FUCK ME, MR.STRANGER (CRUCERO SHIP # 1)

CHAPTER 17

LEVE'S POV

"Honey, what's wrong? Kanina ka pa balisa ah." Xand asked, tulad nga ng plano niya kanina ay namamasyal na kami ngayon pag-katapos ng meeting ko.

"Nothing." I just answered habang patuloy na nag-lalakad sa pinakasikat na park dito sa Athens kasama ang lalaki.

"You sure?" Paninigurado niya pa saka kami umupo sa bench na nasa gilid.

Pag-katapos non ay bigla nalang akong nakaramdam ng pagod, at ng makita ng lalaki ang pagod ko ay hinapit niya pa ang aking balikat at pinasandal ako sa dib-dib niya dahilan upang maipikit ko nalang ang aking mga mata, lalo na ng maamoy ko ang natural niyang mabangong amoy, di ko tuloy mapigilang singhutin siya dahil don.

"Xand?" Bigla kong saad pag-kalipas ng ilang minuto.

"Hmm?" He hummed as an answer habang hinihimas ang aking balikat dahilan upang mas maging komportable ako ng sobra.

Ngunit kahit gaano pa ako ka-komportable sa lagay at sitwasyong to ay pinilit ko parin ang aking sarili na umayos ng upo at humarap sa lalaki, dahilan upang mapatigil siya at tingnan ako.

"What is it honey?" May himig ng ngiting tanong niya pa sa akin.

"Let's——" Di ko na natapos iyon ng bigla niya nalang takpan ang aking bibig ng kanyang daliri, saka ngumiti sa akin.

"I know you're tired, let's go home now." He said at hinawakan ang aking kamay dahilan upang mapatayo na nga kami.

Pero di naman ako umalis sa aking pwesto pag-katapos non, dahilan upang mapatigil din siya at muli akong balingan ng tingin.

Tumingin naman ako pabalik sa berdeng mga mata ng lalaki, saka tinipon ang lahat ng aking lakas sabay saad sa kanya, "Let's end this." Seryuso kong sabi.

"You must be tired, let's go back to your hotel room now." He just answered na para bang di naiintindihan ang sanabi ko.

"Xand. I'm serious, itigil na natin to." Ulit ko pa dahilan para mapatigil siya at mapayuko.

At pag-katapos ng ilang segundo ay muling nag-angat ng tingin sa akin sabay muling ngumiti, ngunit ngayon ay halata namang pilit na.

"Tell me a reason first para itigil natin to, a very valid reason, honey." He seriously said dahilan para mapabuntong hininga naman ako.

Kailangan pa ba ng dahilan?

"Walang tayo." Saad ko.

"Then let's be together." Mabilis niya namang sagot na para bang napaka-dali lang non.

Di ko tuloy mapigilang matawa dahil don, gosh, this is so frustrating.

Daig ko pa ang nasa breakup.

"We can't, Xand." I just answered at tinanggal ang kamay kong hawak niya.

"And why?" Seryusong tanong niya naman, napaisip tuloy ako ng isasagot sa kanya dahil don.

Juice ko! Ano ba dapat ang sabihin ko sa sitwasyong to?!

"Dahil ayaw ko." Totoo ko nang sagot sa kanya, "So please, itigil na natin to, wala din naman tayong mapapala sa ginagawa nating to." Pag-sisinungaling ko pa.

Napatiim naman ang bagang ng lalaki dahil don, umigting pa ang kanyang panga at nag-iwas ng tingin sa akin.

"Aalis na ako." Mabilis kong saad pag-katapos at tumalikod na sa lalaking nakatayo parin ngayon doon.

Ngunit di ko alam kong bakit habang nag-lalakad ako papalayo sa kanya ay parang pinipiga naman ang puso ko.

Di ko alam kong bakit ito kumikorot sa sakit na para bang napaka-sakit ng ginawa ko.