Nefretin tohumları ekilmişti içimize lakin, nefretimizin filizlenmesine izin vermeyen şey aramızdakı tutkuydu.
"Nefret ettiğin adamın altındasın" ensesindeki saçları daha sert çekiştirdim "Beni ilk öpen sendin, bu konuda kim daha kötü durumda tartış...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz çoktan kaybettik, sevgilim..
(Bu bölüme ancak bir saatlik 'Çok yazık' şarkısı yakışırdı :d )
Keyifli okumalar ❤
🍷
"Biz yaklaşık dokuz ay önce ayrıldık.Bu evde beraber yaşıyorduk.Hatta Enes benden sonra da bu evi kullandı.Ta ki seninle tanışana kadar.Senden sonra Uygar'ın evine taşındı." Bu koca evin içinde çatı katına çıkmıştık.Beliz kapıyı açmadan önce dönüp bana baktı "Böyle öğrenmeni istemezdim" ne dediğini anlamazken kapıyı açmıştı.
İçeri adımımı attığım an kaşlarım çatılmıştı.
Buda neyin nesi böyle?
Her tarafta Cihan'ın fotoğrafları vardı.Ondan habersiz çekilmiş bir sürü fotoğraf.
"Ama büyük bir hata yaptı, bu evin ikimize ait olduğunu unuttu.Burda kalan eşyalarımı almak için geldiğimde bu manzarayla karşılaşmıştım.Aynı senin gibi şaşırmıştım biliyor musun, lakin olayı çözmem çok zamanımı almamıştı.Babam sağ olsun"
"Bunlar ne böyle?!" sesim şaşkınlıktan dolayı yüksek çıkmıştı.
"Merak etme, sevgilin gelsin hepsini açıklayacağım" sertçe onu süzerken aniden içeri dalan Enes'le odak noktamız ona çevrilmişti "Beliz sakın ağzını açma! Yemin ederim ki bunu sana ödettirim!"
"Üzgünüm, ama sevgilin gerçekleri öğrenmeli" Beliz ima dolu sesiyle söylenirken ben hâlâ fotoğraflara bakıyordum.
"Kes sesini!"
Bakışlarım Enes'i bulduğunda "Burda ne oluyor?" diye sordum "Hemen anlatayım," Beliz lafa daldığında Enes onun önüne geçti.
"Yapma.." sesi yalvarır gibi çıkıyordu "Bırak bari ben anlatayım" Beliz'in dudaklarına alaylı bir gülümseme yerleşti.
"O zaman sizi baş başa bırakayım, dertleşin.Ama eğer anlatmazsan burdan çıktığı an ona her şeyi ben anlatırım" Beliz odayı terk ettiğinde elimle resimleri gösterip "Bu ne saçmalık böyle?!" diye bağırdım.
"Özür dilerim"
"Ne özürü?!"
Çekmeceyi açarak içinden bir resim çıkardı "Annem" resimi bana uzattğında kadının kucağında bir bebek olduğunu gördüm.
