FUCK ME, MR.STRANGER (CRUCERO SHIP # 1)

SPECIAL CHAPTER

LEVE'S POV

Minsan talaga may mga bagay na natatakot tayong harapin, lalo na pag-may malalim tayong dahilan kong bakit takot tayo dito.

Pero minsan din, ang mga bagay na yun ang daan upang maramdaman natin ang tunay na kalayaan at halaga ng buhay.

It feels like it's like a sharp piece of knife in our heart, and to fight we have to break it and heal.

At kong di natin iyon kayang labanan ng mag-isa ay di naman masamang humingi ng tulong sa iba diba?

"Say hi to daddy, baby." Xand said into our 2-year-old baby boy.

"H-hi.." Our son giggled.

Habang ako naman ay nakangiti lang habang pinag-mamasdan sila, it's almost 3 years have passed since we got married.

And until now, di ko parin akalain na nagawa ko ngang labanan ang pinaka-kinatatakutan kong bagay noon para sa lalaki.

At ngayon, na realize kong di nga talaga perpekto ang kasal, di ito madali at may mga bagay talaga na kailangan niyong pag-daanan, ngunit napaka-suwerte ko lang talaga sa lalaki dahil palagi niya akong iniintindi, palaging mataas ang pasensya niya para sa akin.

Ngunit may mga time din naman na ako ang umiintindi sa kanya.

Palagi naming sinusupurtahan ang isat-isa. Palagi kaming nag-dadamayan kapag may dinadalang problema ang isa, at palagi din kaming nag-uusap pag may mga bagay kaming di pinag-kakaunawaan.

It's just like give and take, and for me, that is the best technique when you enter a relationship.

"Honey, say hi to our baby." Malaki ang ngiting pag-lalambing naman sa akin ni Xand habang buhat-buhat ang aming anak na ngayon ay malaki din ang ngiti tulad niya.

Napa-isip nalang tuloy ako, siguro kong itinuloy ko talaga ang mga plano ko noong umuwi ng bansa at buhayin ang anak namin ng mag-isa at itago sa kanya ay talo parin talaga ako, paano ba naman kasi kamukhang-kamukha lang naman ng lalaki ang anak naming si Tyzen.

Tsk, wala man lang nakuha sa akin ni isa, ako yong nag-buntis pero bakit wala man lang saking nakuha?

Gusto kong sabihin na ang unfair noon pero di ko din naman magawa, cause our son is so handsome like his dad.

Pero sana naman ang ugali ko nalang, pero mas gusto ko din talaga kong ugali ni Xand ang makuha niya, alam ko naman kasing matigas din talaga ang ulo ko.

"Hi, baby." Masaya ko ding aliw sa aming anak na ngayon ay tuwang-tuwa.

Napaka-cute nito, lalo na ng ipalakpak niya ang kanyang mga maliliit na kamay at humagikhik na para bang sobrang saya.

Our baby is so adorable and cute.

Nandito nga pala kami ngayon sa kama ng kwarto namin, nag-hahanda ng matulog.

Ngunit iwan ko lang dito sa asawa ko kong bakit inaaliw pa tong anak namin, na tuwang-tuwa din naman at mukhang wala din atang balak matulog.

Patuloy lang sa pakikipag-laro si Xand sa anak namin sa kama, tinuturuan niya pa itong kumanta, at ang bata sumusunod din naman na para bang naiintindihan niya na ang daddy niya, habang ako ay nasa gilid at pinag-mamasdan lang sila, may hawak pa nga akong libro para sana basahin habang hinihintay sila na matapos, ngunit dahil sa ka cutan nilang dalawa ay wala na akong nagawa kundi pag-masdan nalang sila habang naka-sandal sa headboard ng kama.

Ilang minuto pa ay napangiti nalang ako ng makita kong yakap na ni Xand ang anak namin, saka siya umusog papalapit sa akin sabay sandal ng ulo niya sa aking balikat, habang ang anak naman naming si Tyzen ay nasa kanyang bisig na ngayon ay mahimbing ng natutulog.

"Are you happy, honey?" Biglang tanong ni Xand sa akin sabay hawak ng aking kamay at isiniklop ito sa kanya.

Kong alam lang ng lalaki kong gaano ako kasaya, kahit nga ang ipa billboard siya ay kaya kong gawin malaman lang ng lahat na mahal na mahal ko siya.

"So much." I answered, smiling. Hinalikan niya naman ang aking kamay dahil don, saka mas lalong lumawak ang ngiti.

"How about you, hmm?" I asked him back.

"No words could describe how happy I am with you, hon." He answered and put a soft kiss on my cheek.

I don't know kong anong nagawa kong mabuti sa buhay at binigay sa akin ng Dios si Xand, I know he's not perfect. But he's the best man in the world. He's the perfect husband.

Walang araw na di niya pinaramdam sa akin kong gaano niya ako kamahal, walang araw na di niya ako nilalambing.

And yes, may mga time nga na mga di kami nag-kakaunawaan pero kaagad niya naman iyong ginagawan ng paraan.

Kahit alam kong kasalanan ko ay siya pa nga ang sumusuyo sa akin at nag-papakumbaba.

"I'm excited to see our baby girl." He whispered and touched my belly.

I'm actually now two months pregnant with our second baby.

"Baby girl?" I laughed as I asked him.

Paano ba naman kasi di pa naman namin alam ang gender nito tapos e-ne-expect niya na kaagad na babae.

"Hmm...I know it's a girl. I could feel it." He said, "And also, I want to see a small version of you, honey." Dag-dag niya pa.

"Baka mamana pa nito lahat ng katarayan ko." Natatawang sagot ko naman sa lalaki.

"It's okay, we're here for her." He just answered and kissed my forehead.

After that inilagay na niya ng maayos ang anak naming si Tyzen sa gitna ng kama na ngayon ay himbing na himbing ng natutulog.

Humiga din naman siya ng patagilid pag-katapos niya itong gawin sa kabilang gilid.

Habang ako naman ay inilagay na din ang librong hawak ko sa gilid, saka tumagilid ng pahiga sa aking mag-ama.

Nag-tama naman ang aming mga tingin ng lalaki dahil don.

His green eyes are still filled with emotions that I always seen in them, love and admiration for me.

"I love you, honey." He smiled, full of love.

"I love you too." I answered as I smiled with all my heart.

God, I'll never get tired of loving this man.

Kahit pa siguro mabuhay ako ulit, siya parin ang hahanapin ko at papakasalan ng paulit-ulit.

I, Leven Belinda Zamora-Vasilios, now married to Prince Alexander Theodore Vasilios.

From my one-night stand to my f*ck buddy and now to my partner in life and husband forever.

My only love, my honey, Xand.

!!!!!!!!!!!!!!

@CRISPR7

💙🦂💙