-Ha..hayır. Ben kimseyi vuramam!
-Ya dediğimi yaparsın ya da bana karışma Ecem.
-Ben hapse giremem.
-Sana hapse gireceğini kim söyledi ben giriyor muyum korurum seni.
-Yine de birinin canını alamam bunu kaldıramam ben.
-O halde iş başa düştü.
Yanına koştum.
-Cihan. Böyle olmak zorunda değil.Neden bu kadar kötüsün?
-Ben kötü değilim Ecem sadece sevdim.
-Bende seni sevdim bir zamanlar ama sen böyle değildin. Hem ayrıldığımızda da böyle şeyler yapmadın neden susup içinde beklettin o zaman?
-Bana dönersin sanmıştım çünkü! Bir başkasıyla olacağını düşünmedim. Başına ne geliyorsa da hak ediyorsun sen! Karşıma geçip bana kötü deme!
-Hafızamı kaybetmemden yararlanıp beni kaçırdın zorla sahip oldun benim şu an bir kızım var ! Üstelik senden uzaklaşmak istediğimde onu bahane ediyorsun. Sen gidebilirsin ama Cemre bende kalacak diyorsun gidemeyeceğimi bildiğin halde.
Aramızdaki mesafeyi kapattı. Tek kalan eliyle arkamdaki duvara yumruk attı.
-Neden!? Daha önce yaptın!
-Cemreyi de götürdüm ben!
-Cemreden bahseden kim!!?
-A..anlamadım.
-Bal gibi de anladın!
Titremeye başlamıştım.
-Bilmediğimi mi sanıyordun ya da öğrenmeyeceğimi. Hamileydin!
-Henüz lise sondaydım! Korkmuştum. Hem sen uzak davranıyordun istemezsin diye düşündüm bebek ile de seni yanımda tutmak istemedim.
-Sorsaydın keşke!
-Ben hazır değildim Cihan.
-Bilmeye hakkım vardı! Ayrıca sana uzak davranmıyordum bu bok işlerle yeni yeni ilgilenmek zorunda kaldığım dönemlerdi seni pislikten uzak tutmaya çalışıyordum.
-Şimdi ne değişti?
-Şimdi pisliğin kendisi benim unuttun mu ? Senin zamanında benim rızam olmadan öldürdüğün çocuğum yerine ben yenisini koydum bu beni kötü yapmaz.
-Özür dilerim. Ama keşke intikamını böyle almasaydın.
-İçim soğumuyordu Ecem. Zaten pisliğe bulaşmıştım sen gitmek isteyince dur demedim ama aramızdakiler bitince başkasına gitmene göz yumamazdım. Bilmiyorum belki intikam belki seni kendime bağlamak istedim ama ben sana takıntı değilim hep sevdim zaten hiç vazgeçmedim.
-O zaman bundan sonrasını kurtaralım hiç bir şey kötü devam etmek zorunda değil.
-Sevgilini kurtarmak için beni yumuşatmaya çalışma.
-Hayır Cihan. Sana söz verdim fırsatını bulsam bile gidip seni sinirlendirmeyeceğim nereye varacak sonumuz beraber yaşayarak görelim ama lütfen her şeyi daha da fazla mahvetme.
-Ecem son şansın. Beni bir daha aptal yerine koymaya kalkarsan onu öldürmekten de beter ederim.
-Söz.
*****
Cihanla anlaşmamızın üzerinden iki saat kadar geçmişti. Cemreyi uyutup beşiğine yatırırken aklıma kaybettiğim bebeğim geldi. Cihanın bu kadar üzüleceğini düşünmezdim. Evet hatalıydım söylemeliydim zamanında ona ama korkmuştum. Sadece o an o bebekten kurtulmak istemiştim.
Aşağıdan gelen seslerle hızlıca koştum.
-Samet! Ne işin var burada delirdin mi !?
-Mahkemede Cihanın bir parmağı olduğunu biliyorum Ecem!
