BELA ve TEHDİT

Bölüm 13

Yorum yorum yorum:)

Beni odada öylece bırakıp gitmişti. Üzerimi giyinip annemlerden Cemreyi aldım.Eve geçtiğimde Cihan kahvaltı hazırlıyordu.

-Daha kalırsın sanmıştım.

-Duramadım.Dus alıp uzanıcam biraz Cemreye bakar mısın?

-Olur.

Odaya cıkıp süt sağdıktan sonra sıcak dusun altında bir süre bekledikten sonra çıkıp pijamalarımı giyip uzandım.Tavanı izlerken uyuyakalmıştım.

Gözlerimi açtığımda saat beşti. Toparlanıp aşağı indiğimde Cihanın Cemreyi doyurduğunu gördüm.Özünde iyi bir insandı. Başka sartlarda ona asık olabilirdim ki zamanında olmustum da. Ama bana yaptıkları affedilir gibi değildi.Benim huyum böyleydi yumuşayamazdım daha Cihana çünkü yapmıştı bir kere ve zamanı geri alamazdık.

-Uyanmışsın. Daha iyi misin?

-İyiyim.

-Güzel.Hazırlan Selinlere gidiyoruz.

-Nerden cıktı bu?

-Selin davet etti.

-Gelmek istemiyorum.

-Çok durmayız.

-Ne kadar meraklısın Sametle beni yan yana getirmeye.

Uyuyakalan Cemreyi koltuga bırakıp yanıma geldi. Çenesinden çıkan kasları görebiliyordum. Eliyle çeneme abandı.

-Benim canımı sıkma. Ne konustugunu bil.

-İstemiyorum onlarla bir arada olmak.

-Neden askın mı depreşiyor!?

-Olmayan bir şey depresemez.

-O halde yirmi dakikaya hazır ol.

Üstelersem anlayabilirdi sesimi cıkarmadım.

Dediği saatte hazırdım. Acaba bu davetten Sametin haberi var mıydı?

Bir süre sonra Cemre,Cihan ve ben kapıdaydık. Kapıyı Selin açtı.

-Samet geldiler. Teyzeciğimi alayım ben .

İçeri geçtiğimizde Samet yüzsüz gibi selam verdi bana.

-Hoşgeldiniz.Selam Ecem.

-Hoşbulduk.

Biz otururken Selin Cemreyi severek ciyaklıyordu.

-Samet şuna bak. Aşkım çok beklemeyelim biz de bizden nasıl bir şey cıkar acaba. Abla iyi yaptın erken yasta doğurdun.
Daha sonra Cemre Sametin eline geçmişti. Kafamı çevirdim.

-Siz oturun ben Cemreyi uyuyayım Selin nereye geçebilirim.

-Bizim yatak odamıza geçebilirsin.

Odaya girince yatağa oturamadım. Yere çöküp Cemreyi kucagımda salladım.

Sametten

Ecem odaya geçeli baya olmuştu.Cihan bir işi çıktıgını söyleyip kısa süreliğine ayrılmıstı.

-Çaya yetiş bak Cihan bekliyoruz.

-Tamam Selin Eceme söylersiniz.

Cihan gittikten sonra Selin mutfağa girdi.

-Yardım edilecek bir şey var mı?

-Tabakları hazırlayacağım ben hallederim sen geç canım.

Selini mutfakta bırakıp içeri doğru yöneldim. Aklıma Ecem geldi.Sessizce yönümü değiştirip onun yanına doğru gittim. Kapıyı da aynı sessizlikte açtım.

Ecemden

Odanın kapısının açılmasıyla sıçradım.

-Samet!

-Cihan gitti işi cıkmıs gelecek geri Selin de mutfakta.

-Neden geldin? Uyarmaya geldiysen korkmana gerek yok kimseye bir şey anlatmayacağım.

Kapıyı tamamen kapatıp içeri girdi.

-Hayatımın en mutlu günlerinden biri olması lazımdı sana sahip olmustum neden öyle olmadı?

-Her şey yalan olduğu içindir.

-Ortada yalan varsa bunu en iyi beceren sensin Ecem. Hiç bir şey anlatmadın bana. Beni kafamda şüphelerle bıraktın.

-Aşk bazen de güvenmektir. Ama bunları konuşmamızın anlamı yok. Karın şüphelenebilir git bence.

Samet yüzüme bakmaya devam edince tekrar lafa girdim.

-Ne bekliyorsun? Ya da ne bekliyordun Samet peşinden mi koşacaktım. Korkak bir adamın peşinden koşmayacak kadar değer veriyorum kendime. Herkes yoluna bundan sonra. Ben de düzenimi bozmayacağım.

Resti çekip ayağa kalktıktan sonra Cemreyi yatağa bırakmıştım. Arkamı dönüp gideceğim sırada duyduklarım yerimde çakılmama sebep oldu.

-Cihan aramızda geçeni öğrenir diye korkmuyor musun?