TAMAMLANDI
"Soyun."
Gözlerim irice açılırken dudaklarım aralanmıştı. Gözlerim, simsiyah kanatlarındayken benden soyunmamı istiyordu.
O bir şeytandı.
O benim öğretmenimdi.
O benim sevdiğim adamdı...
Ona aşık olmuştum. Bir insan, bir şeytana aşık ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Bu bölüm şarkılar sizden olsun :)
•
Sonra dünyanın bütün sinemalarında bütün filmleri seyrettim. Adım onların adının yanına yazılmasın diye acı çekecek yerlerimi yok etmeden acıyla baş etmeyi öğrendim. Yoksa bu kadar konuşabilir miydim? İpek yollarında kuzey yıldızı, aşkın kuzey yıldızı sanırsın durduğun yerde ya da yol üstündedir. Oysa çocukluktan kalma gökyüzünde hileli zar ölü yanardağlar, ölü yıldızlar ve toy yaşın bilmediği hesap: Işık hızı.
Aşkın bir yolu vardır, her yaşta başka türlü geçilen. Aşkın bir yolu vardır, her yaşta biraz gecikilen. Gökyüzünde yalnız bir yıldız arar gözler, gözlerim. Aşkın kuzey yıldızıdır bu, yazları daha iyi görülen. Ben, öteki, bir diğeri ona doğru ilerler, ilerlerim. Zamanla anlarsın bu bir yanılsama. Ölü şairlerin imgelerinden kalma sen de değilsin. O da değil.
Kuzey yıldızı daha uzakta. Yeniden yollara düşerler, düşerim. Bir şiir yaşatır her şeyi, yaşamın anlamı solduğunda. Ben yoluma devam ederim. Bitmemiş bir şiirin ortasında darmadağınık imgeler, sözcükler ve kafiyeler. Yaşamsa yerli yerinde, yerli yerinde her şey. Benden başka. Ruh sağlığım ve ezilen ruhumdan başka...
Şimdi her şey doludizgin ve çoğul. Şimdi her şey kesintisiz ve sürekli bir devrim gibi, şimdi her şey yeniden yüreğim. O eski aşk kalesi yepyeni bir mazi yarattı sözcüklerin gücünden. Dönüp ardıma bakıyorum, yoksun sen. Sahi, kim vardı daha önce?
Kim oldu benimle? Kim sevdi ki beni... Kimse. Hayatım da yaşadıklarım gibi tamamen bomboş ve amaçsız. Şimdi ise karşımdaki adam bana bir amaç veriyor böylece affedilerek cennete kabul edileceğimi söylüyor.
Babamın olduğunu söylüyor.
Şimdiye kadar bana babalık yapmayan ancak ismi baba olan adam değildi. O benim babammış... Onu hiç görmedim, hiç tanımadım ama o benim babammış... Öyleyse ben niçin bu kadar acı çektim? Reva mı görüldü bana bunca işkence? Neden bu kadar acı çekmeme göz yumdu herkes... O zamanlarda mı böyle günah kokan biriydim?
