Beklersin/ Texting

24.🤩

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🥳🥳🥳🥳🥳🥳

Gözlerimi açtığımdan beri onu bekliyordum gelmemişti ,yasemin ne kadar yanımda durmak istesede zorla göndermiştim,yanımda kimse kalmamıştı kapının önündeki 2 askeri saymazsak   ,kendi hariç herkesi göndermişti ama ben bir tek onu istiyordum,yaşadığım olayım ağırlığı hâlâ üstümdeyken böyle davranması beni çok üzmüştü.Gururum yazmama engel oluyordu merak ediyordum nerdeydi ne yapıyordu en çokta ne kadar önemli bir işi vardı ki beni bu odada yalnız bırakmıştı.

Doktorum 1 saat içinde taburcu olabileceğimi söylemişti ama o hâlâ gelmemişti kapıda ki askerler bir iki kere bir şeye ihtiyacım var mı diye sormuştu o kadar ,yaşadığım olay ve üstüne Yiğit'in tenezzül bile etmeyip yanıma uğramamasının kırgınlığı ile gözlerim  dolup dolup duruyordu ilk işim eve gidip ağlamak olacaktı.

Yanımdaki hemşireye teşekkür edip odadan çıktım kapının önündeki askerleri hiç takmadan çıkış kapısına doğru ilerledim ama arkamdaki adım sesleri onların beni taktığı anlamına geliyordu,adımlarımı iyice hızlandırıp çıkış kapısından çıkmam ile koluma değen el bir olmuştu,kafamı arkaya doğru çevirip deve gibi olan adama çevirdim bakışlarımı ,bunlara ne yedirip içiriyorlardı Allah aşkına.

"Yenge bir yavaş ya" ses tonu kalıbına göre ne kadar da inceydi bu kadar kalıplı bir insandan çıkabilecek ses bence aslan kükremesi falandı.

"Yok yenge,yenge olsam buralarda tek başıma mı sürünürdüm."adamın bu tepkimi hiç beklemediği gözlerinden bile okunuyordu. Onları hiç takmayıp ilerlemeye devam etmiştim ama burdan eve nasıl gideceğim hakkında bir fikrim yoktu olsa ne olurdu cebimde 5 kuruş para bile yoktu.

"Yenge Allahını seviyorsan bekle ya."bu adam ne ara dibime gelmişti?

"O komutanına söyle bir daha yüzümü nah görür ilk ve son görüşüydü bu,benide evime bırakır mısınız param yok?"

"Bırakırız yenge."

"Yenge deme bana tansiyonum düşüyor bayılırım yoksa."

"Tamam tamam ,araba bu tarafta." Elleri ile hastanenin arka tarafını gösterdi.

             🏥🏥🏥🏥🏥

"Resmen beni burda tek bıraktı insan bi gelir bakar dimi öldü mü kaldı mı."bakışlarımı arabanın dikiz aynasına çevirip yüzüme diktim

"Baskanıza şu yüzümün haline şu yüzümün halini görüp nasıl gittin vicdansız."

"Haklısın yenge." 10 dakikadır dedikleri şeyi tekrar diyince siniri kat sayım tavan olmuştu,haklısın diyip duruyorlardı tabi haklıydım. Bu araba biraz daha yavaş giderse seneye evime ulaşırdım.

"Azıcık hızlı gider misin yoksa üstüne kusarım."

"Kus yengem komutanın emri var elliyi geçme dedi."

"Komutanın adam olsaydı da kendi alsaydı beni."

Araba evimin önünde durunca yarım yamalak teşekkür edip kendimi asansöre attım eve gidip hemen ağlamam lazımdı daha fazla içimde tutarsam öbür dünyaya gidecektim.Üstümde ki hırkayı portmantoya asıp adımlarımı hemen kendi odama çevirdim üstüme değiştirmem lazımdı ama ilk önce duş almam gerekiyordu.

Sıcak suyun gazabından sonra kendimi direkt oturma odasında ki koltuğa atmıştım 10 dakikadır kesintisiz ağlıyordum bir andan da Yiğit'e sövüyordum,hak etmiyordu beni ama bu saatten sonra nah bulurdu , evin içinde yankılan kapı sesi ile kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtım ki karşımda ki yüz ile iyice ağlamaya başladım Gerizekalı şimdi gelmişti Yiğit yüzüme bön bön bakarken ellerimi boynuna sarıp sarıldım ,sarılmaktan çok bir yere uzanmaya çalışan bir insan gibi duruyordum Yiğit bunu fark edip kollarını belime sarıp bizi yüz yüze getirdi yüzüne 3 saniye bakıp kafamı boynuna gömüp ağlamaya devam ettim.

Kaç dakikadır böyleydik bilmiyorum beni sakinleştirmek için söylediği sözlerden başka aramızda bir diyalog geçmemişti.

"İkra,ikram." ses tonu içimi yumuşatıyordu resmen ama o oda da tek başıma beklediğimi de unutmazdım,sanki bir şey dememiş ki boynuna sarılı duruyordum.

"Bakmayacak mısın yüzüme." ellerini belimden çekip kafama koydu,saçlarımı biraz okşayıp kafamı boynundan kaldırdı.

"Küstün mü bana güzelliğim." göz göze gelince hemen gözlerimi ondan kaçırıp tavana çevirdim eğer bakarsam barışırdım zaten olduğumuz pozisyon pekte küs insanların olabileceği bir pozisyon değildi ama olsun.

"İkram yemin ederim seni öyle görünce o adamların 5 dk bile dışarda dolanmalarına izin veremezdim,halledip gelecektim ama hesapladığımdan daha uzun sürdü yoksa ben seni bırakır mıydım orda tek başına yavrum benim." Sözlerinin doğruluğundan bir gıram şüphem yoktu ama içimde ki trip atma duygusu daha ağır basıyordu özür dilerim Kocam ama biraz sürünmen lazım.

"Niye aramadın o zaman." sesim resmen ben kırgınım diye bağırıyordu.

"Aradım yavrum da seni aramadım haberim vardı durumundan güzel sesini duysaydım da yolumdan mı dönseydim?" yapma işte yapma

"Öp bir kere affedeyim ."

"Nerenden?"

"Yanağımdan aaa başka neremden olacak."

Güzel yüzünü iyice dibime yakınlaştırıp dudaklarını yanağıma bastırdı ama hemen çekmemişti bir andan öpüp bir andan da kokumu içine çekiyordu gel de aşık olma.

"Mis kokulum kıyamam ben sana."

"Uyuyalım mı Tuğra." Uykum gelmişti hastanede ne kadar uyusamda rahat uyku çekememiştim.

"Olur yavrum." Ellerini belime sarıp oturduğumuz yerden kalktı sanki kucağında ben yokmuşum gibi adımlarını odama doğru ilerletti, odama girdikten sonra doğru beni yatağıma yatırıp kendini de yanıma atmıştı,sarılsam mı sarılmasam mı diye düşünürken kolunu belime sarıp beni göğsüne çekti bu adamın da hiç utanması yoktu burnuma dolan güzel parfüm kokusuyla gözlerimi yumdum.