Nefretin tohumları ekilmişti içimize lakin, nefretimizin filizlenmesine izin vermeyen şey aramızdakı tutkuydu.
"Nefret ettiğin adamın altındasın" ensesindeki saçları daha sert çekiştirdim "Beni ilk öpen sendin, bu konuda kim daha kötü durumda tartış...
Seçim isimli hikayem artık 20bin okunmaya ulaşmıştır.Yine ve yeniden teşekkür ederim 💚
Elimden geldiği kadar güzel yazmaya çalışıyorum ve yazarken inanılmaz keyif alıyorum.Umarım okurken siz de beğeniyorsunuzdur.
Bölüm baya çekişmeli şimdiden bol sabr size
Keyifli okumalar 💙
☻
Adımlarım ağır ağır aylar önce terk ettiğim o evin kapısına yaklaşıyordu.Enes'in mesajı okuduktan sonra peşime takılacağını tahmin ediyordum o yüzden hızlı olmalıydım.
Kapının ziline basıp heyecanla beklemeye başladım.Saniyler geçse bile bana zaman geç işliyormuş gibi geliyordu.
Ve o kapı açıldı.
Ferit karşısında beni gördüğünde elindeki su bardağı kayarak yere düştü.
"Meryem" kendimi ireli atarak ona sıkıca sarıldım "Burdasın" varlığıma inanması için kollarımı daha sıkı sararken "İnanamıyorum, gelmişsin" dedi kısık sesiyle.
Yavaşça geri çekildiğimde "Bana kızgın olduğunu sanıyordum" dedi.Elimi dağnık saçlarına atıp karıştırdım "Hiç sana kızgın kalabilir miyim ben, kara oğlan?" yüzünde belirli belirsiz bir gülümseme yarandı.
Seray elindeki çantayla kapıya doğru gelirken kulağındakı kulaklığı çıkarmak için elini kulağına atacağı sırada gözleri bana sataştı.
Yeşil gözleri donuklaşırken bir anda ağzından bir hıçkırık koptu "Meryem" koşar adımlarla bana doğru gelip üzerime atıldı "Allah'ım sana şükürler olsun" ağlaya ağlaya yüzümü avuçlayıp yanağımdan bir kaç kez öptü.Yeşil gözleri nehir misali akarken "Ağlama, lütfen" dedim titrek sesimle.
"Nasıl ağlamayım? Burdasın kızım, yanımdasın" ayrılmak istemiyormuş gibi yeniden sarıldı bana.
Ne kadar bencildim aslında.
Arkamda bıraktıklarımın ne kadar üzüleceğini bile bile gitmiştim..
"Cihan? O nerde?" Ferit duvara yaslanarak "Uyuyor" dedi.
