Cemreyi emzirmiş altını almış uyutmustum. Koltukta yanına uzanıp onun melek yüzünü izliyordum. Ondan asla ayrı kalamazdım onu dokuz ay ben taşıdım bir bütün olduk şimdi kokusunu içime çektim öldürseler ondan ayıramazlar artık beni. Cihan da bunu biliyordu ilginç ama insan psikolojisinden anlıyordu. Cemreyi izlerken Cihan geldi.
-Harika gözüküyorsunuz.
-Kafandaki mutlu aile tablosunu silsen iyi edersin.
-Sen duruma alıssan iyi edersin çünkü adımını dısarı attıgın anda Cemreyi unutmak zorunda kalırsın.
-Ne yapacaksın daha ben yokken doyuramıyorsun onu.
-Kimsesiz büyüyen ilk bebek olmaz ona üvey anne bakıcı ayarlarım ya da bakamazsam esirgeme kuru...
Bir hışımla yanına gittim.
-Böyle bir şey yapmayacaksın beni delirtmek için diyorsun.
-Başarılıyım he.
-Yazık sana senin büyük sorunların var.
Kollarımu tuttu.
-Aşık olmak mı!? Ben sorun demezdim.
-Aşk değil bu.
-Seni deli gibi seviyorum.Kendini ilk kez bana verdin sen benim için ne kadar değerliydi biliyor musun aklımdan çıkmıyor o gece!!
O gece
Sinemadan çıkıp bir şeyler içmeye gitmiştik. Tabi öncesinde neden yanımızdan geçen erkeklere gülümsedin kavgası yapmıştık. Cihanın gönlünü almam tam yarım saat sürmüştü simdi de bir şeyler içip sakinleşecektik. İki saat sonra Cihan beni evime bırakmıştı.Rahatlığımın sebebi ailemin şehir dışında olmalarıydı.
-Gel sana kahve yapayım daha fazla böyle araba kullanma biraz ayıl gidersin.
-İyi olur uyudum uyuyacağım.
Cihan içeride otururken kahveyi yaptım yanına gittiğimde uyuyakaldığını gördüm. Gülümsedim. Kolunun altına girip kalkmasına yardımcı oldum onu odama cıkarıp yatıracaktım. Bana yardımcı olup uyku sersemi yukarı çıktı. Yatağa yatırdıktan sonra ayakkabılarını çıkardım. Daha sonra yanına uzanıp onu izlemeye başladım.
Yarı uykulu gülümsedi.
-Uykumu dağıtıyorsun.
Yüzlerimiz çok yakındı. Yanaşıp dudağıma bir öpücük bıraktı belli ki o da ilerisini düşünmemişti ama şu an ikimizde yanıyorduk.
Onun üzerine çıkardım o da benimkini.Sonra birden durdu.
-Emin misin? Daha önce ilişkin oldu mu onu bile konuşmadık.
-Kimseyle olmadım Cihan.
-Ailen?
-İkimiz de kimseye bir şey söylemezsek kimse bilmez. (Gelecekte susmasının sebebi bu güzel anı mahvetmemek)
-Kimse bilmez.
Daha sonra beni öpmeye devam etti.
Bunu planlamamıştık hazır değildik.Ama ben ilk kez istediğim gibi davranmak istiyordum. Pantolonumu da çıkardığım da Cihan bacaklarımı öpmeye başladı. Biraz ön sevişmeden sonra kadınlığımın girişinde bekledi.
Onun da gözü dönmüş gibiydi.Kendini içime ittiğin de minik bir sızıya ince bir kan eşlik etti.
O an Cihanın bana bakışını unutmayacağım zaten o büyük sözünü de o gün vermişti.
-Seni asla bırakmayacağım.
Şimdi
-Sende o zaman bile bunu bana karsı kullandın! Beni boguyordun ayrılmak istedim aileme söylemekle tehdit ettin.
-Çünkü bana şans bırakmıyorsun. Samet gibi gavat olsam mı sevecektin beni!?
O sırada Cemre ağlamaya başladı. Çocuğun yanında bağırırsak olacağı buydu.
Benden önce davranıp Cemreyi kucağına aldı.
-Sanırım annen burada biraz yalnız kalsa iyi olacak.
