Beklersin/ Texting

23.🥋

Aaaaaa biz 50k olmuşuz hepinize çok teşekkürler ederim iyi okumlar oy ve yorumlarınız bekliyorum sağlıkla kalın🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳😼

Heyecanlıydım,hayır ben çok heyecanlıydım ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu telefondan konuşmak rahattı ama yüz yüze gelirsek ne yapacağımı hiç düşünmemiştim ben bu raddeye bile gelebileceğimiz hesap etmemiştim ki.

Evde adam akıllı yiyecek bir şey yoktu, sanki bu anı bekliyormuş gibi evet dersem böyle olurdu markete gidip bir şeyler almalıydım yoksa Tuğra'nın önüne küflü ekmek koyacaktım. Belki sağa sola bir şey tıkıştırmışımdır diye açtığım dolaptanda hayır gelmeyeceğini anlayınca portmantodan hırkamı ve cüzdanımı alıp dışarı çıktım. Yiğit'e ne zaman adresimi verdiğimi hiç hatırlamıyordum vermiş miydim ki? Asker adam araştırır bulur sonuçta.

Issız sokakta deli dana gibi yürüyen bir ben vardım bu saate buralar korkutucuydu neyseki bakkal abi gece ikiye kadar açıktı. Adımlarımı korka korka da olsa bakkalın karşısına direkt çıkan ara sokağa attım normalde olsa burdan hayatta girmezdim ama Yiğit Tuğra'nın her an gelme olasılığını düşünerek girdim, Allahın cezası sokağın ışıkları bile doğru düzgün yanmıyordu korkudan adımlarımı öyle bir hızlandırmıştım ki kendimi 4 dk içinde bakkalda buldum.

Bakkal bey amcaya selam verip 2-3 tane cips ve içecek aldım sonradan belki kocam ellerimden makarna yemek ister diye makarna reyonundan makarna alıp aldıklarımı kasadan geçirdim.Yine Allahın belası sokağa girdim burdan bakınca sokağın uzunluğu ve karanlık olması ürkütüyordu ama kocam için değerdi canım kocam🤭🤭

1 dakika geçmemişti ki arkamdan gelen kadın bağırtısıyla bakışlarımı sokağın başına çevirdim ordaydılar 3 kişi vardı aralarından biri kadındı karanlıktan çok net göremesemde kadını rahatsız ettiklerini anlamıştım, bir an arkamı dönüp gitmeyi düşünsemde bunu ona yapamazdım bir kere daha duyduğum kadın bağırmasıyla adımlarımı onlara doğru ilerlettim ,korkuyordum ben kara böcekten bile korkardım ayı gibi adamlardan nasıl korkmayayım.

Adamlar beni fark ettikleri için karşısındaki kadını bırakıp bana yönelmişlerdi ki bir de ne göreyim kadın koşarak uzaklaştı yanlarından hissettiğim hayal kırıklığını size anlatamam göt olmuştum resmen. Adamlar bana yaklaştıkça ben adımlarımı geri geri atıyordum bir anda arkamı dönüp koşmaya başlayacaktım ki arkamı dönüp adım atmama kalmadan saçımda hissettiğim acıyla inledim.

"Bırakır mısınız ?" ses tonum korktuğumu bu kadar belli etmeseydi her şey belki daha iyi olurdu. Adam bunu demele birlikte saçıma daha çok asılmıştı canım yakıyordu can havliyle ellerimi ellerine sarıp saçlarımdan uzaklaştırmaya çalıştım ama pek işe yaramamıştı.

"Para ver" dedi garip türkçesiyle,Türk değillerdi galiba. "Param yok ki, en son bakkala gittim oraya verdim." kafam ile yere düşürdüğüm poşeti işaret ederek. Bir anda saçımdaki güçün artması ile kendimi yerde buldum kafamı sert bir şekilde çarpmaktan kurtarsamda kafam acımıştı daha ne olduğunu anlamadan adam bildiğin üstüme oturmuştu sarı dişlerini açarak yüzüme gülüyordu hayatımda hiç bu kadar iğrendiğimi hatırlamamıştım. Arkasında duran adam sanki biz hiç burda yokmuşuz gibi telefona bakıyordu o kadar alışmışlardı ki bunu yapmaya artık takmıyordu bile ve hâlâ sokakta rahat rahat geziyorlardı.

Üstümdeki ağırlığı canımı acıtıyordu,korkudan ağlamamak için elimden geleni yapıyorduma ama sarı sarı dişleri ile bana bakan adam pek yardımcı olmuyordu. Adamın bir anda elini kaldırıp yüzüme savurmasıyla hem yüzümde hissettiğim hemde kafamda hissettiğim acıya dayanamayıp ağlamaya başlamıştım. Adam bundan zevk alır gibi bir kere daha suratıma vurunca gözlerimin kaydığını hissettim. Ortama düşen telefon sesi ile gözleri hırkamın cebine kaydı, ellerini uzatıp telefonu aldıktan sonra ekrana bakması ile üstümdeki ağırılığın kalması bir olmuştu. "Ha siktir amına koyayım sevgilisi askermiş" telefonumu yere fırlatması ile kaçmaları bir olmuştu.

Ellerimi telefonun olduğu yere uzatıp almaya çalıştım bir iki parmak mesafesi kalınca kendimi zorda olsa öne iterek telefonumu ellerimin arasına aldım. Yiğit aramıştı telefonum yüzümü algılayıp açınca rehberden onu arayıp telefonu hapörlere aldım 2. çalıştı güzel sesi kulaklarıma ulaştı.

"Yavrum beni çağırıyorsun evde yoksun."

"Yiğit Tuğra korkup kaçırdın onları." ağlamaktan ne dediğimi anladığına bile emin değildin.

"İkra,nerdesin yavrum"endişeli çıkan sesini duydukça daha çok ağlamaya başladım.

"Bakkalın ordayım."

"Geliyorum tamam mı korkma sakın."

"Bakkalın karşısındaki ara sokaktayım."

"Tamam yavrum tamam."

"Kaptma ne olursun." sözlerimden sonra telefonda gelen koşma sesleri iyice artmıştı.

"Kapatmıyorum,burdayım." Bu haldeyken bile o güzel sözleri yüzümü gülümsetiyordu.

"Nerde bu amına koduğumun bakkalı." Diye bağırması ile hem telefondan hemde sokaktan duymuştum sesini.

"Geldin, duyuyorum sesini."

"Geldim tabi yavrum geldim."

Sokağın başından gelen koşma sesleri ile kafamı o taraf doğru çevirdim ordaydı öyle bir hızla yanıma ulaştı ki ne olduğunu bile anlamadan kafamı onun dizlerinde buldum.
"İkram, ne oldu sana kurban olduğum."

"Karete bilmiyormuşum dövemedin onları." endişelenmesin diye alaya almaya çalışsamda ağzımdan çıkan hıçkırık ile daha çok ağlamaya başladım.

"Ağlama kurban olayım ağlama bak aradım şimdi ambulansı gelecek tamam mı." başımda hissettiğim baskı ile gözlerimi kapattım aynı baskıyı bu sefer akan gözyaşlarımın üstündeydi Tuğra gözyaşlarımı öpüyordu. İlk buluşma olayımızın böyle bir şey olması garipti.

Sokaktan gelen ambulans sesleri ile daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım.