Workaholic | Koebie

5. Vermoeid

Robbie
Het heeft me een week gekost om Koen te overtuigen om langs te komen. Zijn excuus, werk, bleef hij volhouden. Desondanks appen we wel dag in, dag uit met elkaar. Zijn appjes voelen een beetje als lichtpuntjes in mijn saaie dagen. 

Straks staat Koen aan de deur om de avond hier te spenderen. Ik heb er enorm zin in, maar ben ook nerveus. Net heb ik de derde aanval van de dag gehad en ik hoop vurig dat het hierbij blijft. Ik lig nu al moe op de bank, laat staan hoe ik erbij lig als ik nog een aanval krijg. 

De deurbel gaat en ik sta op van de bank. Ik strompel naar de voordeur toe en maak hem open. Nog in pak staat Koen voor mijn deur. Ik glimlach naar hem en ik open mijn armen, terwijl ik hem begroet. Hij slaat zijn armen om me heen, waarna hij naar binnen stapt. "Wil je wat anders aan?" Vraag ik hem, kijkende naar zijn kleding. Dankbaar knikt hij, "als het kan?" "Tuurlijk," knik ik en ik wenk hem mee naar boven. Ik trek een oversized joggingsbroek en een dunne trui uit mijn kast. Koen is dunner dan ik ben, maar wel langer, waardoor het lastig is om hem mijn broeken te geven. Ik geef het stapeltje aan hem en ik geef aan dat ik alvast naar beneden loop, om hem zijn privacy te geven. 

Eenmaal beneden aangekomen, start ik mijn PlayStation op. FIFA zit er nog in, aangezien ik vanochtend nog een paar potjes gespeeld heb. Vanmiddag was ik drukker bezig met een aanval, waarna ik uren geslapen heb. Koen komt na vijf minuten beneden en ik geef mezelf even toestemming om mijn ogen over zijn lichaam te laten glijden. Dit is de eerste keer dat ik hem zie zonder dat hij een pak aanheeft en ook dit staat hem fantastisch. 

Hij ploft naast me neer op de bank en ik geef hem een controller aan. Ik voel mijn ogen intussen langzaam dichtvallen, waarna ik ze steeds weer open forceer. Godver, wat een kut timing weer. Komt Koen eindelijk langs, ben ik weer te moe om te functioneren. Wat als hij hierna klaar met me is en nooit meer langs wil komen? 

"Sorry als ik in slaap val straks. Ik heb drie aanvallen gehad vandaag, waarvan de laatste vlak voordat je kwam gebeurde, dus ik ben echt moe," zeg ik verontschuldigend. "Nee, maakt niet uit. Wil je liever even slapen?," zegt hij, "dan ga ik intussen even bezig op mijn laptop." Ik schud grinnikend mijn hoofd. Ik heb een week lang werk gehad om hem te overtuigen met mij FIFA te gaan spelen, dus nu gaan we dat doen ook. "Nee. Ik wil FIFA. Ik wilde alleen even dat je ervan wist en dus niet raar opkijkt als ik ineens in slaap donder," leg ik uit, waarna ik het spel verder opstart en een potje aanslinger. Ik speel als PSV (had je ook wat anders verwacht van een Eindhovenaar?) en Koen kiest voor Feyenoord, waardoor ik er meteen achter kom welke club hij support. Ik had om eerlijk te zijn verwacht dat hij voor Ajax ging kiezen, want hij lijkt mega Amsterdams te zijn, maar niets is minder waar. 

Koen heeft uiteindelijk het potje gewonnen met 2-1. De reden; mijn ogen die steeds dichtvielen, waardoor ik me totaal niet kon concentreren op het spel. Ik besluit me maar over te geven aan de vermoeidheid en ik laat me zonder enige aankondiging tegen Koen aanzakken. Hij slaat zijn arm om me heen. "Ga maar lekker slapen, Rob," zegt hij op een zachte toon. Ik glimlach door de bijnaam, waarna ik zijn hand door mijn haar voel kriebelen. Heerlijk. 

Koen
Al snel heb ik door dat hij ook daadwerkelijk in slaap gevallen is. De arme ziel. Drie aanvallen vandaag, waardoor hij nu noodgedwongen moet slapen. Ik zag ook wel dat het eigenlijk niet ging, maar hij was eigenwijs en wilde dus niet slapen, dus ik liet hem. Hij zou vanzelf wel in slaap vallen, dacht ik, wat dus ook gebeurde. "Ben zo terug," fluister ik zacht tegen hem. Ik weet dat hij dit niet hoort, maar het voelt toch fijn om het even aan te kondigen. Ik haal zijn lichaam voorzichtig van mij af en ik loop naar de gang toe, waar mijn tas staat. Ik haal mijn laptop eruit, waarna ik weer terug op de bank ga zitten en zijn lichaam weer dicht tegen me aantrek. 

Om eerlijk te zijn komt me dit nog best goed uit ook. Ik had eigenlijk totaal geen tijd om de hele avond FIFA te spelen, hoe graag ik dat ook met hem gedaan zou hebben. Ik had zelfs al rekening gehouden met hem rampscenario; tijdens mijn pauzes op kantoor voor Ikwiltegoed werken en daarna tot in de nacht door. 

Ik open mijn mail voor Ikwiltegoed als eerste en ik begin met het beantwoorden van wat mailtjes. De nieuwe boekhouder heeft een overzicht gemaakt van de financiën van deze maand en deze stuurt hij me met de vraag of het goed is. Ik lees het geconcentreerd door, waarna ik aangeef dat het goed is. Vorige week heb ik onderzoek gedaan naar nieuwe tegoedkaarten, waarna ik in de dagen daarna allemaal lijntjes heb uitgezet. Mijn mailbox is inmiddels volgestroomd met antwoorden, dus ook die lees en beantwoord ik. 

Tegen de tijd dat ik mijn hele mail heb bijgewerkt, zijn we al twee uurtjes verder. Ik voel beweging op mijn linkerschouder, wat me meteen mijn laptop laat dichtklappen. Ik ben hier immers voor hem, dus als hij wakker wordt, wil ik hem ook aandacht kunnen geven. 

"Hey," mompelt hij, terwijl hij me half aankijkt. Zijn stem is nog hees van het slapen en zijn haar warrig door mijn gekriebel. "Lekker geslapen?" vraag ik hem, terwijl ik glimlach, omdat ik het stiekem ook wel leuk vind dat hij weer wakker is. "Ja, ik lag vooral ook lekker," mompelt hij, waarna hij zich weer verder nestelt in mijn armen en deze om zich heen forceert. Ik kriebel weer rustig verder in zijn haar. 

Stiekem is dit ook wel een heerlijke avond.