

Sabır çekerek mutfağa gittim. Öküz!

Cihanın alternatif tıpını uyguladıktan sonra ateş düşmeyince telaşlandım.

-Cihan düşmüyor ateşi bir şey yap.

-Ben götürüyorum doktora sen evde kal.

-Ta.. tamam. Haber ver.

Cihan çıktıktan bir süre sonra kapı çaldı. Bir şey mi unutmuştu ki.

-Samet!?

Hemen içeri girdi.

-Samet bizi mi izliyorsun daha yeni çıktı Cihan ya seni görseydi!

-Çıktığını görünce geldim. Planım var. Kurtarıcam sizi.Çocuğunu da seni de.

Daha fikrin ne olduğunu sormadan bana öyle güven vermişti ki ona sarıldım.

Kapının kilit sesiyle irkildim. Delikten bakınca Cihanı görmemle paniğe kapıldım. Kapıyı açacaktı şimdi. Hemen Sameti mutfağa doğru ittim.

-Cihan!?