yirmi beş

24.2K 582 81
                                    

İyi okumalar.💗


Aykut'tan..

Bitirdiğim sigaramı da masanın üstünde söndürüp masaya koyduğumda koltuğa sırtımı yaslayıp gözlerimi ovuşturdum.
Küçükken babamın sürekli gelip içtiği kulübe tarzı bir yerdeydim. Yemek yemiyordum, su ve sigara içiyordum sadece. Tek düşündüğüm Asena'ydı.

Hatırlıyorum, bir gün eve sokaktan dönmüştüm. Asena yeni alınan tabletiyle hevesle oynarken yanında Batu vardı. Batu ona bakarken Asena da tabletine bakıyordu.
"Batu abi şimdi bu oyunda reklam çıkar mı?" Batu kafasını sallayıp onayladığında Asena dudak büzdü. "Üzülme, ben onu hallederim, aynısının reklamsızını indiririm sana." Böyle bir şey yapamazdı. Ama Asena üzülmesin diye hep bahane uydururdu.

"Tamam.." Oynamaya devam ettiklerinde bende duşa girip çıkmıştım. "Hoşgeldin Aykut." Başımı salladığımda elimdeki havluyla saçımı kurutuyordum. "Asena babam gelecek birazdan. Tableti sakla da görmesin." Asena başını sallayıp tableti kapattığında koltuğun altına koydu.

Batu da diğer koltuğa oturduğunda televizyon izlemeye başladık. Birkaç dakika sonra babam geldi. Bizi salonda gördüğünde alkol kokusuyla karışık öksürüp yüzünü buruşturdu. Asena'nın oturduğu koltuğa oturup kumandayı eline aldığında başka bir kanal açmak için basacağı tuşa basarken yanlışlıkla kumandayı elinden düşürdü.

Kumandayı başı döner diye eğilip alamadığı için yere çöküp aldığında tableti gördü. Anında gerildiğimde hızla tableti eline aldı.
"Bu ne lan!" Asena irkilip elindeki tablete baktığında Batu da ayağa kalktı. "Bu ne dedim!"

"Annem aldı." Asena korkarak cevap verdiğinde babam sinirle gülerek tableti duvara çarptığında tüm kırılmış parçalar etrafa dağıldı. Koltukta kendimi koruduğumda Batu da Asena'ya sarılıp onu korumuştu. "Demek benden habersiz bu eve pahalı şeyler alınıyor!"

Asena ağlamaya başladığında Batu daha da sıkı sardı. "Sen mi aldırdın lan orospu?!" Babam Asena'ya doğru yaklaştığında Batu Asena'yı arkasına alıp dimdik babamın karşısında durdu. Babam sinirlenip Batu'yu kenara savurduğunda Asena'ya tokat attı. Asena yere düştüğünde Batu yerdeki kardeşime korkuyla bakıp "İyi misin?" soruları sorduğunda Asena ağlıyordu.

"Çekil şurdan be!" Babam Batu'yu tekrar savurduğunda Asena yerde yatarken karnına bir tekme savurdu. Asena çığlık atıp ağlamaya başladığında koltukta küçülebildiğim kadar küçülmeye devam ettim.

Son hatırladığım şeyse babamın sürekli Asena'ya tekme atarken Asena'nın bana bakarak susup dayak yemesiydi. O gün sadece bana bakıp susmuştu.

Gözlerim tekrar dolduğunda bir sigara daha yaktım. Çok bencildim işte. Hep kendimi düşünür herkesi yok sayardım. Annem de dayak yediğinde yapmıştım. Amcamın Asena'ya taciz ettiği gün de dayak yememek için susmuştum. Keşke susmasaydım. Kendimi asla affedemiyordum.

Kardeşim her zaman benim iyiliğimi düşünürdü. Ona ne yaparsam yapayım hep benim iyiliğimi savunurdu. Ama ben amcamın o gün o kadar ileriye gittiğini bilmiyordum. Bana elini gösterip anlattığı zaman haberim olmuştu.

Hatta bir gün Asena'ya bir bileklik almıştım. Çok güzel bir bileklikti, çok zarif ve ona yakışacak bir bileklikti. Her zaman bilekliklerini sol koluna taktığı için bu farklı olsun diye sağ koluna takmak istediğimde çıldırıp bilekliği camdan atmıştı.