****
Cihan ve Cemre odaya çıkalı yarım saat kadar olmuştu. Dışarı çıkamadığım için sosyal medya üzerinden logo tasarlıyordum. Gizli bir hesap açmış biraz birikim yapmıştım. Hayatım bu dört duvar arasında çaresiz geçemezdi. Ve gün gelmişti. Odaya çıkıp kızımı da alıp buradan defolup gidecek kayıplara karışacaktım.
Sessizce yukarı çıktım. Cihan sırt üstü yatmış Cemre de üzerinde uyuyordu. Evde sadece Sacit vardı Cihanın en yakın adamı. O da güvenlikten sorumluydu fakat suan aşağıdaki odada uyuyordu. Cihan kaçmayacağımdan emindi kapıya kimseyi koymamıştı. Ama ben kızımı da alıp kaçacaktım!
Bir an vicdanım devreye girdi. Bu sefer de ben onu babasından ayıracaktım. Biliyorum fazla salaktım. Ama şuan karşımdaki manzara vicdansız düşünmemi zorlaştırıyordu. Cihanın bana karşı ne kadar merhametsiz olduğunu düşündüm ve Cemreyi onun üstünden aldım. Kıpırdandı.
-Acıkmış olmalı emzireceğim sen devam et.
Odadan çıkıp biraz bekledim. Cihan dalmamış olabilirdi. Biraz zaman geçtikten sonra Cemreyi kucağıma aldım. Tam kapıdan çıkacakken Cemre bas bas bağırmaya başladı. Hadi ama! Babandan yana olamazsın. Onu pışpışlarken Cihan gözüktü merdivenin başında. Kalakalmıştım.
-Ş..şey ağladı ben biraz pışpışlıyordum.
-Çantayla mı! Ecem salak mı var karşında!! Üzerini bile giyinmişsin! Sacit!!!!
Sacit uyku sersemi apar topar içeri daldı.
-Bebeği al dediğimi yap!
Sacit Cemreyi elimden almaya gelirken direndim.Çanta da işimi zorlaştırıyordu.
-Sacit bırak lütfen!
Onu itemedim Cemreyi elimden almıştı. Cihanın yanına koştum. Kapının kapanma sesi içime işlemişti.
-Cihan nereye götürdü onu!?
Cihandan yediğim sert tokatla yere düştüm. Sonra o da yere eğildi.
-Seni yemin ederim öldürürüm!! Kaçacak mıydın ulan benden! Sen kendini akıllı mı sanıyorsun!! Aklımı kaçırıcam kızımı benden kaçırmayı düşündün!! Şu an sizi arıyor bulamıyor olabilirdim bardağı taşırdın Ecem!!
-Lütfen getirsin onu ne istersen yapıcam yemin ederim Cihan hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim!
Ağlayarak konuşuyordum ama anlaşılıyor muydu emin değilim.
-Oysa ki yanımda hep çaresizdin! Bir şartla onu tekrar görürsün ve ciddiyim Ecem beni kandırmaya kalkarsan son derece acımasız olurum!!
-Lü..lütfen ona zarar verme.Özür dilerim.Korktum.
-Benimle evleneceksin.
-Tamam! Lütfen söyle Sacite getirsin onu.
Düşünmemiştim bile. O an Cihan canımı istese verecektim.
Kollarımdan sarsıp beni ayağa kaldırdı.
-Kendine gel! Kes ağlamayı. Ona zarar verecek değilim.
Biraz durulmuştum.
-Ama sen..çocuk es..
-Saçmalamayı kes! Senden vazgeçmezken senden olan bir parçadan mı vazgececeğim o benim prensesim!
-Nereye gitti o zaman?
-Acil duruma karşı onu uzaklaştır diye konuşmuştuk sadece Sacitle. Şimdi sen söz verdiğin gibi benimle evleniyorsun ona zarar verecek değilim ama senden kaçıramayacağım anlamına gelmiyor.O imza atılana dek Cemreyi göremezsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA ve TEHDİT
Novela JuvenilEcem gözlerini soğuk hastane odasında açar. Ona söylenen iki şey hafızasını kaybettiği ve evli olduğudur. Ecem kocası olduğu söylenilen Cihanla hastaneden çıkar fakat evde yaşanan bazı şeyler sır perdesini aralar.Cihandan ve ona anlatılan geçmişinde...