-Hayır Samet gider misin lütfen.
-İnandım bende bak şimdi.Tıpkı mahkemede dediğin gibi kocanı seviyorsun dimi?
-Aramızda yanlış anlaşılmalar olmuş konuştuk hallettik hem çocuğumun babasını içeri attıracağımı düşünmedin herhalde dimi Samet?
-Bağ evinde dediklerin?
-Kardeşimle yatan birine ne söylesem azdır bence. Sende evine git Selin seni kabul ederse tabi.Ben iyiyim böyle bir düzenim var. Gelme bir daha !
-Ecem tehdit edildiğini biliyorum.
Cihanın yanına gittim. Dudağına uzanıp öptüm.
-Zorla tutuluyor gibi mi duruyorum. Sen de zarar gör diye oyun oynadım sana sadece.İzlemek keyifliydi.
-Sana inanamıyorum.
-Bende sana inanamamıştım. Defol şimdi.
Samet hayal kırıklığıyla evden cıktı. Cihan ise şokla bana bakıyordu. Hafiften de zaferin gururu vardı.
Akşam yemeğine kadar konuşmamıştık.
-Çay koyuyorum evdesin değil mi?
-Evdeyim.
Çayı koyduktan sonra tv açtım. Hayatımızı zehir etmeye niyetim yoktu. Cihan yabancı biri değildi üstelik şu an cocugumun babasıydı. Onunla iki medeni insan gibi yaşayabilirdim. Sameti sevmiştim ya da sevdiğimi sanmıştım ama ne olursa olsun Cihandan kaçarken inata bindirdiğimi anladım. Her zaman kafamda Selinle olan ilişkisinden dolayı kıskanclıkla karısık şüphe vardı. Ne olursa olsun Cihan bu iğrençliği bana yapmamıştı gözü sadece beni görüyordu. Bu demek değil ki şu an aklım fikrim Cihanda ama en azından sorunsuz bir hayat yaşayabilirdim mantık çerçevesinde.
Zil çaldı.
-Birini mi bekliyordun?
-Hayır. Evde olduğumu bile bilmiyolardır.
Cihan kalkıp kapıya baktı.
-Ablamı ve eniştemizi ziyarete geldik neden hortlak görmüş gibi bakıyorsunuz ki?
Selin ve Samet içeri daldılar.
El ele tutuşuyorlardı. Eline baktığımı gören Selin atıldı.
-Biz barıştık.İlişkimize bir şans daha vermeye karar verdik.
Zil sesinden olmalı ki Cemre ağladı. Cihan hemen yanına koştu.
-Ve bu benim sayemde olduğu için teşekkür etmeye mi geldiniz?
-Anlamadım?
Ayağa kalktım.
-Hani ben Sameti artık istemedim ya. O da boş kalır kalmaz sana dönmüş yine her zamanki gibi. Bu ilişkinin mimarıyım diyorum.
-Ne biçim konuşuyorsun sen!?
-Oynamanın lüzumu yok Selin biz arkadaş değiliz. Kocanı gözüme sokup durma gidin bu evden!
Selin konuşacakken Samet atıldı.
-Bu lüks mü gözünü kör etti!?
Ona bir tokat savurdum.
-Aksine gözümü açtı! Aptal gibi kardeşimle yatıp kalkan bir adama güvenecektim az daha! Def olun!!
İkisini de kapı baca ettikten sonra Cihan indi aşağı.
-Neredeler?
-Gönderdim.
Yüzümdeki sinirli ve ciddi ifadeden yola çıkarak bir şey dememişti. Bense tv ye bakmaya devam ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA ve TEHDİT
Novela JuvenilEcem gözlerini soğuk hastane odasında açar. Ona söylenen iki şey hafızasını kaybettiği ve evli olduğudur. Ecem kocası olduğu söylenilen Cihanla hastaneden çıkar fakat evde yaşanan bazı şeyler sır perdesini aralar.Cihandan ve ona anlatılan geçmişinde...