O gün ona çok kızmıştım ama keşke kızmasaydım. O elini istemiyordu, o el onun değildi. O el onun eceliydi. O el onun geçmişiydi.

Her zaman bana şefkat dolu yaklaşsa da bana hiçbir zaman kollarını dolayıp sarılmamıştı. Babamın cenazesinde bile acımı onunla paylaşmak için sarıldığımda bana sarılmayıp susmuştu.

Batu hep onu benden daha çok korumuştu. Her yere onla beraber gider, ne yaparsa onla beraber yapardı. Batu da onu sahiplenmişti. Sadece bir ara Batu bizim eve hiç gelmedi. Asena'yla hiç yakınlaşmadı. Asena'nın yüzüne bile bakmadı. Ne olduğunu sorduğumuzda da yok bir şey deyip geçiştirdi.

Sonra tekrar yakınlaştılar, şimdi de sevgili olmuşlardı. Öğrendiğim zaman hemen evden hışımla çıkıp gitmiştim. Çünkü onları hiç sevgili olarak düşünmemiştim ve bana söylemedikleri için sinirliydim. Bunda da bencillik etmiştim.

Asena'nın intihar ettiği gün ise çok önemli bir sınavım vardı. Bu sınavdan kalırsam hiç istediğim yere varamayacaktım. O yüzden onun yanına gitmek yerine o gece full ders çalışmıştım. Bunda da bencillik etmiştim. Zaten Asena eve geldiğinde benim yüzüme bile bakmamıştı. Sonradan ona birkaç hediye alıp gönlünü almıştım. Ama yine de bana karşı soğuktu.

Amcam öleli 2 sene oluyordu, Asena o gün o kadar mutlu ve huzurluydu ki, tüm gün evde dans edip şarkılar söylemişti. O gün sağ eline kırmızı bir bileklik bağlamıştı. Tüm gün o bilekliği izlemişti, ertesi gün de çıkarmıştı. Ona "Amcamız öldü, neden bu kadar mutlusun?!" diye bağırdığımda da susup sadece yüzüme bakmıştı.

Annem hep içe kapanık biri olduğundan bize karışmazdı. Evde onunla alakamız bile yoktu. Çok durgundu. Babam öldüğünden beri hiçkimseyle görüşmez oldu. Tüm gün evde oturur örgü örerdi. Hepsini de babama yapar, her ayın sonunda mezarına götürüp gösterir, eve getirirdi.

Şimdi annem memleketteydi. Beni arayıp konuştuğumuzda sesi çok iyi geliyordu. Orada hayvanlara bakıp düğünlere gittiğini, bir sürü kadınla arkadaş olduğunu anlatıp duruyordu. Annemle konuşup orada kalması için onu ikna edecektim. Burada hayatını çürütmesini istemiyordum. Bu sefer bencillik etmeyecektim.

Batu'nun da 3 yaşında bir kız kardeşi vardı küçükken, sarı saçlı mavi gözlü tatlı bir kızdı. Bir gün onların evinde yangın çıktığında o çocuk o yangında can vermişti. Batu o kadar acı çekmişti ki eve uğramıyordu. Her gün içiyordu. Sonra Asena her gün onu görmeye gitti. 1-2 ay sürekli onunla vakit geçirip eğlendiklerinde Batu geriye toparlanmış bir şekilde dönmüştü. Ama hala bazen kardeşinin mezarına gidip beyaz güller bırakırdı. Batu aslında çok duygusal ve korkak birisi olmasına rağmen insanlar ona acımasın diye hep sert görünmeye çalışan bir çocuktu. Asena gibiydi. Yaralıydı ama alışmıştı.

Bitirdiğim sigaramı da söndürüp masanın üstüne koyduğumda yerdeki babamdan kalmış eski izmaritlere basıp kulübeden çıktım. Artık eve gitmem lazımdı.





Gitme ya az daha dur (sonsuza kadar da durabilirsin)

Batu hakkında ne düşünüyorsunuz?

Babası?

Asena?

Oy ve yorum atmayı unutmayın kuzularım.

Sizi çok seviyorum.💗

FORELSKET (TEXTING)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin