(Peceteler hazir olsun, ben yazarken azicik duygulanmis olabilirim de...😔)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Yoongi
O bardakta her ne varsa, kafama diktikten bir süre sonra sancılarım olmuştu. İçtikten sonra çok garip gelmişti zaten tadı. İlk önce çok önemsemedim ancak gittikçe sancının artmasıyla ve ağrının şiddetlenmesiyle bana tuhaf gelen içecekten olduğunu düşünmüştüm.
Onu içtikten sonra olmuştu çünkü. Jimin hemen yanıma gelmişti. Bize kimse bakmadığı için çok şanslıydık. Bu sebeple kimse bizi görmeden salondan çıkıp odaya gitmiştik.
"Yoongim, ben hemen gidip Seokjin hyung'u çağıracağım tamam mı?"
"Jimin... çabuk-ol ah!"
Nefes nefese zorla konuşmuş ve sancının girmesiyle elimi karnıma koymuştum. Lütfen... lütfen bir şey olmasın lütfen...
Bebeğime bir şey olmasın...
Jungkook o kadar heyecanlıydı ki bebeğimiz için, şimdi bunu öğrenirse ne olurdu kestiremiyordum.
Bunun içinde şimdi bir şey bilsin istemiyordum. Hem de şenlik varken...
***
Jimin
Odadan çıkıp koşarak salona geçmiş ve gözlerimle etrafı taramaya başlamıştım. O kadar korkuyordum ki, yüzümden çok çabuk bunun belli olacağına emindim.
Seokjin Hyung'u Prens Jungkook'un yanında görünce nefesimi vermiş ve o tarafa doğru gitmiştim.
"Seokjin hyung.."
Prens Jungkook da Seokjin hyung ile bana bakınca yutkunmuş ve eğilmiştim. Kalktığımda ise titreyen ellerimi görmemeleri için aşağıda birleştirmiştim.
"Hyung gelebilir misin, sana bir şey danışacaktım da..."
Seokjin Hyung korku dolu ifademi görünce kaşlarını çatmış ve hemen yanıma gelmişti. "Ne oldu Jimin?" Demiş ve etrafına bakınan Prens Jungkook'u görünce tekrardan yutkunmuştum.
Gözleri Yoongi'yi arıyordu...
"Hyung... Yoongi zehirlendi."
"Ne?!"
Elimle susmasını işaret etmiş, ardından Prens Jungkook'u göstermiştim ki... çok geçti. Prens Jungkook çoktan beni görüp kaşlarını çatmıştı bile...
