AYY BEN GELDIMMM Bolum uzun. Normalde bu kadar olmayacakti ama kitabin gidisati icin bir seylerin olmasi lazimdi ve bu bir seyler SMUT oluyor.
Kitabin orta kismindan basliyor, rahatsiz olacaklar icin soyluyorum. Herhangi bir uyari koymadim basladigi yere haberiniz olsun
Cok bisey de beklemeyin cok kotu oldu yani bastan soyleyim. Hayatimda ilk defa smut yazdim cok utaniyorm
(bes tane kitap bitirdi ueowhepwhdkw)
Gercekten uzun bir bolum oldu umarim okurken sıkilmazsiniz. iyi okumalar asklariiiim🎀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Jimin
'Gömleğin tüm düğmelerini yanlış iliklemek gibidir, bazı insanları sevmek. En başından beri yaptığını sonuna gelmeden anlayamıyorsun.'
Önceden yaşadığım kasabada birinden duymuştum bu sözü. Gerçekten de öyleydi. Eskiden yaşadığım şeyleri düşünüyorum da... hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler vardı gerçekten.
Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler...
Bundan çok değil, iki yıl öncesi yaşadığım kasabada hep ezilen taraf olmuştum. İnsanlar beni hep kullanmaya çalışırdı. Sürekli ayak işi yaptırırlar, bir de yetmezmiş gibi hep dalga geçip herkesin önünde küçük düşürürlerdi.
O zamanlar sustum, hiç bir şey söylemedim. Babamın ölmesiyle, tek çocuk olarak hasta olan anneme ben bakmak zorundaydım. Bu nedenle kulak vermedim söylenilen hiç bir söze.
Evet, kendimi berbat hissettiğim zamanlar oluyordu. Kendimi toparlayamadığım, üstesinden gelemediğim.
Bu sebeple kendime kısa boşluklar oluşturur -ki bunlar çalıştığım işlerden gizlice kaçmak- ve tepelere gidip çiçeklerin arasında kaybederdim kendimi.
Çiçeklerden teselli bulur, orda tüm vaktimi geçirirdim. Farklı çiçekler toplayarak kendi çabamla çeşitli kokular yapardım.
Bir gün, yine çiçek toplarken çalıştığım yerin sahibi kaçtığım için beni bulmuştu. Yine çiçek topluyordum o sırada. Bana kızmış, bağırmıştı. Hemde öyle bir bağırmıştı ki...
Tam bana el kaldıracakken önüme başka bir beden girmişti hızla, izin vermemişti bana vurmasına.
Yoongim, dostum, kardeşim, abim, ailem... o kurtarmıştı beni, engel olmuştu. O gün kasabaya beraber dönmüştük birbirimizle sohbet ederek. Tanımıştık birbirimizi.
Saraya gitmeye çalıştığını söylemişti bana. Bende 'ne işin var orda? Ne yapacaksın?' Demiştim. Garipsemiştim saraya gitmesini o zamanlar.
O ise 'kraliyet için çalışan bir ressam olmak istiyorum' demişti. Sohbet ede ede geldiğimiz evime girip içeriye girmiştik beraber.
